Terug in de tijd: De dag dat Ralf zijn grote broer Michael versloeg op Imola

Dit weekend staat de Grand Prix van Emilia Romagna op het programma, waardoor we na veertien jaar terugkeren op het circuit van Imola. We kennen het circuit natuurlijk van de dodelijke crash die Ayrton Senna in 1994 en de mooie gevechten, zoals Schumacher tegen Alonso in 2005. Maar er is één race die weinig wordt aangehaald: de Grand Prix van Imola in 2001. F1Maximaal duikt in de archieven.

Om te beginnen kijken we naar het seizoen van 2001. Het was het jaar na de eerste titel van Michael Schumacher met Ferrari. Het betekende het begin van een hegemonie van vier jaar, waarbij jaar na jaar Ferrari de meest dominante bolide bouwde. Dat was in 2001 niet anders, Schumacher wist elf van de zeventien races te winnen en wist nagenoeg iedere race op het podium te eindigen. Enkel

De race op het circuit van Imola zou in 2001 een trendbreuk zijn na een vrij eentonig begin van het seizoen. Na de eerste races werd pijnlijk duidelijk dat Ferrari de beste bolide had, en dat Michael Schumacher oppermachtig was. Op dat moment had hij een voorsprong van zes punten op David Coulthard. Tijdens het weekend in Imola, de vierde race van het seizoen, wist Ferrari echter geen vat te krijgen op de bolide.

In de kwalificatie moesten zij de McLarens en de Williams van Ralf Schumacher voor zich laten. De verwachtingen waren dus hooggespannen: Ferrari werd voor het eerst geklopt dat seizoen. Het was tevens de eerste keer dat broertje Ralf Schumacher zijn grote broer in de koningsklasse wist te verschalken tijdens de kwalificatie. De sterke BMW-motor bleek nuttig te zijn op het circuit, de McLarens konden Ralf maar nipt voorblijven.

Tumult op zondag, Ferrari toont vormdip

Op zondag was het moment daar. McLaren zag haar kans schoon om in te lopen op Ferrari. Coulthard wilde die dag alles op alles zetten om bij Michae; Schumacher in het spoor te blijven. Ook Ralf Schumacher zag kansen om dan toch eindelijk een keer van zijn grote broer te winnen. Er was goede hoop op een prima resultaat. Maar iedereen vroeg zich af of Ferrari dan toch écht te kloppen was.

Vervolgens gingen de lichten uit. De jongste Schumacher kon direct gebruik maken van zijn oppermachtige BMW-kracht en goed opgewarmde banden. Hij pakte de leiding af van Coulthard door beide McLarens in te halen met een fraaie inhaalactie in de eerste bocht. Vervolgens bleef Coulthard in het spoor, hoewel er wel twijfels waren of hij geen valse start had gemaakt. Uiteindelijk zou er geen actie ondernomen worden omdat het niet bewezen kon worden.

Ferrari had overigens overduidelijk moeite het tempo bij te houden. Michael Schumacher viel op zijn beurt terug naar de zesde plek en was genoodzaakt de McLaren van Mika Hakkinen en de Jordan van Jarno Trulli te volgen. Tot overmaat van ramp haalde ook teamgenoot Rubens Barrichello hem in. De Ferrari van Schumacher was niet vooruit te branden.

De chaos breekt open

Na vijf ronden ontstaat de chaos die de race zou tekenen. In de vijfde ronde van de race kreeg toenmalig rookie Fernando Alonso te maken met remproblemen aan boord van zijn Minardi. Hij knalde in de muur, maar het zou niet zorgen voor een safety-car. Een ronde later zou Jos Verstappen uitvallen met zijn Arrows wegens motorproblemen. Hij moest zijn auto naast het circuit parkeren.

Schumacher maakte zijn verloren plaatsen goed, of deed in ieder geval een poging tot het repareren van zijn race. Na een bijzonder slechte openingsfase lag de Ferrari-bolide van de Duitser namelijk op de achtste positie.. Pushen was nodig, hij moest en zou zijn weg naar voren vinden om nog kans te maken op de winst. Uiteindelijk zou precies die motivatie zijn Waterloo betekenen. Hij kreeg een klapband, waardoor hij direct de pits in moest.

Zijn auto raakte overigens later pas echt beschadigd, de voorwielophanging ging kapot doordat hij te agressief de bochten aanviel. De hoge kerbstones van Imola zouden zijn voorwielophanging definitief slopen. waardoor de Duitser onverhoopt uitviel in de twintigste ronde van de Grand Prix van San Marino. Een flater voor het team van Ferrari.

Concurrenten zien kansen

De jongste Schumacher zag met het uitvallen van zijn broer zijn kans schoon om toe te slaan op Imola. De BMW-motor was goed, het krachtsvoordeel dat de Williams had op haar concurrentie zorgde ervoor dat Schumacher een ruime voorsprong kon nemen. Ronde na ronde ging de Duitser met de Duitse krachtbron steeds harder, tot het moment dat hij zelfs het ronderecord wist te breken.

Tot laatste de acht rondjes voor het einde van de race. Ralf krijgt dan een waarschuwing van zijn team dat zijn oliedruk langzaam wegvalt. Op dat moment zijn tien man al uitgevallen met motorproblemen of andere betrouwbaarheidsproblemen. Zaak voor Schumacher om met man en macht ervoor te zorgen dat de McLarens niet teveel op hem zouden inlopen.

Coulthard kwam ronde na ronde vervolgens met een paar tienden per rondje dichterbij, maar Ralf wist de Schot voor te blijven. Hij pakte zijn allereerste zege van zijn Formule 1-carrière. Voor Schumacher betekende het veel. Hij wist dat weekend namelijk eindelijk los te komen van zijn grote broer. Ralf versloeg Michael in de kwalificatie én in de race, iets wat hem tot dat moment nog nooit was gelukt in de Formule 1. Zo zal dat weekend dan ook de geschiedenis ingaan. Het was de eerste race dat kleine broer Ralf zijn grote broer Michael versloeg.

Williams-BMW had potentieel, maar maakte het nooit waar

De rest is dus geschiedenis, maar dit resultaat zet wel vraagtekens bij het team van Williams toen. Waarom heeft het team deze vorm nooit weten voort te zetten? Na deze race bleek het team namelijk wel degelijk opgewassen tegen het team van Ferrari. De combinatie met de BMW-motor bleek goed te zijn, mogelijk zelfs goed genoeg om aanspraak te maken op de titel.

De achilleshiel zat hem echter in de betrouwbaarheid bij BMW. De auto was krachtig, maar Ralf moest de auto te vaak naast de baan plaatsen. Zeven keer wist de Williams-coureur de race niet af te maken dat seizoen. De problemen met de betrouwbaarheid zouden ervoor zorgen dat Ralf Schumacher nooit écht aanspraak kon maken op de wereldtitel, ondanks dat de bolide in feite best sterk was. (Foto: Flickr.com/Picasa)