Twee sensationele zeges van Verstappen en machtsvertoon van andere rijder boden spektakel

Het Formule 1-seizoen van 2025 heeft tot nu toe een verfrissende mix geboden van pittige race-omstandigheden, strategische meesterzetten en spektakel. Met McLaren die de dominantie heeft overgenomen van Red Bull en een nieuwe generatie coureurs die hun stempel drukt op de sport, zijn er vijf specifieke Grands Prix die definiëren waar de Formule 1 van 2025 voor staat: entertainment, maar ook een redelijke mate van voorspelbaarheid.

5. Grand Prix van Miami

Het Miami International Autodrome leverde een van de meest spectaculaire sprint-weekends van het seizoen, waarbij de combinatie van het sprint-format en de unieke sfeer van South Beach zorgden voor tekenende momenten. Kimi Antonelli verraste de F1-wereld door de jongste coureur ooit te worden die een poleposition in de sport pakte, een prestatie die zijn talent onderstreepte en Mercedes hoop gaf voor de toekomst.

Het was pas echt de vingers aflikken bij de hoofdrace. Max Verstappen wist voor zijn McLaren-concurrenten te starten en maakte het absoluut niet makkelijk om die potentiële zege van hem af te snoepen. Na de start drukte hij Lando Norris van het circuit, om vervolgens in de openingsfase Oscar Piastri te zien naderen. De Australiër kwam er wel langs, maar het resulteerde in ronden lang bakkeleien: heerlijk.

Daarna was ook Norris in staat om Verstappen bij te halen, maar ook Norris werd het niet makkelijk gemaakt. Verstappens pure race craft tegenover twee bolides die eigenlijk meer snelheid hadden, was fantastisch om te zien. Ja, in de Formule 1 gaat het ook om kwaliteit van het materiaal. In Miami werd echter glashelder duidelijk wat een kwalitatief hoogwaardige coureur kan betekenen op het juiste circuit.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

4. Grand Prix van Australië

De seizoensopener in Melbourne zal de geschiedenisboeken ingaan als een de chaotischere Grands Prix. Isack Hadjar's crash tijdens de formatieronde zorgde al voor een voorproefje van wat komen zou, maar het spektakel dat volgde, was absoluut groter dan dat. Norris leidde het grootste deel van de race, maar verloor tijdelijk de leiding toen hij samen met teamgenoot Piastri van het circuit gleed: ze hadden te laat de wissel naar natweerbanden gemaakt.

Sterker nog: Piastri kwam vast te zitten, wist zich uiteindelijk alsnog los te worstelen en reed de McLaren naar een knappe negende plek. Vooraan had Norris de pijlsnelle Verstappen op zijn hielen. Hij vocht als een leeuw om zijn concurrent bij te houden, maar moest het in de slotfase toch afleggen. De strijd tussen die twee coureurs, allebei kwalitatief hoogwaardig en in snel materiaal, was schitterend om te zien.

Norris hield Verstappen achter zich en wist de Grand Prix te winnen. Daarmee behaalde McLaren haar eerste overwinning in Australië sinds 2012. Daarnaast verbrak Norris Verstappens reeks van meeste opeenvolgende dagen als kampioenschapsleider, die de Red Bull-coureur vasthield sinds de Grand Prix van Spanje 2022. Dit kondigde mooi de machtswissel binnen de koningsklasse aan.

De race had alles wat fans willen zien: onvoorspelbaar weer, strategie, crashes en een winnaar die een nieuw tijdperk van dominantie inluidde. Melbourne toonde aan dat het nieuwe seizoen werkelijk anders zou zijn dan de voorafgaande jaren van Red Bull-dominantie, ondanks dat men dat eind 2024 al wel vermoedde. Met zes uitgevallen coureurs en constante veranderingen in de racevolgorde, was het een perfecte seizoensopener die de toon zette.

3. Grand Prix van Emilia Romagna

Imola leverde een strategisch complexe race waarbij teams en coureurs uitgedaagd werden om geduldig te blijven. Met diverse safety cars waren er immers voldoende 'goedkope' stops te maken. Nog veel mooier was hoe Verstappen aantoonde waarom hij nog steeds gezien wordt als de beste coureur ter wereld. In de eerste ronde plaatste hij een inhaalactie op Piastri die inmiddels bekendstaat als een van de beste moves van de recente F1-geschiedenis.

