Hamilton en Schumacher zijn zeven keer hun gewicht in goud waard

Lewis Hamilton is afgelopen zondag voor de zevende keer gekroond tot wereldkampioen Formule 1. Michael Schumacher staat hierdoor niet meer op eenzame hoogte. Dat Hamilton en Schumacher in hun bolide tot de allerbeste coureurs ooit behoren, daar twijfelt niemand aan. Dat hun wegen tot succes overeenkomsten vertonen is dan ook niet verwonderlijk.

Schumacher pakte zijn eerste wereldtitel in 1994 met Benetton, drie jaar na zijn debuut in de Formule 1. Zijn concurrent Damon Hill zat hem dat jaar aardig op de hielen. Het kwam neer op de laatste race in Australië. De Duitser gooide in de East Terrace-bocht van het stratencircuit van Adelaide de deur dicht toen Hill hem wilde inhalen. Het resulteerde in een botsing, waarbij Schumacher zijn race niet meer kon vervolgen. Belangrijker nog, Hill moest de strijd ook staken nadat in de pitstraat bleek dat zijn auto te zwaar beschadigd was om door te rijden. Noem het onsportief, noem het een trucje, Schumacher was wereldkampioen.

De prestaties van Benetton in 1994 stonden ook ter discussie. De flamboyante teambaas Flavio Briatore stond erom bekend om de grenzen van de regels op te zoeken. Launch control, gedeeltelijke traction control en tankinstallaties die sneller benzine in auto’s pompten behoorden tot het repertoire van de Italiaanse renstal. Jos Verstappen, teamgenoot van Schumacher in 1994 voor een aantal races, twijfelde dan ook aan het materiaal wat de Duitser kreeg. Op de vraag hoe Schumacher in 1994 kampioen werd gaf ‘Jos the Boss’ aan NUsport aan: 'Elektronische hulpmiddelen. Ze zullen dat nooit toegeven, maar ik ben daarvan overtuigd.'

Dat Schumacher zelf niet altijd volgens het boekje reed is niet onopgemerkt gebleven. Zo vertelde Adrian Newey, in 1994 werkzaam bij het team van Williams, in gesprek met Sky Sports F1: 'Michael is ook regelmatig te ver gegaan tijdens een race. Ik denk dat dat kwam door zijn eerzucht waardoor hij regelmatig over de schreef ging.' Tweevoudig wereldkampioen Fernando Alonso heeft met Schumacher in 2005 en 2006 gevochten om de wereldtitel. Ook de Spanjaard had geen goede woorden over voor zijn Duitse rivaal in gesprek met Marca: 'De meest gesanctioneerde en meest onsportieve piloot uit de geschiedenis van de F1.'

Als rookie meedoen om het wereldkampioenschap

Hamilton deed in zijn debuutjaar 2007 direct mee om de titel. Met nog twee races te gaan had hij een voorsprong van twaalf punten op nummer twee en teamgenoot Fernando Alonso. Tijdens de een-na-laatste Grand Prix van dat jaar in China gooide de Brit zelf het kampioenschap weg, door met versleten intermediates te hard naar de pitstraat te rijden. Hij gleed van de baan en eindigde in de grindbak. Later gaf hij bij Formula 1 hierover aan: 'Toen ik uit de auto kwam was ik ontdaan, omdat het mijn eerste fout van het seizoen was en het op weg naar de pitstraat was en dat doe ik normaal gesproken niet.' Kimi Raikkonen ging er dat jaar met de titel vandoor met slechts één punt meer dan Hamilton.

Het jaar erop was het voor de McLaren-coureur wel raak. In een bloedstollende laatste race in Brazilië was het stuivertje wisselen tussen Felipe Massa van Ferrari en Hamilton. Toen Massa de finish haalde, kon hij zich voor tientallen seconden wereldkampioen noemen. De festiviteiten werden abrupt verstoord voor Ferrari toen Hamilton enkele bochten voor de finish de driftende Timo Glock had ingehaald. Daardoor wist de Brit op een punt nipt het kampioenschap wist binnen te slepen.

De heren pakken door

Na de titel van 1994 wist Schumacher ook in 1995 het wereldkampioenschap te pakken op ruim dertig punten van de nummer twee. Dit was wederom Hill. Hamilton kon het jaar na zijn eerste wereldtitel, in 2009, zijn titel niet verdedigen en werd vijfde aan het einde van de rit. Landgenoot Jenson Button ging er, in dienst van Brawn GP, vandoor met het wereldkampioenschap.

Voor Schumacher was het kampioenschap van 1995 ook meteen het einde van zijn tijd bij Benetton. Hij wisselde van team en maakte de overstap naar Ferrari, dat destijds al decennia lang geen titel had weten te veroveren. De keuze voor Ferrari was risicovol, daar hij een succesvol team verliet om te bouwen aan de Italiaanse grootmacht.

