Op het circuit van Monza worden er andere dingen gevraagd van de bolides in de sport. Kleinere achtervleugels, zo min mogelijk 'drag', het moet er allemaal voor zorgen dat de topsnelheid op orde is in Italië. In deze F1Techniek zien we precies waarom McLaren zo snel was en leggen we uit waarom niet alleen de halo belangrijk was in de crash tussen Lewis Hamilton en Max Verstappen.
'Drag', ofwel luchtweerstand, was het sleutelwoord het afgelopen weekend. Op Monza willen de teams graag met zo min mogelijk weerstand rijden, om zo de gemiddelde snelheden het een en ander op te krikken. Ieder team rijdt op Monza doorgaans met een speciale Monza-uitvoering. De dunne achtervleugel is daarbij de meest zichtbare verandering voor de teams (zie foto).
Met een dunne achtervleugel is het echter wel zaak om de balans op de bolide optimaal te krijgen. Dit is precies waar McLaren naar alle waarschijnlijkheid het verschil heeft gemaakt. Het team heeft een bepaalde sweet-spot bereikt wat betreft de balans van luchtweerstand en neerwaartse druk. Om duidelijk te maken waar het verschil precies zit, kijken we daarom naar de snelheden op het rechte stuk na de Parabolica.
In de cijfersis te zien dat McLaren een topsnelheid had van 341 kilometers per uur bij de speed-trap, aan het einde van het rechte stuk. Mercedes volgt daarachter met 338 kilometer per uur. In verdere context: Red Bull wist daar slechts 334 kilometer per uur te meten. Dit zijn echter niet de interessantste cijfers, het gaat juist om het verschil in snelheid tussen de finishlijn en de speedtrap.
McLaren het effectiefst in Monza
Duidelijk is namelijk dat McLaren met de meeste snelheid aankomt bij de finishlijn, maar tegelijk ook de meeste snelheid extra versnelde op het rechte stuk. Op de meet van de finishlijn gingen Daniel Ricciardo en Lando Norris met zo'n 318 kilometer per uur over de streep. Dat terwijl de Mercedes van Hamilton met 315 kilometer per uur over de streep ging en Max Verstappen met 316 kilometer per uur over de streep ging.
Dat vertelt ons dat de Red Bull relatief veel downforce heeft, maar vervolgens niet de lage luchtweerstand om genoeg te versnellen op het rechte stuk. Een direct gevolg van het kleinere DRS-oppervlak dat de bolide heeft (zie foto). Dat is iets dat de McLaren wel heeft, de bolide is efficiënt wat luchtweerstand én neerwaartse druk betreft. Dat resulteert in de stevige acceleratie én de hogere topsnelheid ten opzichte van de topteams. Zo bleef McLaren de concurrentie voor.
Niet alleen de halo redde Hamilton in de crash met Verstappen
De crash tussen Hamilton en Verstappen overschaduwt bijna de enorme overwinning voor McLaren op het circuit van Monza. In de media werd er veel gepraat over de enorm belangrijke functie van de halo in het voorkomen van letsel bij de zevenvoudig wereldkampioen, maar naast de beugel rond het hoofd van de Formule 1-coureurs is er een ander belangrijk concept: de zogenoemde roll hoop.
Naast de luchtinlaat die op bovenstaande foto's duidelijk te zien zijn boven het hoofd van de coureurs heeft het design van dit onderdeel namelijk een veiligheidsfunctie. In de luchtinlaat zit namelijk ook een (verplichte) constructie ingebouwd die, wanneer een bolide over de kop gaat, de coureur beschermt. Dit sterke 'skelet' van de auto bleef zelfs ongeschonden toen Verstappen bovenop de W12-bolide van Hamilton knalde.
Bovenkant W12-bolide van Hamilton beschermde enorm
Hoewel het lijkt alsof het complete bovenste deel van de bolide van Hamilton sneuvelde, bleef het in werkelijkheid vrijwel compleet intact. De bovenkant, waar de on board-camera's gevestigd zijn, knalde er vanaf, maar de roll hoop bleef intact. De ijzersterke constructie is nodig zodat de coureur bij het omrollen van de auto niet op zijn hoofd terecht komt. In de uitzonderlijke crash waarbij Verstappen met zijn achterwiel op de helm van Hamilton kwam, beschermde ook de roll hoop een deel hiervan.
Als dit onderdeel er namelijk niet was geweest, was de Nederlander met zijn achterwiel door de constructie heen gewalst en zat Hamilton vast tussen het achterwiel van Verstappen en de binnenkant van de halo. De roll hoop is echter zo sterk dat de RB16B niet door de bovenkant van de W12 van Hamilton knalde, maar er overheen schuurde. De schade aan de bovenkant leek groot, maar op onderstaande foto is te zien dat het 'skelet' van de F1-bolides enorm sterk is.
De twee 'pilaren' in de luchtinlaat hebben de kracht van de RB16B van Verstappen volgehouden, wat al aangeeft hoe sterk de interne structuur van de moderne Formule 1-bolides is. Dit is een verplicht onderdeel van de auto's, elke bolide in de koningsklasse heeft deze veiligheidsstructuur. Zonder het onderdeel had het mogelijk erger kunnen aflopen, het incident tussen Verstappen en Hamilton bewijst wederom dat alle veiligheidsmaatregelen in de Formule 1 van groot belang zijn. Hoe apart een crash er ook mag uitzien, in de details is het bepalend wat de gevolgen zijn.
Door: Merijn Kramer en Marnik Kok
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties