De vuurzeeën in de geschiedenis van de Formule 1

De crash van Romain Grosjean herinnerde ons er aan hoe veilig de Formule 1 is geworden. Verschillende crashes in de geschiedenis van de sport zorgden uiteindelijk voor de levensreddende veranderingen van de bolides. F1Maximaal duikt de geschiedenisboeken van de sport in en zet de meest spraakmakende en belangrijke vuurzee-crashes op een rij.

Let op: de video's in dit artikel kunnen als schokkend worden ervaren.

Imola 1989 - de crash die vele levens heeft gered

Schokkende beelden in de vierde ronde van de Grand Prix van Imola 1989. Gerhard Berger knalt in de Tamburello, waar vijf jaar later Ayrton Senna verongelukte, op hoge snelheid tegen de muur, waarna zijn bolide in de fik vliegt. De reden? Een opengereten brandstoftank. Wonder boven wonder heeft Berger slechts enkele brandwonden en overleeft hij het ongeluk. Het was misschien wel de belangrijkste crash in de geschiedenis van de Formule 1: de reglementen omtrent de brandstoftank werden gewijzigd en héél veilig gemaakt.

Een brandstoftank mocht vanaf dat moment nooit meer openscheuren tijdens een crash. Per ingaan van de nieuwe regels moet elk team de brandstof in een soort zak bewaren, die omringd is door kevlar-vezels. Als kers op de taart wordt de zak in een extreem sterke constructie gelegd, waardoor er wel iets heel geks moet gebeuren voordat een brandstoftank nog kan ontploffen. Deze constructie is sinds 1999 verplicht in de Formule 1-bolides.

Monaco 1967 - Fatale crash met enorme vuurzee

Hoewel de Formule 1 vandaag de dag erg veilig genoemd mag worden, was dat in de jaren zestig van de vorige eeuw wel anders. Tijdens de Grand Prix van Monaco van 1967 sloeg het noodlot toe voor Lorenzo Bandini. De Ferrari-coureur verloor de macht over het stuur en knalde in de omheining, die destijds nog bestond uit strobalen. Bandini raakte buiten bewustzijn en mede door de stro ontstond er een flinke ontploffing. Hoewel de marshalls de coureur nog uit de vlammenzee konden redden, overleed hij drie dagen later aan zijn verwondingen. Direct werden de strobalen als omheining verboden en vervangen door 'normale' vangrails.

Monza 1978 - Gevangen in een brandende auto

Een enorme crash op het hogesnelheidscircuit in Italië. Ronnie Peterson is het slachtoffer van een megacrash waar zo'n tien coureur bij betrokken zijn. Riccardo Patrese wordt meermaals als de veroorzaker genoemd, door zijn onverwachtse manoeuvre op het circuit. Peterson en James Hunt raken elkaar door deze actie, waardoor eerstgenoemde de muur in knalt. De auto vliegt in brand en schuift nog terug naar het asfalt, maar Peterson zit gevangen in de vlammenzee. Hunt, Clay Regazzoni en Patrick Depailler kunnen de coureur uiteindelijk uit zijn bolide trekken, waarna hij wordt overgebracht naar het ziekenhuis. Daar blijkt dat hij een aantal breuken in beide benen heeft. In de daaropvolgende nacht overlijdt Peterson aan vetembolieën, ontstaan door zijn beenverwondingen, die snel zijn organen bereikten. Achteraf werd gesteld dat Petersons leven gered had kunnen worden als hij op het circuit direct hulp kreeg van de medici. Hun aandacht ging echter vooral uit naar Brambilla, die bij de crash een wiel op zijn hoofd kreeg.

Argentinië 1996 - 'Diniz in de oven!'

Aan het einde van de jaren negentig zijn de Formule 1-bolides al een stuk veiliger. Dit ondervindt ook Pedro Diniz, die zonder verwondingen weg kan lopen van een opmerkelijke crash. Na een pitstop staat de brandstofklep nog open, waardoor er benzine over zijn banden lekt. Doordat Diniz spint, ontbrandt de benzine op de banden. De coureur belandt in de grindbak en kan zonder problemen uitstappen. The Sun kon wel lachen om het voorval: een dag later publiceerde het nieuwsmedium een foto van de crash, met als krantenkop 'Diniz in de oven!'

Nürburgring 1976 - Niki Lauda

Waarschijnlijk de bekendste crash in de geschiedenis van de Formule 1. Niki Lauda crasht hard op de Nürburgring, waarna zijn Ferrari in brand vliegt. Lauda zit secondenlang vast in de vuurzee voordat een aantal coureurs zijn riem los kunnen krijgen. Wonder boven wonder overleeft de coureur het ongeluk en zes weken later kruipt hij, met brandwonden en al, weer achter het stuur om het seizoen af te maken.