Carrière 26-jarige Norris kent parallellen met die van Verstappen, omslagpunt naar succes is bereikt

Het is 13 november en dat betekent dat Lando Norris zijn zesentwintigste verjaardag viert. Waar de Brit initieel niet over het materiaal beschikte om te winnen, en daaropvolgend niet opgewassen was tegen de dominantie van Max Verstappen en Red Bull Racing, staat hij nu op een cruciaal kantelpunt. Na een decennium van opbouw en geduld verkeert de coureur van McLaren in de zeldzame positie dat hij de trofee, waar hij zo lang op heeft gejaagd, binnen handbereik heeft. Norris staat aan de leiding van het wereldkampioenschap en er moeten gekke dingen gebeuren, wil hij deze nog uit handen geven.

Norris kende in zijn jongere jaren in de autosport een bliksemstart. Na een indrukwekkende periode in de karting zette hij in 2015 de stap naar de Formule 4. Hij doorliep de juniorcategorieën met een onmiskenbaar talent voor pure snelheid en een uitstekende wagenbeheersing. Met deze kwaliteiten wist hij zich destijds al te meten met coureurs als Verstappen. De twee heren zijn met elkaar groot geworden in de sport en zijn vanaf het begin van hun carrières al vrienden geweest.

Norris' opmars ging in rap tempo: in 2017 veroverde hij meteen de Europese Formule 3-titel, een prestatie die hem als een van de talenten van zijn generatie positioneerde waar men op moest letten. Deze zegetocht werd gevolgd door een debuutseizoen in de Formule 2, waarin hij als tweede eindigde. Met deze prestaties reed hij zichzelf in het vizier van McLaren. Zijn laatste en logische stap was die naar een Formule 1-team. De Britse renstal zag toekomst in de Engelsman en bood hem het stoeltje waar hij naar op zoek was.

McLaren mist snelheid in de beginjaren

De successen op jonge leeftijd garandeerden geen makkelijke start. Zijn eerste Formule 1-seizoen in 2019 was direct een test van zijn mentale weerbaarheid. McLaren bevond zich in die periode in een overgangsfase; de auto miste het tempo en de consistentie van de topteams. Op zich was dat voor Norris niet zo'n probleem, want hij was bezig aan zijn eerste jaar in de koningsklasse. Dat is sowieso een jaar van wennen. De druk ligt laag, wat betekent dat je als rookie vrijuit kan racen en gevoel kan krijgen voor de complexere bolides, het team en diens protocollen.

Norris moest in die jaren tevreden zijn met beperkte successen, en behaalde dat jaar slechts twee keer een zesde plaats als beste resultaat. De beperkingen van het materiaal werden pijnlijk blootgelegd in een periode van gedwongen opbouw in plaats van directe overwinningen. Norris kon zo meegroeien met het team, in plaats van dat hij vanaf het startschot in een Formule 1-team terechtkwam dat aan de winnende hand was. Lewis Hamilton is een voorbeeld van een coureur die dit wél overkwam.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

De Grand Prix van Oostenrijk in 2020 markeerde echter een keerpunt in de perceptie van zijn talent. In de slotfase van de race toonde Norris zijn volwassenheid en vastberadenheid. Na een straf voor de eerdergenoemde Hamilton zette Norris een reeks bliksemsnelle ronden neer om binnen de marge van de vijf seconden van de Mercedes-coureur te eindigen. Met een unieke, razendsnelle laatste ronde wist hij de benodigde tijd te winnen en zijn eerste podiumplek in de Formule 1 te claimen. Het was een prestatie bevestigde dat Norris ook onder grote druk kon leveren. Iets dat hem in de jaren daarop niet altijd zou lukken. Is 2025 voor hem het omslagpunt?

Strijden tegen Verstappen

2022 en 2023 stonden in het teken van de onoverbrugbare kloof met Red Bull en Verstappen. Hoewel McLaren stappen zette in hun technische ontwikkeling, was de combinatie van Verstappen met de RB18 en RB19 veel te sterk. Norris eindigde regelmatig op het podium en toonde met regelmaat dat er wel echt wat in het vat zat, maar de wereldtitel bleef een utopie. Het was de Nederlander op wie de ogen gericht waren in de soort van adolescentieperiode van Norris in de Formule 1.

In dit opzicht kent de carrière van Norris parallellen met die van Verstappen. Ook Verstappen heeft een periode gekend waarin hij in de rol van eeuwige uitdager vast leek te zitten. In 2018, 2019 en 2020 deed Hamilton bij Verstappen wat Verstappen in 2022 en 2023 bij Norris deed. Keer op keer stuitte Norris op de grenzen van zijn materiaal. Het was een les in geduld. Zo lang McLaren niet met de juiste technische basis kwam, bleef Norris' titelstrijd uit.

Seizoen 2024 bracht de langverwachte ommekeer. McLaren bracht een auto naar het circuit waarmee hij zijn eerste echte gooi naar de wereldtitel kon doen. In de eerste helft van het seizoen waren Verstappen en Red Bull nog steeds te machtig, maar naarmate het seizoen vorderde, nam de kracht van de Red Bull af en de kracht van de McLaren toe. Norris liep in op zijn Nederlandse rivaal en voerde een serieuze strijd. De druk van het titelgevecht culmineerde in een Braziliaanse Grand Prix vol spanning.

Waar Norris in die race in had moeten lopen op zijn titelrivaal, maakte hij een pijnlijke fout in de eerste bocht. Hij hield zijn auto op het circuit, maar vergooide in die race wel definitief zijn titelkansen. Het was een zware klap die de mentale en sportieve frictie van een titelgevecht blootlegde. Dat hij er in 2025 met relatief veel gemak wist te zegevieren, zegt dan ook wat over hoe hij gegroeid is als coureur, maar ook over hoe ver McLaren op de rest van de grid voorloopt.

2025 moet het jaar van Norris worden

Op 26-jarige leeftijd heeft Norris zich herpakt, zowel van de tegenslag van 2024 als van de matige vorm waar hij zo'n vijf tot zes races geleden in verkeerde. Nu heeft hij de leiding in handen in het wereldkampioenschap, met teamgenoot Piastri als primaire uitdager. Piastri is uit vorm, wat betekent dat 2025 het jaar van Norris moet worden. Hij heeft de wind in de rug en hoeft eigenlijk alleen nog de andere McLaren van zich af te slaan.

Het gat naar Verstappen is momenteel namelijk 49 punten. Daarmee is de afstand tussen de McLaren- en de Red Bull-coureur substantieel en geeft het Norris in de laatste vier wedstrijden van het jaar, drie Grands Prix en een sprintrace, een buffer die goud waard is. Norris heeft figuurlijk gesproken een van de oren van die felbegeerde wereldbeker al stevig vast. Dit is echter wel nog een gevaarlijk moment. De druk om de eerste wereldtitel te verzilveren is na zo'n lange jacht groot, en kan verlammend werken.

Hij moet nog drie Grands Prix bewijzen dat hij met recht bovenaan de tijdstabel staat. Als hij zijn huidige vorm houdt en McLaren geeft hem nog vier wedstrijden een competitieve auto, dan zal hij zijn eerste wereldtitel binnenslepen. Het zou de bekroning zijn op een carrière die hij begon als ondergeschoven talent en voortzette als eeuwige uitdager, maar welke uiteindelijk dus wel in het succes uitmondt waar alle Formule 1-coureurs van dromen.