Hoe kan het dat Russell momenteel korte metten maakt met Hamilton?

Wie had dat gedacht, George Russell die na vier Grands Prix de overhand heeft ten opzichte van Lewis Hamilton. Dat Russell Hamilton meer uit zou dagen dan Valtteri Bottas, daar rekenden de meeste mensen wel op. Dat Russell 21 punten voor zou staan na vier ronden, dat is op zijn minst verrassend te noemen. Hoe kan dit? Is Russell nou zo goed, of is Hamilton in 2022 opvallend slecht? F1Maximaal.nl beredeneert wat een rol speelt in de lastige dynamiek binnen Mercedes.

Laten we eerst kort het jaar tot op heden behandelen. Zo kunnen we immers bepalen in hoeverre er sprake is geweest van geluk, en in welk opzicht een van de twee coureurs op klasse de ander overschaduwd heeft. In Bahrein een derde plek voor Hamilton, gevolgd door Russell op P4. Dit verwachtten we voorafgaand aan het jaar van het duo. In Saoedi-Arabië hebben we de eerste uitschieter al. Russell kwalificeerde zich er als zesde, Hamilton als zestiende. In de race kon Hamilton een punt veiligstellen, maar Russells P5 was vele malen beter.

In Australië lagen de heren wederom dicht bij elkaar, maar was het Russell die aan het langste eind trok, wel middels enig geluk. De jonge Brit kon een pitstop maken onder een safety car, waar zijn teamgenoot dit al gedaan had zonder safety car. Daardoor belandde Hamilton achter zijn teamgenoot. In theorie had Hamilton het van zijn collega kunnen winnen, maar middels een ongelukkige strategie op Albert Park was Russell hem weer te slim af.

De afgelopen race in Emilia Romagna was misschien wel de grootste blamage voor Hamilton. Hij wist geen punten veilig te stellen, op zaterdag én zondag niet, en eindigde als dertiende. Russell, met een geweldige start in de hoofdrace, schopte het naar de vierde plek. Hamilton bleef haken achter Pierre Gasly terwijl Russell, in nagenoeg dezelfde auto, 'gewoon' langs onder meer Kevin Magnussen wist te komen. Objectief gezien kunnen we na de eerste vier races spreken van een zwak optreden van Hamilton en een sterk optreden van Russell, met laatstgenoemde die op kwaliteit minstens twee van de vier afgelopen races duidelijker beter was. Hoe kan dit?

Russells leerschool

Russell is al enkele jaren actief in de Formule 1, maar kan in 2022 voor het eerst pas echt meedoen om punten. Zijn leerschool bij Williams was zwaar. Drie jaar reed hij in een Williams-bolide waar hij eigenlijk veel te goed voor was. Robert Kubica en Nicholas Latifi wisten geen moment in de buurt te komen van wat Russell uit het materiaal haalde. Hij moest tweeëneenhalf jaar wachten op zijn eerste puntenfinish: Hongarije 2021, gevolgd door zijn eerste podium, een race later in België.

Dat Russell talent heeft, was in deze periode al wel duidelijk. Maar misschien heeft hij iets meegekregen van zijn voormalige team dat voor hem nu nog veel waardevoller is dan die eerste punten. Russell heeft namelijk jaren in een auto gereden waar maar weinig uit te halen viel. Overstuur, onderstuur, onbalans, alles passeerde de revue voor de jongen uit King's Lynn in die eerste jaren. In 2022 wederom een auto die last heeft van onbalans? Logischerwijs is daar makkelijker mee om te gaan als je het gewend bent, zoals Russell.

Hamilton vormt in dit opzicht misschien wel de grootste tegenpool van zijn huidige teamgenoot. In 2019, 2020 en 2021 won Hamilton twee kampioenschappen en werd hij eenmaal tweede. Met name in die eerste twee genoemde jaren had Mercedes een bolide die op rails leek te liggen. De gebruikelijke afstellingspuntjes kwam Hamilton op vrijdag en zaterdag nog wel tegen, maar échte onbalans, laten we het maar even de Williams-onbalans noemen, die heeft Hamilton in de afgelopen drie jaar, en eigenlijk de jaren daarvoor ook al, niet gekend.

Experimenteert Mercedes bij Hamilton?

Een tweede mogelijke verklaring voor het tegenvallen van Hamilton is van technische aard. Hoewel in deze beredenering rekening moet worden gehouden met het feit dat dit niet bewezen kan worden totdat Mercedes het zelf zegt, blijft het een zeer reële mogelijkheid dat Mercedes vooral bij Hamilton experimenteert met nieuwe onderdelen en oplossingen voor porpoising, het probleem waar Mercedes verreweg het meeste last van heeft in 2022.

Sommige teams geven de tweede coureur eerst de verbeteringen om te zien of ze werken, om ze vervolgens bij de hoofdcoureur door te voeren. Leer ons echter een ambitieuze en gretige Hamilton kennen. De kans dat hij zijn team heeft verzocht om hem de wijzigingen te geven, al lijkt zijn team haar zaakjes in 2022 niet helemaal op orde te hebben, is zeker aanwezig. Mocht het team een verkeerde ontwikkelingskant opgeslagen zijn in een van de eerste races, dan kan dat een tegenvaller van Hamilton verklaren.

