Danner zeker van zijn zaak: ‘Zonder vertrouwen in je team hoor je niet thuis in de Formule 1'

De teamradio is geen klaagmuur. Toch lijkt het daar soms wel op, zeker bij Ferrari. Christian Danner, voormalig Formule 1-coureur en analist, is er klaar mee. De steeds cynischer wordende toon van sommige coureurs tegenover hun ingenieurs noemt hij niet alleen gênant, maar zelfs dom en dat terwijl de wereld meekijkt.

Danner windt er geen doekjes om: 'Dit moet stoppen', in gesprek met Motorsport. De Duitser begrijpt als voormalig coureur de frustratie van de coureurs, maar ziet dat hun houding tegenover de race-engineers steeds vaker ontspoort. ‘Je maakt jezelf gewoon belachelijk als je zo loopt te zeuren in de race’, stelt hij. Vooral de Ferrari-coureurs krijgen ervan langs. Volgens Danner is de communicatie tussen Charles Leclerc en zijn engineer ‘Wahnsinn’, een gekkenhuis. ‘Het team zegt: Plan B. Hij zegt: Nee, nee, liever Plan C. Dan zegt het team weer: Nee, we doen B. Vervolgens krijgt hij bij de pitstop harde banden en roept hij: Wat is dit nou?! Ja, jongen, dat is Plan B', vervolgt Danner.

De analist vindt dat zulke situaties niet thuishoren in de cockpit. Sterker nog, als hij teambaas was geweest, zou hij het per direct verbieden. ‘Ik zou zeggen: Pas op, jongens. Deze ruzies en die hooghartige opmerkingen wil ik niet meer horen. Einde verhaal. Dan zeg je gewoon: Laten we het ná de race bespreken.’ Volgens Danner is het bovendien niet alleen gênant, maar ook strategisch onverstandig. ‘Het is gewoonweg dom om tijdens de race zo’n confrontatie te starten.’

Ferrari worstelt met vertrouwen

Ferrari staat bekend om twijfelachtige strategische keuzes en die reputatie werkt door in de communicatie. Volgens Danner ontbreekt er vertrouwen tussen de coureurs en de pitmuur. ‘Bij de Ferrari-coureurs is dat vertrouwen in de strategieafdeling waarschijnlijk sowieso een dingetje’, merkt hij droogjes op. Toch vindt hij dat geen excuus. ‘Je vertrouwt ook op de ingenieur die de ophanging heeft ontworpen. Je denkt toch ook niet: die valt straks van m’n auto af?’

Het draait om eigen verantwoordelijkheid, benadrukt Danner, maar wel in de juiste balans. ‘De coureur moet z’n mening geven, dat zeker. Als je voelt dat de banden nog goed zijn, moet je dat zeker zeggen. 'Maar als het team dan zegt: Kom naar binnen, dan moet je erop vertrouwen dat zij weten waar je na de pitstop terechtkomt. Want de coureur kan namelijk niet zien of hij in een gunstig gat op de baan uitkomt of dat er gereageerd dient te worden op een undercut of aanval van een concurrent. ‘Dat soort informatie heb je niet in de cockpit.’

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

'Spreek, maar druk niet op die knop'

Volgens Danner ligt het probleem bij het radioverkeer niet in de inhoud van de feedback, maar in de toon en het moment waarop de feedback wordt gegeven. Hij doelt op de soms respectloze opmerkingen van coureurs richting hun engineers, zoals sarcastische reacties, het in twijfel trekken van beslissingen of het herhaaldelijk negeren van instructies. ‘De fragmenten die je op tv hoort, zijn slechts een klein deel van het hele gesprek. Maar zulke scherpe opmerkingen en openlijke kritiek tijdens de race, is volgens de Duitser niet goed. Vanuit het team bekeken tenminste. Voor de kijker kan het misschien vermakelijk zijn, maar het hoort niet.’

Danner ziet een duidelijke oplossing. ‘Als ik iets tegen de coureurs zou mogen zeggen, dan is het dit: gebruik de teamradio waarvoor het bedoeld is, voor communicatie, niet voor sarcasme.’ En dat geldt niet alleen voor Ferrari. Ook bij andere teams ziet hij dezelfde tendens. Coureurs die denken dat ze het beter weten dan de strategie-afdeling. ‘Ik zeg het met tegenzin, maar de beslissingen op een racedag moet genomen worden door degenen die het totaalplaatje zien, niet alleen door degene die de auto bestuurt.’

Het vertrouwen van een coureur in zijn engineer is volgens de Duitser essentieel. Als je je team niet vertrouwt, wat doe je dan in de Formule 1? Het is een harde waarheid die Danner deelt, maar wel een logische. ‘Vertrouwen moet je nou eenmaal hebben, zonder vertrouwen valt het hele systeem uit elkaar.' Een coureur mag dan wereldkampioen zijn of races winnen op talent, hij blijft afhankelijk van de mensen bij de pitmuur, die het grotere plaatje overzien. En als je daar niet op durft te vertrouwen, zegt Danner, ‘dan hoor je misschien niet eens op de grid thuis’.