Gaat Hülkenberg het podium halen? Deze coureurs gingen hem voor

Nu Nico Hülkenberg Sergio Perez vervangt voor de Formule 1-race op Silverstone, rijdt hij opeens in podiumwaardig materiaal. Pakt de Duitser na al die jaren eindelijk zijn eerste podium? De geschiedenis wijst uit dat het zeker niet onmogelijk is voor een invaller.

Vanwege de strenge quarantaineregels in Groot-Brittannië moet de met COVID-19 besmette Perez twee races aan zich voorbij laten gaan. Mocht Hülkenberg ook de Grand Prix van het Zeventigjarig bestaan rijden, dan rijdt hij twee races in podiumwaardig materiaal. Meerdere collega-invallers verzilverden hun zeldzame kansen en pakte na enkele (en soms direct al) een podium. Genoeg inspiratie voor de 32-jarige Duitser dus.

Nicola Larini, Ferrari - Grand Prix van San Marino 1994

De Grand Prix van San Marino was er één vol dieptepunten met de dodelijke ongelukken van Roland Ratzenberger en Ayrton Senna, maar toch viel er één hoogtepunt te bekennen: de tweede plek van Nicola Larini. De Italiaan verving een race eerder al de geblesseerde Jean Alesi bij Ferrari en mocht ook op Imola aantreden als vervanger voor de Fransman.

Larini had al enkele jaren ervaring in de Formule 1, maar reed vooral rond in de achterhoede en behaalde in 41 starts nog nooit een punt. Toch kreeg hij een kans begin 1994 bij Ferrari en dat vertrouwen betaalde hij volledig uit op die dramatische eerste dag van mei.

De toen al dertigjarige Larini reed een snaarstrakke race, reed om de malaise heen en kwam als tweede over de finish. Een zeer knappe prestatie voor een coureur die zomaar moet invallen bij Ferrari zonder ooit maar een rol van betekenis te hebben gespeeld in voorgaande jaren. Larini vierde zijn P2 uitbundig, misschien iets te uitbundig gezien het drama eerder in het weekend.

Nigel Mansell, Williams - Grand Prix van Australië 1994

Waar Larini succes boekte op Imola, liet racelegende Ayrton Senna het leven na een zeer zware crash aan het begin van de wedstrijd. Williams verloor haar coureur en verving hem voor het grootste gedeelte van het jaar voor David Coulthard. De Schot moest echter om PR-redenen een aantal races plaatsmaken voor Nigel Mansell, die in 1992 wereldkampioen werd met Williams.

De besnorde Brit was al 41 en had zijn beste jaren achter zich. Zijn taak was dan ook helder: help teamgenoot Damon Hill in de titelstrijd en ga vooral niet voor eigen succes. In de seizoensafsluiter in Australië, voor hem de vierde race van het seizoen, startte Mansell knap van pole, maar zijn leidende positie verloor hij al vlot aan Hill en rivaal Michael Schumacher.

De twee kwamen later in de wedstrijd echter met elkaar in aanraking en vielen uit. Mansell profiteerde en reed onbedreigd naar de zege. Het werd zijn 31e en laatste Formule 1-overwinning en tevens ook de laatste zege voor een veertiger in de koningsklasse van de autosport.

Alexander Wurz, Benetton - Grand Prix van Groot-Brittannië 1997

Mister Invaller, voor zover dat een woord is, is ongetwijfeld Alexander Wurz. De Oostenrijker moest regelmatig opdraven voor een ander en boekte behoorlijk veel succes in de races die hij meepikte.

Zijn Formule 1-debuut heeft Wurz te danken aan de tragiek van zijn collega. De vader van Gerhard Berger overleed in 1997 bij een helikopterongeluk en daar was hij zo door geraakt, dat hij drie races liet schieten. Landgenoot Wurz viel voor Berger in en liet gelijk zien wat hij in zijn mars had. Hij viel weliswaar uit in Canada en Frankrijk, maar liet zich gelden in zijn derde race op Silverstone.

Wurz reed een snaarstrakke race, was bloedsnel en beloonde zichzelf met een derde plek, achter teamgenoot Jean Alesi en wereldkampioen Jacques Villeneuve. Desondanks nam Berger na de Britse GP zijn plek weer in en moest Wurz wachten op het nieuwe seizoen alvorens hij de gepensioeneerde Berger definitief kon vervangen.

Acht jaar later flikte Wurz het opnieuw toen hij voor de Grand Prix van San Marino van 2005 moest invallen voor de geblesseerde Juan-Pablo Montoya. Hij reed in 2000 zijn laatste Formule 1-wedstrijd, maar bleek het racen totaal niet te zijn verleerd. Hij reed een goede wedstrijd een kwam als vierde over de meet. Aangezien Jenson Button later werd gediskwalificeerd, werd Wurz gepromoveerd naar het podium. Een race later keerde Montoya weer terug en moest de Oostenrijker werderom aan de zijlijn plaatsnemen.

Pedro de la Rosa, McLaren - Grand Prix van Hongarije 2006

Weer een vervanger van Juan-Pablo Montoya. De Colombiaan was de Formule 1 halverwege 2006 zat en trok naar de Verenigde Staten. McLaren riep vervolgens reservecoureur Pedro de la Rosa, die in 2002 zijn laatste race reed, op om Montoya te vervangen in een compleet inferieure McLaren.

De La Rosa bleek echter een solide puntenscorer. In zijn eerste race op Magny-Cours werd de Spanjaard zevende, in Duitsland viel hij uit, maar tijdens de Grand Prix van Hongarije liet hij zich gelden. Startend vanaf P4 was De La Rosa gedurende een groot deel van de race aan het strijden om de ereplaatsen, ondanks dat hij niet veel ervaring had met de McLaren in regenachtige omstandigheden.

De toen 35-jarige coureur liet zich echter niet de kaas van het brood eten en streed rondenlang met zevenvoudig wereldkampioen Michael Schumacher. De La Rosa won het duel en reed vervolgens naar de tweede plek, met alleen Jenson Button voor zich.

Robert Kubica, BMW Sauber - Grand Prix van Italië 2006

Na een crash tijdens de Grand Prix van Duitsland van 2006 bleek Jacques Villeneuve niet fit genoeg om te racen in Hongarije. De Pool Robert Kubica verving hem voor die race en liet zich zo erg gelden, dat BMW Sauber Villeneuve voor de rest van het jaar niet meer nodig had. Kubica werd gepromoveerd tot vaste coureur en dat vetrouwen betaalde hij volledig uit.

De Grand Prix van Italië, zijn derde race, bleek de doorbraak te zijn voor Kubica. De Pool startte vanaf de zesde plaats en zag gedurende de race wat coureurs voor hem uitvallen. Hij hield het hoofd echter koel en bleef Giancarlo Fisichella, Jenson Button en Rubens Barrichello, die allen in sneller materiaal reden, knap voor.

Kubica reed naar P3, achter Michael Schumacher en Kimi Räikkonen, en verdiende zodoende zijn eerste podiumplek in de Formule 1. Hij bleef aan bij BMW Sauber en zou in 2008 zijn eerste Formule 1-race winnen. (foto: Racing Point F1)