Toto Wolff gaf het na de Grand Prix van Saoedi-Arabië al aan: Mercedes was met de afstelling van de zevenvoudig wereldkampioen totaal de verkeerde kant opgegaan. Wat als het niet zozeer een afstellingsfout was, maar een alles-of-niets-aanpassing aan de bolide die haar vruchten uiteindelijk niet afwierp? Hamilton komt niet over als een enorme gokker, maar als het een titelstrijd betreft, zou hij zomaar experimentjes af kunnen dwingen, waar Russell een voorspelbaardere auto toevertrouwd krijgt. Ook omdat Hamilton natuurlijk meer ervaring binnen het team heeft en precies weet hoe hij feedback moet leveren aan de mensen in de fabriek.

Hamiltons mentale gesteldheid en motivatie

Een derde verklaring kan Hamiltons mentale gesteldheid zijn, een onderwerp dat Olav Mol na afloop van de Grand Prix van Emilia Romagna bij Ziggo Sport aanhaalde. Mol zegt de vormdip die Hamilton momenteel kent ook herkend te hebben in Sebastian Vettels 2014-seizoen, toen hij het bij Red Bull Racing plots aflegde tegen nieuwkomer Daniel Ricciardo. Ga je van een ijzersterke bolide waar je races mee kan winnen naar een stuk schroot, om het maar even bijzonder ongenuanceerd te brengen, dan kan dat een coureur verwarren.

'Dan werp je in je hoofd al de handdoek, van: ja, dit is niet de auto die ik gewend ben', aldus Mols verklaring. 'En Lewis zit waarschijnlijk de auto te vergelijken met die van vorig jaar en denkt: ja, de auto deed vorig jaar dat, en nu dit. Russell kent de vorige Mercedes wel, maar niet zo heel goed. Voor hem is het dus meer dat hij het er maar mee doet.' Mols beargumentering sluit hierin deels aan op het argument dat hier eerder aangehaald is - Russell is onbalans en een ondermaatse auto gewend, Hamilton niet.

Het kan ook zijn dat een matige bolide Hamilton veel meer schaadt dan Russell, ongeacht ervaring met matige bolides in het recente verleden. Althans, dat is een alternatieve theorie die Mol biedt: 'Er zijn coureurs die in een auto die niet top is er 99 procent uithalen, en er zijn jongens die met een auto die niet 100 procent is, niet verder komen dan 90 procent, en daar lijkt Hamilton op dit moment gewoon klem te zitten in zijn hoofd. In de basis moet hij met die auto namelijk wel gewoon Gasly voorbij kunnen.' Dat mentale proces bij Hamilton kan uiteraard ook aangetast zijn vanwege een gebrek aan motivatie of zijn mentale gesteldheid na de titelstrijd van 2021.

Russell is een betere coureur

Een laatste pad dat we bewandelen wanneer we proberen naar een verklaring te zoeken is puur gericht op talent. Hamilton is een zevenvoudig wereldkampioen en een grootheid in de sport, daar kan niemand omheen. Maar dat Hamilton groots is, betekent niet dat Russell niet ongelooflijk getalenteerd is. We moeten niet vergeten dat Russell talloze kartkampioenschappen op zijn naam heeft gezet, het Britse Formule 4-kampioenschap won, de GP3-titel pakte én Formule 2-kampioen werd. Russell is, simpel gezegd, heel erg goed.

Of hij beter is dan Hamilton, al helemaal over een heel seizoen, dat is nog maar de vraag. Wel heeft Russell niets te verliezen. Wint hij het niet van Hamilton dan is dat logisch. Wint hij het wel dan is dat een wereldprestatie. Met andere woorden: Russells mentale insteek is totaal anders dan die van Hamilton. Er staat geen druk op en hij kan daar veel vrijer door rijden. Ook dit zal ongetwijfeld een rol spelen in het feit dat Russell over de eerste vier races als sterkere coureur uit de verf gekomen is.

Hamilton wordt oud. Fernando Alonso heeft aangetoond dat leeftijd zeer zeker niet altijd een rol hoeft te spelen in de Formule 1, maar op zesendertigjarige leeftijd nam de man uit Stevenage het bijvoorbeeld over een heel seizoen ook op tegen Max Verstappen, en verloor hij. Een racekalender van 23 Grands Prix is fysiek en mentaal zwaar, en voor Russell makkelijker te behappen dan voor zijn geroutineerde collega. Er zou altijd een punt komen dat Hamilton het niet meer ging winnen van de jongere generatie, en wellicht is dat moment inmiddels daar.

Wat gaat er mis bij Hamilton?

Welke van deze factoren is doorslaggevend geweest in deze eerste vier ronden? Het is onmogelijk om vast te stellen. Dat Russell een bolide met onbalans gewend is, helpt hem ongetwijfeld mee. Ook Hamiltons mentale gesteldheid en leeftijd zullen ongetwijfeld een rol spelen in de verklaring voor het gat tussen de twee Britten. Of experimenten van Mercedes er wat mee te maken hebben, kunnen we niet met zekerheid vaststellen, maar valt ook beslist niet uit te sluiten.

Het is te voorbarig om te spreken van een wonderseizoen van Russell, of een dramaseizoen van Hamilton. Er zijn nog negentien races te verrijden en in die wedstrijden kan het alle kanten op voor beide heren. Vergeet daarnaast niet: Hamilton blijft een zevenvoudig wereldkampioen. Dat betekent dat Russell het nog steeds zwaar kan krijgen. Zoals het er nu voor staat, staat de oud Williams-rijder echter sterker in zijn schoenen dan zijn teamgenoot, en dat is een formidabele prestatie te noemen, ook als hij in het klassement uiteindelijk onder Hamilton eindigt.