Marko's trigger-happy scoutingbeleid wordt mogelijk beïnvloed door Hadjars podium

Het Formule 1-seizoen 2025 kent weinig verrassingen meer, maar Isack Hadjar heeft het voor elkaar gekregen om de paddock collectief de wenkbrauwen te laten fronsen. De Franse rookie klom afgelopen weekend in Zandvoort als derde het podium op, en dat in een Racing Bulls-bolide, een machine die doorgaans ergens in het achterveld ronddoolt. Met deze prestatie heeft Hadjar niet alleen de aandacht van de fans getrokken, maar ook die van Red Bulls beruchte talentenjager Helmut Marko. En dat laatste kan zowel een zegen als een vloek zijn.

Hadjars Nederlandse sprookje begon al op zaterdag, toen hij zijn Racing Bulls naar de vierde startplek stuurde. Op een circuit waar inhalen lastig is, was die startpositie goud waard. Maar het echte cadeau kwam op zondag, verpakt in de vorm van Lando Norris' dramatische uitvalbeurt. De McLaren-coureur, die tot dat moment meedeed voor de zege, zag zijn race letterlijk in rook opgaan. Hadjar erfde zo de derde plek. Soms moet je gewoon op het juiste moment op de juiste plek zijn, en de Fransman beheerste deze kunst in Zandvoort.

Punten sprokkelen in een Racing Bull

Kijkend naar Hadjars seizoen tot nu toe, zie je een jaar met twee gezichten. Zijn eerste race in Australië kon hij niet eens starten vanwege een crash, waarna hij door de vader van Lewis Hamilton getroost werd bij terugkomst in de paddock. Vanaf toen moest Hadjar zich herpakken, en dat heeft hij gedaan ook. Gedurende het jaar heeft hij hier en daar punten gesprokkeld. P8 in Japan leverde hem zijn eerste vier punten op.

Daarna pakte hij een enkel puntje in China, twee stuks in Emilia-Romagna, en zijn eerste echte uitschieter met acht punten voor P6 in Monaco, het prinsdom waar zelfs een winkelwagentje een kans maakt op punten als je maar goed kwalificeert. Canada bracht weer zes punten, maar de echte klapper van het jaar kwam in Nederland, met vijftien punten voor dat verrassende podium. 37 punten leveren hem een gedeelde negende plek op in het kampioenschap. Dat is voor een rookie in een middenmoter bepaald geen schande.

Van junior naar een grote jongen

Hadjars route naar de Formule 1 was met een kampioenschap in de Formule 3 een weg geasfalteerd met succes. In de juniorenklassen viel hij op, al had hij het in de Formule 2 beduidend lastiger. Met een vierde plek in het eindklassement deed hij het respectabel, maar schudde hij de racewereld niet per se op.

Toch zag Red Bull genoeg potentie in de jonge Fransman. Zijn snelheid was onmiskenbaar, zijn race craft goed voor zijn leeftijd, en hij paste in het profiel van de klassieke Red Bull-junior: jong, gedreven en bereid om alles op te offeren om die ene kans te krijgen in de koningsklasse. Precies deze kans heeft hij op zondag in Zandvoort gegrepen.

Lawsons mislukte Red Bull-avontuur

Bij Racing Bulls maakt Hadjar momenteel korte metten met teamgenoot Liam Lawson. De Nieuw-Zeelander, die vorig jaar goed presteerde in de Formule 1 en daarmee een promotie naar Red Bull verdiende, wordt door zijn collega opzij gezet. Het feit dat Hadjar inmiddels bijna twee keer zo veel punten heeft, zegt wel wat. Lawson mag dan wel iets meer ervaring hebben, maar Hadjar is de snellere van de twee.

Lawson stapte in naast Verstappen met de verwachtingen torenhoog gestapeld. Wat volgde, was een drama voor alle betrokkenen. Waar Verstappen de auto nog enigszins wist te temmen, spartelde Lawson als een vis op het droge. Hij kreeg na twee Grands Prix het vriendelijke maar dwingende advies om toch maar weer voor het juniorenteam in actie te komen.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Tsunoda's poging na Lawson

Na Lawsons teleurstellende intermezzo dacht Red Bull: laten we het met Tsunoda proberen. De Japanner, die al jaren geduldig wachtte op zijn kans, mocht eindelijk aanschuiven aan de grotejongenstafel. Ook Tsunoda zakte door het ijs. De overgang van de Racing Bulls naar Red Bull bleek voor de Honda-protegé net zo lastig.

De consequenties van Tsunoda's tegenvallen zijn tweeledig en pijnlijk voor Red Bull. Ten eerste staat Verstappen er nu alleen voor. Geen teamgenoot die punten pakt, betekent dat Verstappen daarnaast het constructeurskampioenschap eigenhandig moet zien te redden, een onmogelijke opgave, zelfs voor iemand van zijn kaliber. Red Bull vecht met één hand op de rug.

Hierdoor bloedt Red Bull al een tijdje punten, terwijl McLaren en Ferrari, en Mercedes in zekere mate ook, twee rijders hebben die punten kunnen scoren. Dat Red Bull vierde staat met een bolide waarmee Verstappen podia scoort, vertelt dan ook precies dit verhaal. Red Bull kan dat tweede zitje maar niet met de juiste jongeman vullen. Gaat dat nu veranderen?

Marko's trigger-happy scoutingbeleid

Helmut Marko, Red Bulls bekende talentenscout met weinig geduld, heeft door de jaren heen een reputatie opgebouwd. Hij promoveert coureurs snel, maar laat ze ook weer vallen als een hete aardappel zodra ze niet meteen presteren. Het is zijn handelsmerk geworden: jong talent een kans geven, en als ze niet binnen een handvol races Verstappen-niveau halen, worden ze weer gedegradeerd. Marko's filosofie lijkt te zijn: gooi ze in het diepe en kijk wie er kan zwemmen. Dit is echter een probleem wanneer de meesten verdrinken.

Wie deze vloek gevoeld hebben

De geschiedenis van Red Bulls tweede stoeltje leest als een schrikbarend verhaal voor ambitieuze coureurs. Alexander Albon kreeg in 2019 zijn kans en reed respectabel, maar niet spectaculair genoeg voor Marko's smaak. Na anderhalf seizoen worstelen met een auto die alleen Verstappen leek te kunnen temmen, werd hij aan de kant geschoven.

Pierre Gasly's verhaal is nog schrijnender: na een half seizoen worstelen werd hij halverwege 2019 alweer teruggestuurd naar het team dat toen Toro Rosso heette. Beiden zijn nog steeds actief in de sport, met Gasly die nota bene een Grand Prix wist te winnen na zijn demotie. De littekens van het Red Bull-verleden blijven zichtbaar. Het patroon is inmiddels allang bekend.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Herhaalt de geschiedenis zich?

Met het succesverhaal van Hadjar lijken alle ingrediënten aanwezig voor nog zo'n Red Bull-drama. Weer valt een getalenteerde rookie op. Weer heeft Marko een reden om een jongeling naar voren te schuiven, Tsunoda presteert namelijk niet. De kans dat Hadjar volgend jaar naast Verstappen zit, is dus zeer zeker aanwezig.

Waarom zou Red Bull deze gang van zaken wederom hanteren? Het simpele antwoord is: omdat het de manier is waarop ze opereren en omdat ze het kunnen. Red Bull heeft een stevige stroom van talenten. Jonge coureurs worden opgepikt en gesponsord, en wie de pittige juniorenklassen overleven, mogen het op het hoogste niveau proberen. Valt Hadjar door de mand bij Red Bull dan staan er andere jongens in de rij, en misschien is een van die anderen wél de nieuwe Verstappen.

Red Bull kan het zich veroorloven om te gokken met carrières. Voor elke Gasly, Albon of Tsunoda die sneuvelt, staan er drie nieuwe Hadjars klaar. Bovendien is er altijd die kans dat een talent ook werkelijk zo goed is als hij lijkt. Het is voor de Oostenrijkse renstal een numbers game: als je er maar genoeg verslijt, zit er op een gegeven moment wel een goede tussen. Voor de coureurs die vernietigd achterblijven? Een nachtmerrie.

Carrièremoord of een gouden kans?

Kruip eens in het hoofd van Hadjar. Ineens doet zich de mogelijkheid aan om consistent voor punten te vechten en misschien in 2026 zelfs voor wereldtitels. Wie zou hem niet aangrijpen? Voor Hadjar staat dit dilemma te wachten als hij goed blijft presteren dit jaar. Weigeren betekent mogelijk nooit meer een kans krijgen. Hoeveel mensen krijgen nou een tweede kans bij dit team?

Accepteren betekent echter dat je het risico loopt dat je je eigen carrière om zeep helpt, ondanks dat je daar enige ervaring bij een topteam voor terug krijgt. Het is kiezen tussen langzame progressie bij Racing Bulls of een sprint bij Red Bull. Falen bij Red Bull hoeft, zoals Albon en Gasly laten zien, niet het einde van je Formule 1-carrière te betekenen, maar helpen doet het absoluut niet.

Gaat dit gebeuren?

Hadjar staat aan de vooravond van wat waarschijnlijk een van zijn belangrijkste tweede seizoenshelften ooit gaat zijn. Voor zijn podium in Zandvoort had hij een beetje geluk nodig, maar hij heeft wel gewoon uitstekend werk geleverd. De jongen kan racen, maar in de meedogenloze wereld van Red Bull, waar alleen Verstappen-niveau goed genoeg is, verbleek je makkelijk. Een promotie kan net zo goed zijn ondergang worden.

Het vermoeden blijft dat Hadjar waarschijnlijk zal springen als Marko roept, want welke coureur zou dat niet doen? De droom van Red Bull Racing is te verleidelijk, de lokroep van dat iconische donkerblauwe racepak te sterk. Dat het waarschijnlijk eindigt zoals het altijd eindigt, met een gedesillusioneerde coureur die terugkeert naar een kleiner team, is een risico dat menig talent bereid is om te nemen. Voor nu heeft Hadjar zijn moment in de schijnwerpers, champagne geproefd en dromen in zijn hoofd.