Lawson geeft toe dat hij niet klaar was voor debuut: 'Het ging alleen maar zo goed omdat het moest'

Liam Lawson maakte vorig jaar onverwachts zijn debuut in de Formule 1 na een crash van Daniel Ricciardo. Inmiddels moet de Nieuw-Zeelander weer toekijken vanuit de garage, al hoopt hij uiteraard snel terug te keren. ‘Ik ging mezelf aan hem verkopen en evertellen waarom ik in die auto moest zitten’, zegt Lawson op de Red Flags Podcast over de ochtend van Ricciardo’s ongeluk.

‘Ik had die vrijdochtend een meeting met Helmut’, vertelt de coureur. ‘ik had uiteraard al vaker meetings gehad in mijn tijd als junior en meestal zit ik daar te knikken en zeg ik dat ik het begrijp’, geeft Lawson aan. ‘Meestal zeggen ze wat ik verkeerd heb gedaan of wat ik beter kan doen. Ik zat daar en had net de week ervoor een crash gehad in de Superformula.’ Verder ging het seizoen erg goed voor Lawson en dus besloot hij dat hij in die meeting aan Helmut Marko zou vertellen waarom hij in de auto hoorde te zitten.

Op een wrange manier, leek het pleidooi van de Nieuw-Zeelander te werken. ‘Ik was twintig minuten bezig mezelf te verkopen, tot Helmut geïrriteerd raakte. Toen ging ik weg en nog geen uur later gebeurde die crash.’ Het was een raar moment voor Lawson. ‘Het was heel vreemd. Ik was de reservecoureur, maar er waren ook andere coureurs die dat weekend hadden kunnen rijden’, vertelt hij. ‘Ik wist dat ik moest doen alsof ik veel zelfvertrouwen had om zo in te kunnen stappen.’ Daarna ging het allemaal snel. ‘Ik vond Helmut en hij stond met Franz te praten. Ik liep naar ze toen en hij keek me aan’, weet Lawson zich nog te herinneren. ‘Hij vroeg of ik er klaar voor was en ik zei ja.’

Lawson raakte niet van de regen in de drup

Het vertrouwen van de Nieuw-Zeelander was niet helemaal honderd procent. ‘Ik voelde dat ik klaar was voor de Formule 1, maar dit was midden in het seizoen en die gasten reden er al het hele jaar’, geeft hij aan. ‘Ik voelde me er op het moment helemaal niet klaar voor, maar ik wist dat dit mijn enige kans zou zijn, dus ik moest wel’, vertelt Lawson. Dat dit zijn enige kans was, zag hij als extra motivatie. ‘Mijn hele carrière hing van dat weekend af. Het ging alleen maar zo goed omdat het moest.’ Het debuut van de coureur werd uiteindelijk een natte vuurdoop. ‘Natuurlijk kon het niet droog zijn. Uiteraard’, herinnert Lawson zich wat er door zijn hoofd ging. Ondanks alle vragen en gedachten die door het hoofd van de coureur gingen, wist hij kalm te blijven. ‘Ik moest direct terugschakelen naar het feit dat ik in een Formule 1-bolide mocht racen. Dat hielp', geeft Lawson aan. 'Ik dacht: ik bewijs mezelf nu en krijg de kolere omdat je aan me twijfelde’, sluit hij af.