Met Davide Brivio heeft Alpine F1 haar race director voor 2021 binnen. Wat de Italiaan precies gaat doen bij het Formule 1-team dat eerst nog Renault heette, wordt ergens in de komende weken bekendgemaakt. Voor nu rest: Wie is Brivio? Een nieuwe naam in de Formule 1, maar een stille grootheid in de MotoGP.
De afgelopen twintig jaar was de 56-jarige manager één van de sleutelfiguren achter de successen van vele coureurs en teams in de MotoGP. Hij startte begin jaren negentig in de WK Superbike, als perschef van wijlen Fabrizio Pirovano. Via via kwam Brivio in 1995 terecht bij het fabrieksteam van Yamaha. Hoewel hij een gewaardeerde kracht was, zorgde hij er niet voor dat de Japanse fabrikant kampioenschappen kon pakken.
Toen het 500cc-kampioenschap in 2002 werd omgedoopt tot de MotoGP, haalde het Yamaha-fabrieksteam in dat kampioenschap Brivio naar de MotoGP. Niet alleen de naam van het kampioenschap veranderde, ook de motoren ondergingen de nodige aanpassingen. Alle teams werden verplicht om met viertaktmotoren te rijden en die ervaring had het Grand Prix-team van Yamaha nog niet. Gezien Brivio vanuit de Superbike al ervaring had met dergelijke motoren, meenden de hoge piefen bij Yamaha dat zijn expertise enorm belangrijk zou kunnen zijn voor het MotoGP-avontuur.
Een succes werd de combinatie Brivio-Yamaha in de MotoGP in eerste instantie niet. In 2002 en 2003 domineerde Repsol Honda-coureur Valentino Rossi de MotoGP compleet, terwijl Yamaha-coureurs als Max Biaggi en Carlos Checa slechts om de knikkers meededen. 'Wat als we Rossi dan zelf niet binnenhalen?', leek Brivio te denken toen hij eind 2003 aanklopte bij de populaire Italiaan.
Brivio wist dat het een schier onmogelijke taak was om Rossi binnen te halen. 'Veel mensen binnen Yamaha betwijfelden of het überhaupt mogelijk was', zei hij jaren later. Niet gek ook, want Rossi was begin deze eeuw de grote man in de MotoGP. Ter context: van de 36 races die er in 2002 en 2003 werden verreden, finishte hij in 35 daarvan op het podium. Twee titels vormden het logische gevolg. Rossi zelf was echter op zoek naar meer uitdaging en was toe aan een andere omgeving dan het vertrouwde Honda.
Daar was Brivio, die hem ervan overtuigde zich bij Yamaha te voegen, al ging dat niet zonder slag of stoot. 'Mijn goede vriend Masao Furusawa was een belangrijke man in dit proces', vertelt Brivio. 'Hij overtuigde de president van Yamaha ervan om het geld (voor Rossi's transfer, red.) te betalen. Hij verrichte geweldig werk, terwijl ik bezig was met Valentino en zijn management.'
Veel critici twijfelden of Rossi er goed aan deed om zich bij Brivio en zijn kompanen te voegen. Yamaha had in 2002 en 2003 niets te vertellen en won in het laatstgenoemde jaar zelfs geen enkele race. Il Dottore leverde echter en ging er ook in 2004 met de titel vandoor. Dat bleek het startschot van een paar zeer succesvolle jaren waarin het succeskoppel Rossi-Brivio de ene na de andere titel binnenhaalde. De eindstand: vier wereldtitels met Rossi in 2004, 2005, 2008 en 2009 en eentje met Jorge Lorenzo in 2010. Daarnaast kroonde Yamaha zich ook nog eens vier keer tot constructeurskampioen.
Valentino Rossi, de man met wie Davide Brivio vier kampioenschappen in de MotoGP won. (Foto: Oz)
Brivio verzegelde zijn lot als het ware aan Rossi. Toen de negenvoudig wereldkampioen in 2010 Yamaha verliet voor Ducati, was dat voor hem reden genoeg om de renstal ook achter zich te laten. In tegenstelling tot zijn pupil voegde Brivio zich echter niet bij Ducati, maar ging hij aan de slag bij het VR46 Development Program, het opleidingsprogramma dat Rossi had opgezet om de doorstroom van Italiaanse racetalenten te verbeteren.
In 2013 scheidden de wegen van Brivio en Rossi. Suzuki had plannen om het MotoGP-project nieuw leven in te blazen en men zag in Brivio de ideale man om dat project te managen. Let wel: de Italiaan is geen ingenieur, maar een manager pur sang. Vraag Brivio niet naar complexe technische zaken. Hij is er om de boel in de gaten te houden en bij te sturen waar nodig. Brivio wordt geprezen om zijn omgang met mensen en zijn winnaarsmentaliteit. Hij was immers de man die Yamaha er van overtuigde dat er zonder de beste coureur op de grid geen schijn van kans was om de titel te pakken.
Terug naar Suzuki. Dat merk was al tot 2011 actief in de MotoGP, maar stopte ermee. Niet veel later borrelde het toch weer en werd Brivio dus aangesteld om het nieuwe project te leiden. Eerst nog als hoofd van de testactiviteiten en vanaf 2015, toen Suzuki haar rentree in de sport maakte, als teambaas. Zijn filosofie was duidelijk: inzetten op jonge talenten uit de Moto3 en Moto2 en die geleidelijk aan ondersteunen en aantrekken voor het MotoGP-team.
Na een bescheiden start in 2015 was het eerste succes daar al een jaar later. Maverick Viñales won de Britse Grand Prix en finishte als best of the rest vierde in de eindstand dat jaar. In de seizoenen daarna pikte Brivio jonge talenten als Alex Rins en Joan Mir op, iets wat in 2019 écht zijn vruchten begon af te werpen. Rins won twee races en wist het wereldkampioen Marc Marquez meermaals lastig te maken.
Davide Brivio viert het kampioenschap met wereldkampioen Joan Mir, zijn pupil bij Suzuki.
2020 was het jaar dat al het harde werk van Brivio en de andere Suzuki-medewerkers de absolute beloning kreeg: de wereldtitel. Lang leek Fabio Quartararo op weg naar het eremetaal, vooral doordat topfavoriet Marquez het hele jaar geblesseerd aan de kant stond, maar in de slotfase maakten de zeer flexibele Suzuki's een inhaalslag van jewelste. Uiteindelijk was het Mir die in de voorlaatste race in Valencia zijn constantheid (hij won slechts één race en werd vooral tweede of derde) beloond zag worden met zijn eerste kampioenschap én Suzuki's eerste titel sinds Kenny Roberts jr. in 2000 aan het langste einde trok.
Stoppen op je hoogtepunt, een terugkomende term in werkelijkwaar alle takken van sport. Brivio bleek het ermee eens te zijn, want na het succes met Mir verruilde de Italiaan de MotoGP voor de Formule 1. Wat hij precies gaat doen als race director van Alpine F1 is nog niet bekend, maar de Franse renstal lijkt zich verzekerd te hebben van de diensten van een uitstekende manager. Gezien de structuur bij Alpine F1, met Laurent Rossi als CEO en Pat Fry als technisch directeur, lijkt het erop dat Brivio min of meer teambaas wordt. Cyril Abiteboul heeft zijn biezen gepakt en hij was immers managing director bij de renstal.
Gezien Brivio's geschiedenis in de MotoGP lijkt een dienstverband als (praktische) teambaas bij Alpine F1 niet gek. Hij is een uitstekende peoplemanager en weet wat er gevraagd wordt in de top. Tevens heeft hij altijd succesvol gewerkt met mondige toppers als Biaggi, Rossi, Lorenzo en Mir. Davide Brivio, de architect van Rossi's successen bij Yamaha en de man die het Suzuki-project in dusdanig goede banen leidde, moet nu de kar bij Alpine F1 trekken,
Lees het artikel op de mobiele website