Analyse | Metronoom Max slaat weer toe: zelfs gele vlag zichtbaar

Deze maand doet inmiddels denken aan 2023: Max Verstappen heeft in Italië en Azerbeidzjan met overmacht gewonnen, terwijl de concurrentie fout op fout stapelt. Daarmee deed Verstappen goede zaken in de titelstrijd. Hoewel de omstandigheden lastig waren, laten de tijden zien dat de wereldkampioen constant was als altijd, en in niemandsland zelfs zijn eigen uitdaging verzon.

Als de omstandigheden lastiger worden, mag je altijd onvoorspelbare dingen verwachten. Verstappen vormt daar de uitzondering op: hoe lastiger het wordt, hoe groter de kans dat Verstappen zich vooraan zal melden. Dat was in de kwalificatie in Bakoe niet anders. De Limburger kon driemaal een snelle ronde afbreken vanwege rode vlaggen.

Verstappen buitenaards

Dat laat al zien dat zijn concurrenten het in Bakoe bijna onmogelijk vonden om de auto op de baan te houden. Alexander Albon, Nico Hülkenberg, Franco Colapinto, Oliver Bearman, Charles Leclerc, en Oscar Piastri vonden allemaal de muur. Balen voor Verstappen, die door het oponthoud niet naar de verrichtingen van Thierry Vermeulen en Chris Lulham, coureurs van zijn eigen raceteam, kon kijken.

Jonathan Wheatley, teambaas van Sauber en de voormalige sportief directeur van Red Bull Racing, schoof zijn bewondering voor Verstappen niet onder stoelen of banken. 'Zoals wel vaker gezegd wordt: the cream rises to the top', vertelde Wheatley. 'Ik heb zijn onboardbeelden uit de kwalificatie bekeken. Het zag er nooit uit alsof hij een muur zou gaan raken, zelfs niet in die omstandigheden. Max is echt buitenaards', aldus een lyrische Wheatley.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Starten met marge

Verstappen begon met de harde banden aan de race. De opdracht was duidelijk: Verstappen moest een lange eerste stint rijden, zodat hij kon wachten op pitstops van zijn uitdagers. Daarmee wilde Red Bull het risico vermijden dat Verstappen net als in 2023 de dupe zou worden van een Safety Car of zelfs een rode vlag. Verstappen kreeg herhaaldelijk te horen van Gianpiero Lambiase dat hij rustig aan de race moest beginnen.

Dat deed Verstappen dan ook. Na enkele ronden achter de Safety Car trok hij bij de herstart in ronde 5 meteen een flink gat. In de ronden die daarop volgen zien we nog redelijk wat variatie in de tijden van Verstappen. De wereldkampioen gebruikt de luxe van Carlos Sainz en Liam Lawson als buffer om zijn banden langzaam op temperatuur te brengen. Daar is hij drie tot vier ronden mee bezig.

Red Bull kan hier later in het seizoen van profiteren. In het begin van het seizoen kampte Red Bull nog met overmatige bandenslijtage en te veel oververhitting van het Pirelli-rubber. Daar is de laatste races geen sprake meer van, en Verstappen had dus zelfs enige moeite om de banden op temperatuur te krijgen. In races met meer bandenslijtage is dat alleen maar een goed teken.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Gele vlag zichtbaar

Vanaf ronde acht komt Verstappen steeds meer in een ritme terecht. Metronoom Max verbetert zijn rondetijden gestaag van 1:46-ers naar 1:45-ers. Verstappen is dusdanig constant in zijn rondetijden dat een gele vlag meteen de aandacht trekt. Verstappen reed in ronde 18 namelijk een halve seconde langzamer dan in de ronde daarvoor.

Bij de meeste coureurs hoort dit bij de normale variatie in rondetijden, maar bij Verstappen heeft een dergelijk verschil een duidelijke oorzaak. De Red Bull Racing-coureur reed in die ronde bewust voorzichtig in bochten 5 en 6, nadat Alexander Albon een fout had gemaakt en Franco Colapinto de muur in had getikt. Verstappen laat in de middensector een halve seconde liggen, en gaat vervolgens weer verder met zijn robot-achtige tijden.

Het is duidelijk dat de bandenslijtage minimaal was, want naarmate de auto lichter wordt, versnelt Verstappen steeds meer. Hij sluit zijn lange eerste stint af met een reeks 1:44-ers, voordat hij aan het einde van ronde 40 de pitstraat opzoekt voor een eindsprint op de mediumbanden, waarmee hij dan nog elf ronden moet rijden.

Extra missie, gewoon omdat het kan

Verstappen is op dat moment al lang zeker van de overwinning. Toch verslapt hij geen moment, want na zijn pitstop weet hij het gripniveau goed aan te voelen en gaat hij meteen weer door met constante rondetijden. Verstappen had de snelste rondetijd al langere tijd achter zijn naam staan, en was dus al op weg naar een Grand Slam, maar verveelde zich in de slotronden, en ging er dus nog maar eens goed voor zitten.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Gianpiero Lambiase is door de jaren heen ook wijzer geworden. In het verleden verzocht Lambiase zijn coureur nog om die snelste ronden even links te laten liggen. Inmiddels weet hij dat het verzoek zinloos is, en dat Verstappen zich inderdaad aan no risk, full push houdt. Lambiase hoeft zich dus geen zorgen te maken dat Verstappen opeens in de muur eindigt.

Verstappen maakt er werk van om nog een snelle ronde te rijden, en houdt zich in ronden 48 en 49 bewust in, om de banden wat af te laten koelen en de batterij nog eens goed op te laden. Daarna rijdt hij met een 1:43,3 de snelste ronde van de race. Dat was overigens niet meer nodig, want Verstappen heeft in totaal zelfs de snelste zes(!) raceronden gereden. George Russell volgt met een 1:43,754.