Olivier Panis bereikt het onmogelijke in knotsgekke Grand Prix van Monaco Formule 1
Formule 1

Olivier Panis bereikt het onmogelijke in knotsgekke Grand Prix van Monaco

Olivier Panis bereikt het onmogelijke in knotsgekke Grand Prix van Monaco

Een Fransman die wint in een Franse auto, het komt niet vaak voor. Maar let op, het kan nog beter. Een Fransman die wint in een Franse auto, op het circuit van Monaco. Het is een tijd geleden, maar 'Monsieur Monaco' zal er nog steeds van genieten. We hebben het over een van de meest verrassende en onverwachte overwinningen: Olivier Panis in de Ligier in Monaco. De vlam die de Franse nationale trots tot vreugdevuur maakte, vandaag (woensdag) precies 25 jaar geleden.

Panis was niet de meest opvallende coureur in de paddock destijds. Als ontspannen en nuchter figuur tussen alle sterren, met hun bijbehorende allures, trok hij niet alle aandacht naar zich toe. Maar het was uiteindelijk Panis die de geschiedenisboeken inging als winnaar van de knotsgekke Grand Prix van Monaco van 1996.

Hoe het Franse wonder zich voltrok

Het is een natte zondagmorgen op 19 mei 1996. De meest prestigieuze race van het seizoen staat op het punt van beginnen. Het heeft hard geregend, waardoor er misschien wel mogelijkheden liggen om een goed resultaat te behalen. Achteraan de grid stond Panis in een Ligier, nietsvermoedend over wat zou komen. Nadat Andrea Montermini tijdens de opwarmronde was gecrasht, stonden er nog maar eenentwintig wagens aan de start. Deze crash was een voorbode voor de chaos die zich vrijwel meteen zou ontvouwen.

Vanaf poleposition vertrok Michael Schumacher, maar lang kon hij niet van de eerste plek genieten. De Duitser werd vrijwel meteen door Damon Hill voorbijgestreefd. Aan de andere kant van de grid barstte de chaos los. Jos Verstappen reed de muur in, de Minardi's besloten hun bolides samen te smelten en Schumacher verloor de controle en parkeerde zijn bolide in de muur. Vervolgens viel Rubens Barichello uit door een spin en moesten ook drie anderen opgeven. Op dat moment stond de teller nog op dertien deelnemers.

Voor de tweede keer die dag regende het. Niet alleen water, nee, het regende uitvalbeurten. Ondertussen kende Panis een goede start baande hij zich een weg door de brokstukken. Na het salvo van uitvalbeurten rijdt de coureur van Ligier op de vierde plek. De spanning stijgt. Voor Panis rijden nog Eddie Irvine, Jean Alesi en Damon Hill. In ronde 36 valt de Ferrari van Irvine ten prooi aan de Ligier van Panis. Niet veel later spat de overwinningsdroom van Hill uiteen door een kapotte Renault-motor. Panis zit gelijktijdig zijn landgenoot Alesi op de hielen. Een inhaalactie hoeft hij echter niet te pogen, want ook Alesi kan zijn race niet vervolgen.

Het hele circuit stond vol met gecrashte wagens en boze coureurs. Te midden van al deze chaos en emotie rijst de ster van Panis. Ondanks wat angstige momenten weet hij zijn Ligier op de baan te houden en stevent hij af op de overwinning. Terwijl dit Franse wonder zich voltrekt ontstaan er treintjes aan gecrashte bolides en slinkt het aantal deelnemers flink. Door al het oponthoud werd al snel duidelijk dat de race niet in zijn volledigheid zou kunnen worden afgemaakt. Toen de limiet van twee uur in zicht kwam, sloot David Coulthard in zijn McLaren aan achter Panis, maar hij wilde er niets van weten en pakte onverstoord de overwinning.

Monaco in extase, net als het team van Ligier. Het zou de laatste overwinning voor het team betekenen, blijkt achteraf. Voor Panis was het zijn eerste, maar ook meteen zijn laatste overwinning in de Formule 1. Op een dag waarop niemand het had verwacht, in een chaotisch crashfestijn, kroonde hij zich tot koning van de straten in Monaco. Het was een bijzondere race, in alle opzichten. Er kwamen uiteindelijk maar drie van de tweeëntwintig wagens over de finish, het laagste finishpercentage ooit.

'Mentaal gesloopt'

'Mentaal is deze race de zwaarste van allemaal', legde Panis na de race uit. 'Je moet constant honderd procent gefocust zijn, anders lig je in de vangrail.' Zijn woorden konden niet helderder worden geïllustreerd dan door het schouwspel wat zich zojuist had voorgedaan. Het belangrijkste in de Monegaskische straten is zelfvertrouwen. Je kunt de limieten alleen opzoeken als je de auto vertrouwt. 'Als je weet dat je slippertjes kunt opvangen en controle kunt houden, dan pas kun je tot het gaatje gaan. Vertrouwen is het allerbelangrijkste.'

Hoe het afliep

De overwinning op Monaco was de laatste Franse zege in de Formule 1, tot Pierre Gasly in 2020 de Grand Prix van Italië won. Na het jaar met een gouden randje voor Panis en Ligier, 1996, werd het team door Alain Prost overgenomen. De start van het volgende seizoen was veelbelovend, maar door een gebroken been miste Panis acht races en hij kon hierdoor geen vervolg geven aan de goede start. Na dit seizoen ging het bergafwaarts en Panis besloot te vertrekken bij het team van Prost. Hij was nog tot zijn 37e actief in de Formule 1. In 2004 kondigde hij zijn afscheid aan en ging hij nog tot 2006 als testrijder door. 'Monsieur Monaco' zette een absoluut hoogtepunt neer voor Panis, Ligier en Frankrijk.

Hieronder vind je een korte samenvatting van de race.

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws