Marko geeft praktisch groen licht, Hadjars droom kan Verstappen-nachtmerrie worden

Het 2025-seizoen van Isack Hadjar kan je eigenlijk maar op één manier omschrijven: ijzersterk. De Franse coureur heeft dit jaar laten zien waarom hij door velen wordt gezien als een van de grotere talenten van zijn generatie. Hij bekroonde een al sterk jaar met een podiumplaats op Circuit Zandvoort. Daarmee lijkt hij zich definitief in de kijker gereden te hebben bij Red Bull Racing. Per 2026 maakt hij waarschijnlijk de overstap, maar moet hij niet uitkijken voor de Red Bull-rijdersbegraafplaats?

Voor Hadjar zelf zullen de geruchten, recentelijk gedeeld door het doorgaans goed ingevoerde Auto, Motor und Sport, als muziek in de oren klinken. Welke coureur droomt er nu niet van om mee te draaien aan de absolute top van de koningsklasse? Na jaren van opleiden en bewijzen in de lagere autosportklassen krijgt hij eindelijk de kans om te laten zien wat hij waard is tegen de beste coureurs ter wereld. Het Red Bull-zitje betekent automatisch kansen op overwinningen en mogelijk zelfs een wereldtitel, mits Red Bull 2026 sterk ingaat.

Als de overstap gaat komen, wijst Hadjar 2026 aan voor het perfecte moment. In gesprek met onder meer F1Maximaal.nl stemde Helmut Marko daarmee in: 'Deze auto's met grondeffect zijn heel speciaal. De nieuwe reglementen zorgen ook voor een compleet nieuwe rijstijl', aldus de Oostenrijker. 'Je moet je hersenen ook gebruiken om na te denken over hoe je de elektrische systemen weer wil opladen, dus het zou wel een goed moment zijn voor een overstap. Hij moet zich gewoon blijven ontwikkelen.'

Toch zou Hadjar er verstandig aan doen om niet te vroeg te juichen. De geschiedenis leert ons namelijk dat een vroege promotie naar Red Bull niet altijd het sprookje wordt dat coureurs ervan maken. Het team staat er om bekend meedogenloos te zijn als prestaties tegenvallen, en de druk om direct te presteren naast een coureur van het kaliber Max Verstappen is immens. Hadjar is goed, maar is hij goed genoeg om die belofte waar te maken?

Verstappens spoor van vernietigde carrières begint bij Ricciardo

Sinds 2018 heeft Red Bull Racing een spreekwoordelijke begraafplaats van talenten gecreëerd. Coureur na coureur heeft geprobeerd om het tweede zitje naast Verstappen tot een succes te maken, maar de meesten zijn er gebroken uitgekomen. Een overzicht van de slachtoffers toont een pijnlijk patroon van veelbelovende carrières die vroegtijdig ten einde kwamen, te beginnen bij de man die de ster van het team was voordat de Nederlander er furore maakte.

Daniel Ricciardo was lange tijd dé man bij Red Bull. Hij won races, stond regelmatig op het podium en werd gezien als een van de beste coureurs van het veld. Totdat Red Bull besloot dat de toekomst bij Verstappen lag en Ricciardo steeds meer in de schaduw kwam te staan. De Australiër zag de bui hangen en maakte in 2018 de overstap naar Renault, in de hoop daar een competitieve auto te vinden.

Die hoop bleek ijdel. Na twee teleurstellende seizoenen bij Renault volgde een stint bij McLaren die evenmin het gewenste resultaat opleverde. Ricciardo, ooit een coureur gevierd om zijn race craft en uitstekende inhalende vermogen, was plotseling een coureur zonder toekomst. Zijn carrière kreeg nog een staartje bij Racing Bulls, maar uiteindelijk doofde het licht. Na Red Bull was hoogtepuntje van zijn loopbaan de overwinning op Monza voor McLaren, maar daarmee is ook wel alles gezegd.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Gasly zakt door het ijs

Pierre Gasly leek aanvankelijk de ideale opvolger van Ricciardo. De Fransman had indruk gemaakt bij Toro Rosso en kreeg in 2019 zijn kans bij het hoofdteam. Wat volgde was een pijnlijke mislukking. Gasly kon het tempo van Verstappen niet bijhouden en zakte compleet door het ijs. Een auto waarmee Verstappen consistent podia scoorde, bleek aan Gasly niet besteed. Na nog geen volledig seizoen werd hij alweer teruggezet naar het zusterteam.

Bij Toro Rosso (inmiddels Racing Bulls) wist Gasly zich enigszins te herstellen met een verrassende Grand Prix-overwinning, maar de schade aan zijn reputatie was al aangericht. Een tweede kans bij Red Bull Racing kwam er nooit meer, en een wereldtitel behoort inmiddels definitief niet meer tot de mogelijkheden. Alpine lijkt immers het team niet te zijn dat dit in de komende jaren zal realiseren.

Albon krijgt de tijd, maar krijgt het niet voor elkaar

Alexander Albon kreeg anderhalf jaar de tijd om te bewijzen dat hij de juiste man was naast Verstappen. Die tijd heeft hij niet optimaal benut. Hij worstelde van het begin af aan met de auto en kon nooit echt overtuigen. Zijn prestaties waren zodanig teleurstellend dat Red Bull hem na 2020 volledig uit de opstelling haalde. Twee derde plekken verzachtten de pijn nog in een door COVID geteisterd Formule 1-seizoen, maar ook Albon kwam gehavend uit de strijd.

Een jaar langs de kant van de baan volgde, waarin Albon als reservecoureur probeerde relevant te blijven. Uiteindelijk vond hij onderdak bij Williams, maar dat team lijkt ook nog lichtjaren verwijderd van het winnen van wereldtitels. Zijn ondermaatse periode hebben hem in dat opzicht zeer ver teruggezet, en dat terwijl je nu bij Williams ziet dat er zeker voldoende talent in hem zit.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Ook ervaring voldoet niet

Sergio Pérez leek de ideale oplossing voor Red Bulls probleem rondom het tweede zitje. Een ervaren coureur met bewezen snelheid, iemand die Verstappen bij zou kunnen houden en het team zou kunnen helpen in het constructeurskampioenschap. De verwachtingen lagen hoog toen de Mexicaan in 2021 zijn intrede deed.

Helaas bleek ook Pérez niet bestand tegen de druk en de vergelijking met Verstappen. Seizoen na seizoen vielen zijn prestaties tegen, en uiteindelijk verloor Red Bull het geduld. Het team zette hem de sport uit wegens structureel onderpresteren. Alleen het toeval wil dat Cadillac Racing hem heeft opgepikt voor 2026, anders was ook zijn F1-carrière ten einde gekomen door zijn mislukte tijd bij Red Bull.

De twee recente proefkonijnen van Red Bull

Liam Lawson en Yuki Tsunoda vormden de meest recente proefkonijnen in Red Bulls experiment. Beide coureurs kregen de kans om naast Verstappen te rijden, en beide faalden jammerlijk. Allebei de heren zijn niet in de buurt gekomen van de snelheid van de Limburger, en met doorstromend talent vanuit Red Bulls jeugdopleiding betekent dit dat de renstal waarschijnlijk een van deze twee rijders zal laten vallen voor 2026. Weer eist Red Bulls agressieve promotiestrategie een slachtoffer, al is het nog niet duidelijk wie dat wordt.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Hadjars uitdaging naar Verstappen

Wat betekent dit allemaal voor Hadjar? De parallellen zijn onmiskenbaar: een jong talent dat op basis van één sterk seizoen wordt gepromoveerd naar het absolute topniveau. Net als zijn voorgangers heeft hij indruk gemaakt in de lagere categorieën en wordt hij gezien als de volgende grote rijder binnen de Red Bull-equipe. Coureurs met meer ervaring, zoals Pérez, hebben het geprobeerd en moesten het afleggen. Dat maakt een dergelijke vroege promotie spannend.

Het blijft de vraag of Hadjars sterrenseizoen genoeg is om hem de ammunitie te geven om te slagen waar zovelen gefaald hebben. Red Bull Racing is een meedogenloos team dat geen genoegen neemt met ondermaatse performance. Als Hadjar de overstap maakt, moet hij vanaf dag één op de pace zitten. De geschiedenis toont aan dat het team niet geduldig is en wacht tot een coureur zich heeft aangepast.

Toch zou het kortzichtig zijn om Hadjars kansen volledig af te schrijven. Zijn seizoen van 2025 toont een mentale volwassenheid die zijn voorgangers wellicht niet allemaal hadden. Bovendien komt hij op een moment dat Red Bull mogelijk meer geduld kan opbrengen, nu de reglementswijziging sowieso al voor een andere pikorde kan zorgen. Voor een jonge coureur blijft zo'n kans bij het topteam te verleidelijk om af te slaan, ook al is de kans op falen reëel. Hadjar zal moeten bewijzen dat hij anders is dan de rest, en de geschiedenis staat niet aan zijn kant.