Het circuit van Imola, met een lay-out die voor coureurs beslist niet gemakkelijk is en beperkte inhaalmogelijkheden biedt, dwingt coureurs om precies te werk te gaan. Fouten worden er door de grindbakken snel afgestraft en goede ronden worden beloond. Daarom zijn wedstrijden op het Italiaanse circuit vaak leuk en gebeurtenisvol, en zo ook dit jaar.

Het was uiteindelijk Verstappen die de wedstrijd niet meer uit handen zou geven, ook omdat een safety car voor hem goed viel. De McLarens kwamen nog bij elkaar in de buurt in de slotfase, maar wisten de Red Bull niet meer bij te halen. Was dit wel gelukt dan was de kans sowieso klein geweest dat ze er langs gekomen waren. Op Imola kan je immers maar lastig volgen en inhalen.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

2. Grand Prix van Groot-Brittannië

Silverstone leverde een van de emotioneel meest beladen races van het seizoen, waarbij het Britse publiek getuige was van een race die alle elementen van klassiek F1-entertainment combineerde. Nico Hülkenbergs eerste podiumplaats ooit, na 239 races, vormde het emotionele hoogtepunt van een weekend vol drama en spektakel. De Duitse veteraan wist zich perfect door de wisselende weersomstandigheden te navigeren, om zo zijn langverwachte eerste podiumplek te bemachtigen.

George Russell domineerde voor het thuispubliek met een magistrale prestatie waarin hij bewees dat ook hij vaak mee kan doen aan de top. Russells pace in de regen was goed en deze pace werd strak geaccommodeerd door de strategische calls van Mercedes. De Brit wist het Mercedes-team en de fans een weekend te geven om niet snel te vergeten. Voor het geval dat nog niet duidelijk was, zag men daar ook duidelijk dat hij Lewis Hamilton heeft kunnen vervangen als topcoureur.

De race zelf was vooral een hele vermakelijke regenrace. Teams moesten schakelen tussen regenbanden en slicks, waarbij het perfecte moment voor een wissel cruciaal was en vaak ook door de coureurs vastgesteld werd. Zo wisten enkele teams en rijders te excelleren, waar anderen door het ijs zakten. Precies het soort race waarin pure coureursvaardigheden het verschil konden maken naast het werk van het team.

Het emotionele aspect van Hülkenbergs eerste podium mag niet worden onderschat – zijn tranen raakten fans wereldwijd en gaven weer waarom men van deze sport houdt. Het was een verhaal van volharding en doorzettingsvermogen dat eindelijk beloond werd, en dat ook nog eens op een van de meest iconische circuits van de kalender.

1. Grand Prix van Japan

Suzuka staat bovenaan de lijst als de wedstrijd met de meeste spanning en klasse. Max Verstappens poleposition op zaterdag was uniek. Hij toverde een ronde uit de hoge hoed die niemand aan zag komen in inferieur materiaal. Dit soort ronden zien we niet vaak en de gehele Formule 1-wereld stond dan ook op zijn kop toen hij in de Red Bull de snelheid vond om twee snellere McLarens van pole te houden.

Daarna kwam een Grand Prix waarin strategie, maar ook zeker de vaardigheid van de coureur naar boven kwam. Verstappen had pole al vast en moest deze omtoveren tot een zege. Op Suzuka kan je vooral in de eerste sector maar nauwelijks ervoor zorgen voor te blijven en precies daar sloeg hij een gat dat groot genoeg was om niet ingehaald te worden door de McLarens. Het waren vele ronden op het scherpst van de snede, en dus ook echt schitterend om te zien.

De race symboliseerde daarnaast ook perfect de transitie die de Formule 1 in 2025 doormaakt. Verstappens overwinning voelde als een laatste huzarenstukje van de oude garde, terwijl de McLarens aantoonden dat de nieuwe machthebbers klaar staan om de fakkel over te nemen. Het was een race die toonde dat klassieke circuits zoals Suzuka nog steeds de best mogelijke races kunnen opleveren, waarbij respect voor traditie en pure coureursvaardigheid worden beloond. Japan 2025 was Formule 1 op zijn allerbest: spannend, emotioneel, en absoluut onvergetelijk.