Amerikaanse coureurs moeten tegenwoordig heel wat opgeven om hun droom waar te maken. Mochten ze een kans willen maken op een stoeltje binnen de Formule 1, dan zit daar een lange reis aan vooraf. Jak Crawford vertelt bij RACER hoe hij zich momenteel omhoog aan het werken is richting de Formule 1, maar geeft daarbij ook vooral aan wat hij allemaal heeft moeten opofferen.
De Formule 1 is razend populair in de Verenigde Staten en veel fans uit het land zouden het graag zien gebeuren dat er meer Amerikaanse coureurs in de paddock zouden rondlopen. Met de komst van Logan Sargeant naar Williams is er voor het eerst in vijftien jaar weer een Amerikaan op de grid, maar waarom zijn er niet meer talentvolle Amerikanen te vinden in de Formule 1?
Er rijden momenteel drie Amerikanen in de Formule 2, dus met het oog op de toekomst bestaat er zeker een kans dat er meer Amerikaanse coureurs naar de koningsklasse zullen komen. Toch zijn ze op dit moment nog niet echt op de deur aan het kloppen. Juan Manuel Correa en Brad Benavides kunnen respectievelijk ook onder de vlag van Ecuador of de vlag van Guatemala en Spanje rijden, maar Crawford lijkt op het moment de meeste kans te hebben om door te stromen.
De pas 17-jarige coureur staat onder contract bij Red Bull Racing en staat momenteel van de drie Amerikaanse coureurs het hoogst in het klassement. Daarnaast heeft hij, net als Correa, ook al eens een podiumplek veroverd. Wel kan zijn verhaal een goed verbeeld zijn voor fans om uit te leggen waarom het voor Amerikaanse coureurs lastig is om de Formule 1 binnen te komen.
Crawford: 'Ik werd op 14-jarige leeftijd opeens opgebeld door Marko'
Het balletje is voor Crawford pas echt gaan rollen toen hij op 14-jarige leeftijd een belletje kreeg van Helmut Marko. 'Hij wilde ons ontmoeten in Mexico City, daar was de Formule 1 op dat moment voor een Grand Prix', vertelt Crawford. 'Dat was in 2019. Ik ging erheen met mijn vader en heb twintig minuutjes met hem gepraat, waarna hij me op de baan wilde zien. Binnen een week vlogen we van Houston, naar Mexico City, naar Milton Keynes. Daar ging ik in de simulator. Dezelfde week moest ik ook nog naar Nederland, waar ik nogmaals in de simulator moest.'
Het werd dus een heuse wereldreis voor de jonge Amerikaan. Na de testen in verschillende simulatoren moest Crawford afreizen naar de Red Bull Ring in Oostenrijk, waar hij samen met ander jonge Red Bull-coureurs twee dagen op de baan mocht testen. 'Na de eerste dag kreeg ik al een contract aangeboden, dus toen was ik al klaar. Dat is een moment dat ik nooit zal vergeten.'
Crawford: 'Het is een opoffering, maar het is eentje die ik altijd weer zal doen'
Het is een droom voor veel jonge coureurs, maar er zit een duur prijskaartje aan. 'Ik mis mijn familie', zegt Crawford. 'Al vanaf mijn twaalfde volg ik school vanuit huis, dus ja, soms mis ik gewoon een beetje een normale kindertijd, als je het zo kan noemen.' Toch zou hij het niet anders doen, mocht hij opnieuw keuzes moeten maken. 'Het is het zeker waard. Ik heb ook het gevoel dat ik ben gegroeid als persoon, ik voel me volwassen', zegt Crawford lachend. 'Ik ben dan misschien nog steeds in de Formule 2, maar ik heb het gevoel alsof ik een baan heb en alles zelf kan doen.'
In Melbourne behaalde Crawford zijn eerste podium tijdens de F2-sprintrace, waarmee er een grootse toekomst in het verschiet lijkt te liggen voor de jonge Amerikaan. 'Ik heb er hard voor gewerkt en ik heb er veel voor op moeten geven', vertelt Crawford. 'Ik denk wel dat het voor de toekomst waard is om te kijken naar opties binnen de Verenigde Staten zelf, zodat er een makkelijkere manier is voor Amerikaanse coureurs om zich op te werken naar de top. Maar als je de kans krijgt om naar Europa te reizen om je droom waar te maken, dan moet je dat natuurlijk altijd doen.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties