Dit waren de helden van deze Formule 1-kampioenen: 'Ik wou toen niks anders'

Misschien wel de meest gestelde vraag aan racefans is waarom we naar de Formule 1 kijken. Vaak heeft dat te maken met een race die we live zagen of op televisie volgden, waarbij iets of iemand zo’n grote indruk maakte dat we verliefd werden op de sport. Maar hoe zit dat met de coureurs die dit voor ons mogelijk maakten?

Tijdens het Goodwood Festival zaten wereldkampioenen Mario Andretti, Nigel Mansell, Emerson Fittipaldi, Jackie Stewart, Mika Häkkinen, Jacques Villeneuve en Alain Prost samen aan tafel om te praten over de Formule 1. Een van de vragen die ze kregen was: wie was hun held in de Formule 1? Mansell, Andretti, Fittipaldi en Villeneuve gaven antwoord voor Formule 1.

Mansell

Nigel Mansell, wereldkampioen van 1992, mocht als eerste antwoorden. De Brit, die uitkwam voor Williams en Ferrari en later ook een indrukwekkende carrière in de IndyCar had, koos voor dezelfde naam die meerdere keren zou terugkomen: Juan Manuel Fangio.

Waarom hij voor Fangio koos, legde hij simpel uit: 'Rijders zoals Fangio reden gewoon zonder helm, sommigen zelfs zonder bril. Dat vind ik echt bizar. Ze reden zelfs zonder gordel! Ik zou echt niet zonder gordel kunnen rijden, hoor.

Andretti

Mario Andretti, de Italiaans-Amerikaanse legende die in bijna elke raceklasse succes kende, werd in 1978 wereldkampioen met Lotus. Ook hij noemde Fangio, maar zijn echte held was Alberto Ascari. 'Toen ik opgroeide als tiener in Italië en de Formule 1 net officieel was geworden, trok het me echt aan. Zeker omdat Alfa Romeo, Ferrari en Maserati meededen.'

Hij vervolgde: 'En toen ik Ascari zag, dacht ik: “Oh, als ik maar net zoals Ascari kan zijn.” Ik had geen plannen voor mijn toekomst, ik had geen plan b, want ik wist gewoon dat ik coureur moest en zou worden.'

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Fittipaldi

Emerson Fittipaldi, tweevoudig wereldkampioen (1972 en 1974) met Lotus en McLaren, en succesvol in meerdere andere raceklassen, noemde uiteraard Fangio als grote held, maar ook een minder bekende naam:

'Als iemand uit Zuid-Amerika was, was Fangio natuurlijk een held voor me. Maar er was ook een Braziliaanse coureur waarvan ik nog weet dat Enzo Ferrari een enorme fan van was en dat was: Chico Landi.'

Daarnaast benoemde hij andere grote namen: 'Toen ik Formule 1 keek als tiener in Brazilië, bewonderde ik ook Jackie Stewart, Jim Clark, Bruce McLaren en Graham Hill. En ook Mario (Andretti), die net voor mij begon, was iemand naar wie ik opkeek.'

Villeneuve

Jacques Villeneuve, de laatste coureur die een wereldtitel pakte met Williams, koos een voorspelbare naam: zijn vader Gilles Villeneuve. De Canadees overleed tragisch op het circuit van Zolder, maar Jacques noemde nog een aantal andere helden.

'Natuurlijk is mijn held mijn vader Gilles Villeneuve. Maar ik weet nog dat ik voor de eerste keer in de Formule 1-paddock rondliep en Mario en Emerson zag. Ik was erg onder de indruk. Toen ik mijn IndyCar-debuut maakte, mocht ik zelfs tegen jullie racen, dat was echt gaaf!'

'Maar toen ik ouder werd en meer begreep van racen, waren er eigenlijk twee coureurs: Nigel en Alain (Prost). Jullie waren echt compleet tegenovergesteld. Alain was meer bezig met de data, terwijl Nigel roekeloos inhaalde. Dat was echt bizar!'

Het is altijd bijzonder om te zien hoe deze legendes hun inspiratie vonden. Voor sommigen lag de passie in de familie, voor anderen begon het met het zien van een race. Hoe verschillend hun weg ook was, ze bereikten allemaal hetzelfde doel waar velen alleen maar van kunnen dromen: wereldkampioen worden.