Dat Schumi zijn streken nog niet was verleerd, bleek in het seizoen van 1997. Wat de Duitser in 1994 met Hill deed, probeerde hij tijdens de Grand Prix van Europa, de slotrace van dat seizoen, namelijk ook met Jacques Villeneuve. Het liep ditmaal anders, Schumacher viel uit terwijl Villeneuve veel schade had. De Canadees kon de eindstreep echter wel halen, om vervolgens tot wereldkampioen bekroond te worden. Schumacher liet dat jaar zijn derde titel wegens onsportief handelen liggen.

Ook bij Lewis Hamilton stokte de motor een aantal jaren na het winnen van de titel. Vanaf 2009 tot en met 2013 kon de Brit geen potten breken, al won hij elk jaar wel zijn wedstrijdjes. In die jaren eindigden hij telkens buiten de top drie in het kampioenschap. In 2013 maakte Hamilton de controversiële overstap van het topteam McLaren naar het destijds opkomende Mercedes. Een garantie voor succes was het toentertijd niet, net als de stap van Schumacher naar Ferrari was het een enorm risico. Een interessant detail was dat Hamilton bij Mercedes de plek van Schumacher, die ditmaal echt met pensioen zou gaan, in nam.

De reeks aan jaren waarin beide heren na het winnen van de eerste titel droog stonden, was voor beide coureurs vergelijkbaar. In een periode van vier jaar voor Schumacher en een periode van vijf jaar voor Hamilton wisten ze geen aanspraak te maken op kampioenschappen, om vervolgens op unieke wijze door te stomen in de daaropvolgende seizoenen.

De dominante jaren

De gouden jaren van Ferrari en Schumacher begonnen in 2000. De Duitser wist maar liefst vijf wereldtitels op rij te pakken met het Italiaanse team. Schumacher trok in die periode ook de meeste records naar zich toe. Meeste wereldtitels (7), hoogste aantal overwinningen (91) en meeste polepositions (68) waren voor velen na Schumacher niet bereikbaar. Ferrari was destijds met Jean Todt als teambaas en Ross Brawn als tactisch brein bijna onverslaanbaar.

Dat Brawn tactisch sterk is, bleek wel tijdens de Grand Prix van Frankrijk in 2004. Schumacher zat in die race vast achter Fernando Alonso. Door over te schakelen naar een vierstop-strategie kon Schumacher met minder benzine en dus een lichtere auto snellere rondetijden rijden en zo Alonso op strategische wijze inhalen. Hij won de race met dank aan de Britse tacticus die jaren later met zijn eigen team eenmalig de titel zou pakken.

Voor Hamilton begon de dominante periode in 2014. In acht jaar tijd wist de Brit zes wereldtitels op zijn naam te schrijven. Dat uitgerekend Hamilton, als vervanger van Schumacher bij Mercedes, de records van de Duitser weet te verbreken maakt de cirkel rond. Lang werd gedacht dat de records van Schumacher ongenaakbaar waren. Net als Schumacher bij Ferrari met Ross Brawn, heeft Hamilton met Toto Wolff bij Mercedes een echte winnaar aan het roer. Die combinatie is uiterst succesvol gebleken.

Is Hamilton de grootste aller tijden?

Schumacher en Hamilton zijn in hun eigen periode de beste geweest. De statistieken laten zien dat de Brit een hoger winstpercentage heeft, 35,6 procent om 29,5 procent voor Schumacher. Hamilton zat dan ook direct in een bolide die meedeed om de overwinning, die luxe had Schumacher niet. Pas in zijn tweede seizoen pakte hij zijn eerste overwinning in België. Om kampioenschappen te pakken moet je als coureur altijd de punten mee blijven pakken. Hamilton is in 264 races maar 26 keer uitgevallen. In 307 races van Schumi viel de Duitser maar liefst 71 keer uit, al dient wel vermeld te worden dat Formule 1-auto's in Schumachers tijd een stuk onbetrouwbaarder waren.

Er is op de prestaties van Lewis Hamilton ook kritiek. Zo gaf Jacques Villeneuve in diverse media aan dat hij vindt dat Hamilton alleen wint, omdat hij in de beste auto zit. Ook Jackie Stewart is tevens kritisch: 'Hamilton rijdt ontzettend goed en ik wil zijn record niet bagatelliseren,m aar zijn succes kan niet vergeleken worden met wat coureurs vroeger deden.'

Het record voor pole positions (97) en overwinningen (93) is inmiddels al door de Brit overgenomen. Afgelopen zondag is Hamilton op gelijke hoogte gekomen met Schumacher qua wereldtitels. Waar Michael Schumacher in 2013 de helm aan de wilgen heeft gehangen, lijkt Hamilton (op dit moment nog zonder contract) de aankomende paar jaren nog door te gaan. Een situatie waarin Hamilton ook de achtste titel pakt en officieel als recordhouder de boeken in zal gaan, is dan ook zeker niet uit te sluiten. (foto: Mercedes AMG F1)