Hughes negeert Verstappen en zag cruciaal moment: 'Harmonie McLaren bereikte bijna einde'

Lando Norris heeft Oscar Piastri verslagen in de Grand Prix van Hongarije, en dat was allerminst vanzelfsprekend. Mark Hughes vond dat Piastri meer had verdiend, en legt uit waarom het desondanks anders is gelopen. Na een nieuwe één-twee lijkt alles op rolletjes te lopen bij McLaren, maar het weekend had net zo goed een heel ander verhaal kunnen opleveren.

Hughes begint zijn analyse bij The Race met de belangrijkste conclusie van het weekend op de Hungaroring. 'Een atypisch snelle Ferrari, in combinatie met een vreemd effect van de wind op de doorgaans supersnelle McLaren één dag voor de race, stelde Lando Norris in staat om Oscar Piastri tegen de verhoudingen in te verslaan in de Grand Prix van Hongarije.' Hughes noemt het against the run of play. In een andere sport zouden ze zeggen: tegen de gang van het spel in. Kortom: volgens hem had Piastri meer verdiend.

Verwachting na de start klopte niet

Na de start zag Hughes hoe pole sitter Leclerc de leiding behield, maar de op papier snellere Piastri achter zich kreeg, terwijl Norris slechts als vijfde doorkwam. 'De verwachting was dat het een race met twee pitstops zou worden. Het leek dus logisch dat Piastri op enig moment de tragere Ferrari zou inhalen. Van Norris werd verwacht dat hij Leclerc zou uitdagen, afhankelijk van hoe snel hij Alonso en Russell kon passeren. Zo liep het niet.'

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Aanvankelijk oogde de Ferrari van Leclerc verrassend snel. 'Ja, Ferrari had de polepositie, maar was in werkelijkheid een halve seconde trager dan McLaren, vóórdat de wind invloed kreeg. In het begin van de race kon Leclerc afstand nemen van Piastri. Dat kwam deels doordat je in Hongarije veel tijd verliest in vuile lucht, en Piastri zijn banden niet te snel wilde verslijten. Het was niet alleen daaraan te wijten: Leclerc had werkelijk een uitstekende race pace. McLaren was licht verrast.'

Indrukwekkende snelheid Norris in schone lucht

Piastri koos voor een tweestopper, wat aanvankelijk de betere strategie leek. 'Uiteindelijk bleek de tweestopper alleen sneller in schone lucht. Norris kreeg het voorstel om over te stappen op een eenstopper en antwoordde: 'Ja, waarom niet?' Hij kon op de mediumband lange tijd in schone lucht rijden. De snelheid die Norris in deze fase liet zien, was indrukwekkend. Zijn engineer Will Joseph maakte zich zorgen dat Norris te veel aan het pushen was, maar in werkelijkheid beheerde hij het perfect. Na zijn tweede pitstop had Piastri een achterstand van twaalf seconden, met nog maar 25 ronden te gaan.'

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Ondanks zijn oorspronkelijke beoordeling spreekt Hughes dus ook ook zijn waardering uit voor Norris. De aanpak van Ferrari noemt hij een beredeneerde gok, maar wel een die na de tweede pitstop duidelijk verkeerd uitpakte. 'Ferrari had veel sneller moeten zijn op verse banden. Zelfs op het einde van de rechte stukken was Ferrari aan het eind van de race niet snel meer, ondanks minder downforce. In ronde 51 haalde Piastri Leclerc eenvoudig in aan het eind van de DRS-zone.'

Piastri kwam nog dichtbij

Toch had Piastri tijdens zijn tweede stint tijd verloren achter Leclerc, wat zijn kansen in het duel met Norris aanzienlijk verkleinde. 'Daarom werkte de eenstopper uiteindelijk uitstekend.' In de slotfase van de race naderde Piastri alsnog. 'Piastri ging zijn kans en kwam nergens dichterbij dan bij het ingaan van bocht 1, twee ronden voor het einde. Hij kwam op enkele millimeters van de achterkant van Norris. De harmonie tussen de McLaren-coureurs stond op dat moment op het spel en Russell won bijna nog de race.' Het sleutelwoord is echter: 'bijna'. Alles liep uiteindelijk toch goed af voor McLaren, en vooral voor Norris. 'De kans kwam met wat geluk, maar de uitvoering was perfect.'

Opmerkelijk: in de analyse van Mark Hughes komt Max Verstappen niet eens aan bod. De viervoudig wereldkampioen speelde dan ook nauwelijks een rol van betekenis tijdens het weekend. Met een negende plaats bleef hij ver verwijderd van de strijd om de kopposities. Het is dan ook begrijpelijk dat Hughes hem buiten beschouwing laat, al is het wel een opvallend feit.