Verstappen moest 'gekke lijnen' rijden: 'Ik eindigde bijna op de tribune'

Max Verstappen hoefde dit seizoen nog niet eerder zo hard te vechten voor zijn overwinning als in Italië. De Nederlander liep op vrijdag achter de feiten aan, en wist op zaterdag net op tijd de boel te herstellen om via een evenaring van het polerecord van Ayrton Senna de beste startpositie te bemachtigen. Vanaf die poleposition kwam Verstappen alsnog onder druk te staan.

Bij de start was Norris iets beter weg, maar Verstappen wist de binnenkant redelijk eenvoudig te verdedigen. Vervolgens zag hij de oranje stip in zijn spiegels steeds kleiner worden, maar in de slotfase van de race had de Red Bull Racing-coureur het lastig op de harde banden, terwijl zijn Britse achtervolger zich juist als een vis in het water voelde op de banden met witte markeringen. Norris doemde zo weer op in de spiegels van Verstappen, maar kon hem niet meer inhalen.

'Op de mediums ging het heel goed. Ik had niet verwacht dat we zo snel zouden zijn na wat we eerder dit weekend lieten zien, maar op de een of andere reden wist ik de balans op orde te houden. Dat voelde dus heel goed aan', zo blikt Verstappen bij de persconferentie na de race terug op zijn openingsstint, waarin hij zes seconden voorsprong wist op te bouwen. 'Daarna wisselde ik naar de harde banden. In de eerste vijf tot tien ronden viel het nog mee, maar daarna dacht ik wel: ik weet niet of ik dit nog wel ga redden.'

Verstappen bijna tussen de Tifosi

Verstappen had vooral moeilijkheden met het op temperatuur houden van het C3-rubber. 'De banden vielen gewoon uit het operating window, en het was echt alsof ik op ijs reed, en ik kende veel momentjes. Je voelt dan ook dat de banden gewoon geen grip bieden, zoals in bocht 7', zo verwijst Verstappen naar de linkerbocht voordat de coureurs de heuvel oprijden aan het begin van de tweede sector. 'Ik eindigde bijna op de tribune, voor mijn gevoel', zo omschrijft de wereldkampioen zijn problemen.

In de slotfase naderde Lando Norris dan ook snel. 'Ik moest hele gekke lijnen rijden, en dat maakte het heel lastig. In die laatste tien ronden moest ik echt overleven met de banden, en toen versnelde Lando juist. Ik kon natuurlijk zien dat hij het gat aan het dichten was. Ik wist niet of ik hem achter me kon houden, maar ik deed mijn uiterste best. Ik pushte zo hard als ik kon met de grip die ik had. Gelukkig hield ik het net genoeg ronden vol', weet Verstappen, die met Norris binnen DRS-afstand over de streep kwam.

Kleine vleugel bood hulp

Verstappen geeft toe dat hij zich op een gegeven moment wel zorgen begon te maken. 'Toen hij een halve seconde per ronde inliep, dacht ik wel: wow, dat is echt veel. Aan de andere kant kun je er ook niks tegen doen. Ik probeerde dus gewoon mijn tempo vast te houden. Je kan niet opeens een halve seconde extra proberen te forceren, als je de balans niet hebt. Ik probeerde dus vooral om geen fouten te maken, en om de balansproblemen heen te rijden, en snel te zijn op de rechte stukken', legt de 59-voudig Grand Prix-winnaar uit.

Verstappen breidde zijn WK-voorsprong dankzij de overwinning uit tot 48 punten, maar zag de zege nog bijna uit handen glippen. 'Ik denk dat die snelheid op de rechte stukken me uiteindelijk wel geholpen heeft. Met de achtervleugel die wij hadden, waren we ook vrij snel op de rechte stukken. Dat hielp ook wel een beetje in de laatste ronden om te verdedigen', concludeert de Limburger.

Meediscussiëren? Klik hier om je te registreren.