Van Uitert blonk uit in Le Mans ondanks oplopen virus en mist nipt het podium: 'Heb alles gegeven'

Medicijnen die bestonden uit vijftien pillen in de ochtend, tien in de middag en nog eens vijftien in de avond, superziek en misselijk, zo begon Job van Uitert aan zijn zevende 24 uur van Le Mans. Elk ander mens had er waarschijnlijk voor bedankt, maar Van Uiterts vastberadenheid en doorzettingsvermogen hielden hem op de been en brachten hem bijna naar het podium. In gesprek met F1Maximaal.nl blikt hij terug op een zwaar, maar goed weekend.

Op maandag kwam Van Uitert weer terug uit Le Mans, maar even uitrusten en stilzitten? Dat is niets voor hem. Ook niet nadat hij voorafgaand aan Le Mans erg ziek werd. 'Ik had dinsdagavond iets gegeten en een virus opgelopen. De kwalificatie ging nog wel, maar ik heb praktisch alleen maar op bed gelegen tot de start van de race', begint Van Uitert. De legendarische race op Circuit de la Sarthe missen was vanzelfsprekend geen optie. Er werd alles aan gedaan om de Brabander in de auto te krijgen.

Al helemaal nadat hij en zijn teamgenoten in de Hyperpole 1-sessie terechtkwamen. De #28-auto van IDEC Sport mocht de race als negende van de LMP2-grid aanvangen. Dat betekende P30 overall. 'Ik moest 's ochtends vijftien pillen slikken, in de middag tien en in de avond nog eens vijftien. Dat drie dagen op een rij', lacht Van Uitert. Klinkt als gekkenwerk, 'maar volgens de huisarts was het allemaal oké', voegt hij eraan toe. 'Je had me bij de rijdersparade moeten zien. Ik was net zo wit als mijn shirt!'

Het betekende tevens dat Van Uitert niet wist wat hij kon verwachten van de race en hoe zijn team ervoor stond met de auto. Enige twijfels of onzekerheden waren echter niet te zien aan de uitstekende openingsstint. 'Dat ging eigenlijk heel goed', vervolgt de 26-jarige. 'Die stint in de nacht... die was niet best. Ten opzichte van vorig jaar waren er heel weinig safetycars. Dit was een beetje een traditionelere Le Mans, waar ik zelf meer van houd.' Uiteindelijk was er maar één safetycar in de nacht die het veld even 'resette'.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Achterwiel schoot los

Van Uitert legt uit dat het zonder safetycars mogelijk is om geleidelijk een voorsprong op te bouwen, en dat dat onderdeel is van een traditionelere Le Mans. 'Het moet in mijn ogen geen casinowedstrijd zijn. De afgelopen twee jaar hebben we dat wel gehad, waarvan we één keer op het podium zijn gekomen. Daar heeft de safetycar ons echt geholpen', wijst de Brabander aan. 'Maar in deze race was het prima dat dat niet gebeurde. We hadden het ook niet nodig. Achteraf, safetycar of geen safetycar, als je wiel loszit, is er weinig eer te behalen.'

Een paar uur voor het einde van de race zat Van Uitert weer in de auto. Hij was fantastisch op weg om de P3 van het team veilig te stellen, toen er iets misging. Het wiel rechtsachter vloog van de auto, en Van Uitert belandde in het grind. 'We hadden al een uur op die band gereden, maar bij de pitstop merkte ik het al', zegt hij. Met een wheel gun draait de pit crew de moer vast, waardoor de band stevig vast zit gemonteerd. Van Uitert had het idee dat de wheel gun niet lang genoeg op de moer zat om dat goed te doen.

'Als rijder hoor en voel je dat zo vaak, dus ik dacht: dat is wel heel kort, doe nog even. Dat gebeurde niet. Je vecht om een positie, dus zodra die lollipop omhoog gaat, dan rijd je weg en dan is het een kruisje slaan omdat je in de out lap er niet af wilt vliegen', lacht hij. Na een uur op die band reed Van Uitert door de eerste chicane, waar de kerb altijd meegepakt wordt. 'Toen voelde ik iets een beetje losschieten aan de achterkant. Van de Dunlop-chicane naar de esses, brak het achterwiel af.'

Prachtig moment met het publiek

Ja, wat denk je dan? 'Nou goed, dit kan er ook nog wel bij dit jaar!', grapt de coureur uit Dongen. Le Mans is wat dat betreft onvergeeflijk. Je kan 23 uur aan de leiding of op podiumkoers liggen, en het kan alsnog misgaan. 'Je baalt natuurlijk, maar ik had het redelijk snel geaccepteerd. Ik had graag op het podium gestaan, maar ik heb er alles aan gedaan wat ik kon doen. Ik was vooral blij met hoe ik het had gedaan.' Van Uitert stapte uit de auto en kreeg een mooie ontvangst van het publiek

De tekst gaat verder onder de video.

'Toen ik mijn helm afzette en de auto weg werd getakeld... iedereen stond daar te klappen en te juichen, als support. Dat was heel mooi om mee te maken', vertelt hij. Op de sociale kanalen was het moment vastgelegd waarop Van Uitert naar het publiek draaide en de camera even op hem inzoomde. 'Het was ook wel bijzonder. Ik maakte een gebaar naar het publiek, namelijk een hartje met mijn handen. Ik heb nog nooit zoveel reacties op zoiets gehad. Het is mooi om te zien wat dat met mensen doet en de positiviteit die het naar jou brengt als rijder.'

Hypercar-wereld beweegt snel

Van Uitert ging absoluut niet bij de pakken neer zitten, want hij heeft het zelf goed gedaan en weer laten zien wat hij kan. Dat is belangrijk voor de stappen die hij wil zetten in de Hypercar-wereld. Het is geen geheim dat de Brabander keihard werkt om de overstap naar de Hypercar te maken. IDEC Sport, zijn team, gaat volgend jaar in zee met Hyundai, waardoor Van Uitert al dicht bij het vuur zit. Er gebeurt meer in die klasse van de endurance, want McLaren heeft zich ook gemeld om in 2027 deel te nemen aan het WEC.

'Er gaat veel gebeuren in de Hypercar', knikt Van Uitert. 'Veel coureurs gaan bewegingen maken, dus er komen plekken vrij en daar moeten we gewoon scherp op zijn. Hyundai heeft wel al vier van de zes rijders getekend, want die hadden daar gewoon de eisen voor, om vier rijders te hebben met de Hypercar.' Voor Van Uitert is het zaak om die relaties op te bouwen, en zoiets gebeurt vanzelfsprekend niet binnen één à twee weekenden. Hij heeft geduld, want als de overstap gemaakt wordt, wordt het direct een hele goede.

Geen droomstart van ELMS-seizoen

Het seizoen is nog jong, en keuzes zullen in het najaar gemaakt worden. Van Uitert heeft zelf nog vier races in de European Le Mans series te gaan. De eerste twee, in Barcelona en op Paul Ricard, zijn al verreden. Het was niet de seizoenstart die Van Uitert in gedachten had. 'Barcelona was echt slecht', stelt hij met heldere taal. 'Daar voelde de auto ook niet goed. Op het moment dat het warmer werd, leek het minder te gaan. Wij hadden een nieuw chassis en de zusterauto had ons chassis van vorig jaar.'

Normaal gesproken zou je verwachten dat een nieuw chassis beter werkt dan een oud chassis, maar dat was verrassend genoeg niet het geval. 'In de nacht is toen de auto compleet omgebouwd. Dat werkte veel beter, wat een beetje raar is, omdat een nieuwe auto gewoon goed moet zijn', vervolgt Van Uitert. 'In de tweede race werden we in de eerste bocht al rondgetikt, dus toen hield het al snel op. Ik werd er ook nog afgereden. Het was niet bepaald een megastart van het seizoen.'

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

De laatste race wordt pas in oktober verreden. Van Uitert weet dat er nog veel kan gebeuren, maar: 'kampioen worden gaat niet meer lukken, daar ben ik wel realistisch in', zegt hij. 'We zullen de zusterauto zoveel mogelijk proberen te helpen.' Ook laten zien dat je zo'n mindset hebt als coureur, helpt Van Uitert alleen maar in de toekomst en om aan de grote spelers te laten zien dat hij goed bij een van hen past. 'Ik moet ook realistisch zijn. Die kansen komen er niet vaak in je carrière. Als die er is, dan moet je hem pakken. Hopelijk zit je er dan voor heel lange tijd in', sluit Van Uitert af.

Zijn eerstvolgende race vindt plaats op Imola, in het weekend van 4-6 juli. Daarna wordt er meer dan een maand later pas weer geracet: van 22-24 augustus wordt de 4 uur van Spa-Francorchamps verreden, een race die een beetje fungeert als Van Uiterts thuisrace.