Ferrari heeft met haar F1-75 een bolide getoond die uniek is. Bij elke onthulling staat de neutrale toeschouwer weer verrassingen te wachten in 2022, en bij de Italiaanse renstal zat deze verrassing hem vooral in de sidepods. Deze zijn zeer breed en vertonen aerodynamische eigenschappen die op het eerste gezicht wat weghebben van een badkuip. Wat poogt Ferrari met deze vorm te doen? Bij F1Maximaal.nl lichten we het toe.
De analyse van de Ferrari-bolide ziet er significant anders uit dan die van de voorgaande onthulde auto's. De reden hiervoor is dat de Ferrari eigenlijk aan de voorkant en achterkant wel interessante details toont, maar weinig wat we nog niet gezien hebben. Om niet steeds hetzelfde verhaal op te hangen is het daarom logischer om bij het ontwerp van Ferrari in te zoomen op wat wél uniek is, en dat is de sidepod.
Ferrari's radiatoren
Het unieke ontwerp van het team uit Maranello begint namelijk al bij de gaten aan de zijkant die de luchttoevoer naar de motor voorzien. Deze zijn vrij dun, maar wel heel erg breed, misschien wel breder dan elke andere bolide die we tot op heden gezien hebben. Ook is het kenmerkend dat de ingangen van de radiatoren schuin aflopen. Volgens aerodynamicus Kyle Forster, die jaren voor Mercedes heeft gewerkt in het vorige reglementaire tijdperk, is dit vanwege het feit dat ze gebruikt worden als vleugeltjes door het team.
Onder die radiatoren is te zien dat de vloer meteen stijl naar beneden duikt. Om een heel lang aerodynamisch verhaal kort te maken: dat scherp afhellende chassis zal voor wat neerwaartse druk zorgen, wat ook de luchttoevoer naar de onderkant van de vloer ten goede komt. Tweemaal profiteert het team dus van deze eigenschap. Omdat er een flinke vloer onder het onderdeel zit, duwt de lucht de bolide aan de zijkanten als het ware tegen het asfalt, waarna de lucht langs de bolide stroomt.
De buik van de F1-75 duikt naar binnen
De zijkant van de buik steekt aardig uit, wat een kleine gleuf veroorzaakt tussen het chassis en de vloer. Daarna trekt de buik weer extreem naar het centrum van de auto, bijna net zo scherp als aan de voorkant van de sidepod, eigenlijk vergelijkbaar met wat er bij Aston Martin gebeurt met haar radiator-lay-out. Door het chassis zo scherp naar binnen te laten lopen kan het de verstoorde lucht van de sidepod en de banden naar binnen trekken.
Daarmee komt de meeste van deze lucht terecht op de band en deels al tussen de band en het chassis in aan de achterkant. De lucht die daar tussen de ophangingsdelen doorstroomt, kunnen de teams begeleiden richting de diffuser, wat nog eens extra downforce oplevert. Dit is dan ook de primaire verklaring voor het feit dat de sidepods een relatief agressief ontwerp hebben als we het vergelijken met de ontwerpen van de andere teams.
Komvormige bovenkant
Door naar de komvormige bovenkant van de Ferrari. Dit was hét speerpunt van de meeste technische analyses die tot op heden gemaakt zijn van de F1-75. De kieuwen van het chassis tonen tot op zekere hoogte al aan hoe Ferrari verwacht dat de luchtstroom zich zal gedragen, want die kieuwen heb je het liefst achter elkaar staan met de luchtstroom zelf die dat pad uitstippelt. Hoe dit aerodynamische concept er op het circuit zelf uitziet, blijkt pas wanneer de bolides op het asfalt staan, maar in theorie zou Ferrari op deze manier de kieuwen vormgegeven hebben.
Met de buitenkant van het bodywork lijkt Ferrari cirkelvormige luchtstromen te willen krijgen in de geul die het vormt met de rest van het chassis, wederom een aanname van de eerdergenoemde, kundige aerodynamicus. Of de Ferrari-aerodynamici het concept ook werkelijk zo bedoeld hebben, weet je nooit, maar waarschijnlijk komen zijn vermoedens in de buurt. De komvorm creëert downforce, maar niet veel. Wat wél interessant is, is wat er met de lucht gebeurt als het die kom verlaat. Aan de achterkant van de sidepod zie je een kleine helling die de luchtstroom namelijk een tikje omhoog duwt.
Dit voedt het vermoeden dat ze alle schone lucht die over het chassis stroomt richting de achtervleugel willen krijgen. Waarom ook deze lucht dan niet richting de diffuser begeleid wordt, dat is niet helemaal duidelijk, want daar valt immers veel downforce, en dus snelheid, te halen. Dit is bijvoorbeeld wat AlphaTauri, en vermoedelijk ook Red Bull Racing, wél doen. Een van deze concepten hoeft niet per se verkeerd te zijn, meerdere wegen leiden naar Rome. De weg die Ferrari bewandelt in 2022 is echter wel erg uniek als we deze vergelijken met de andere F1-bolides die we dit jaar al hebben mogen verwelkomen.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties