Hongarije blog dag 2 en 3: Kippenvel, cola drinken bij Pirelli en een woeste Verstappen

Dit weekend staat er weer een Europese Grand Prix op het programma en dat betekent doorgaans dat F1Maximaal.nl verslag doet vanaf locatie. In deze blog neem ik jullie mee in mijn ervaringen op en naast de paddock, mijn reis naar Hongarije en alle weetjes die je normaal gesproken niet zo snel zal lezen. In deze editie bundel ik de vrijdag en zaterdag samen, genoeg om over te schrijven dus.

TIP: Lees de blog over mijn eerste dag in Boedapest via de link hieronder:

Mijn vrijdagochtend begon erg relaxed: de autoriteiten in Hongarije hebben namelijk een speciale baan op de snelweg van het centrum naar het circuit vrij gemaakt voor media. Terwijl ik duizenden fans in de file zag staan, was ik met 20 minuten op het circuit en hoewel dat ergens best decadent voelt, is het toch wel erg prettig. Er staat me een drukke dag te wachten: twee vrije trainingen, de trainingen en kwalificaties van de opstapklassen en uiteraard een hoop persmomenten na afloop van al die sessies.

Kippenvel van de wheel guns

Met de start van de eerste vrije trainingen merkte ik hoe erg ik het geluid van de hybride V6-motor had gemist, maar wellicht nog meer dat indrukwekkende geluid van de wheel guns. Mijn laatste Grand Prix-bezoek stamt immers uit de tijd vóór corona, dus in alle opzichten was de eerste training iets om naar uit te kijken. Tijdens het livebloggen betrapte ik mezelf erop dat ik af en toe even heen en weer liep naar het terras bovenop het paddock gebouw, om zo precies boven de Red Bull-garage te kijken hoe de banden van Max Verstappen en Sergio Pérez werden gewisseld. Op locatie, op het kantoor van Valkering Media of thuis op de bank: fan blijf je altijd.

Na afloop van de tweede vrije training was het hollen geblazen, want veel coureurs verschenen al snel achter de garages van hun teams om de schrijvende pers te woord te staan. Het meest geïnteresseerd was ik naar de quotes van de coureurs en teambaas van Haas. De Amerikaanse renstal verscheen immers met een hoop nieuwe updates op de auto van Magnussen en achteraf bleken deze updates nog eens belangrijker dan gedacht. 'Dit is namelijk het enige en laatste update-pakket dat we ontwikkelen dit jaar', verzekert Günther Steiner.

Uiteindelijk was de grote update voor Magnussen goed voor P13 in de kwalificatie op zaterdag. Misschien is dat wel een beetje teleurstellend, gezien Haas eerder dit seizoen nog weleens in Q3 belandde. 'Maar eerlijk gezegd zijn de vorderingen dit weekend nog miniem, hoor', vertelt Magnussen. 'We moeten de updates eerst nog goed begrijpen voordat we ze echt goed kunnen benutten. Dat duurt even, dat is niet binnen één dag geregeld.'

Nog even terug naar vrijdagmiddag. Op weg naar de parkeerplaats kom ik een vriendelijke fotograaf tegen, die vraagt of ik hem naar het centrum van Boedapest zou willen brengen. Natuurlijk deed ik dat, want ik moest dezelfde kant op. Yannick blijkt een beginnende fotograaf en is net als ik voor het eerst achter de schermen bij een volledig raceweekend. Het werd dus een gezellige terugrit en bij het afzetten beloofde ik dat hij zaterdag weer mocht meerijden.

Drie teambazen in de persco, waarvan twee voor de sier

Dan de zaterdag, die was qua entourages in de paddock en de bezoekers op de tribunes een stuk drukker. Pas op zaterdag bleek dat alle beroemde figuren de vrijdag doorgaans overslaan. Aangekomen op de paddock loop ik direct naar de perskamer, want de persconferentie voor de teambazen staat op het punt van beginnen. Daar hoorde ik nog nooit zoveel vragen over één onderwerp, namelijk de aanstaande 'fusie' tussen Red Bull Racing en Porsche. Horner vertelde een half uur lang over het hoe en waarom, terwijl Andreas Seidl en Mike Krack ietwat verveeld aan de zijkant zaten te luisteren.

Na afloop van de persconferentie begint de Formule 3-sprintrace en omdat ik even tijd had, besloot ik eens te gaan zitten voor de eerste echte race van het weekend. De uitslag was opvallend: voor het eerst in lange tijd in de Formule 2 of 3 werd het complete podium geleverd door Nederlandse teams. Zo stonden Caio Collet, Kush Maini (MP Motorsport), en Franco Colapinto (Van Amersfoort Racing) met een trofee in hun handen. De aansluitende persconferentie leek mij een uitgelezen kans om het trio te vragen naar hun ervaringen met de Nederlandse teams en waarom de Nederlandse mentaliteit in de teams hen successen brengt. Het werd een leuk interview en is in de zomerstop te lezen op de website.

De zaterdagse namiddag was ouderwets aanpoten. Na afloop van de kwalificatie was ik bij het welbekende 'vierkantje' om quotes op te vangen van de coureurs. Op de weg naar het vierkantje kwam ik zij-aan-zij te lopen met de aanzienlijk gefrustreerde Verstappen, die met zijn helm nog dicht grote stappen zetten naar het Red Bull-motorhome. Aan zijn houding viel af te lezen dat er flinke woordenwisselingen zouden volgen tussen hem en zijn engineers. Een half uur later verklaarde hij echter dat hij niet boos was op zijn team, een volwassen reactie noemen we dat in deze context.

Warm onthaal in het Pirelli-motorhome

Van het vierkantje was het rennen naar Pirelli, want daar had ik een één-op-één interview gepland staan met één van mijn favoriete hoofdpersonen uit de paddock: Mario Isola. De directeur van Pirelli Motorsport was zoals gewoonlijk erg vriendelijk en bood me direct wat te drinken aan. Onder de belangrijke figuren zijn er nauwelijks mensen zoals Mario: enorm toegankelijk, geduldig en vooral een enorme kletskop. We spraken een dikke twintig minuten, met hier en daar een pauze om naar de hoogtepunten in de Formule 2-race te kijken. Ook het gesprek met Isola kan je in de zomerstop bij ons lezen op de website.

Opnieuw eindigde mijn dag in de auto met Yannick. Hij vertelde over zijn ervaringen, ik over de mijne. Yannick is vrij nieuw op het circuit en dus moest hij flink uitkijken toen hij in de derde training foto's maakte in de pitstraat. 'Op een gegeven moment trok een engineer me aan mijn rugtas, want ik werd haast van m'n sokken gereden door een vertrekkende auto', klinkt het. Zo gingen de verhalen op de terugweg nog wel even door. Op naar zondag!

Door: Maurits Kappetijn