Professor Windsor geeft les: waarom is Verstappen nou zo snel?

Analist Peter Windsor heeft al vaak de rijstijl van de verschillende coureurs omschreven, waarbij duidelijk wordt dat Verstappen relatief vroeg lijkt te remmen en zijn bochten over het algemeen korter probeert te maken. Windsor heeft in zijn laatste YouTube-video een uitgebreide uitleg gegeven van de rijstijl van Verstappen en waarom de Nederlander rijdt zoals hij rijdt, en hoe dit ervoor zorgt dat hij zijn concurrenten te snel af is.

In de afgelopen maanden heeft Windsor zich meermaals positief uitgelaten over de rijderskwaliteiten van Verstappen, en nu probeert hij dus uit te leggen waarom hij zo'n fan van de Red Bull Racing-coureur is. 'Een auto gaat het snelste op het rechte stuk. Dat ligt natuurlijk voor de hand, maar het is belangrijk om in gedachten te houden bij het analyseren van een coureur zoals Max. Of hij het nu bewust of onbewust doet, maakt eigenlijk niet uit, maar hij erkent dat de auto het beste presteert als deze in een rechte lijn rijdt, of zo min mogelijk zijwaartse wrijving heeft', legt Windsor uit dat Verstappen in de bochten de load op de auto probeert te minimaliseren.

Korte bochten zorgen voor lange rechte stukken

'Rechte stukken zijn heel belangrijk voor je rondetijd', vervolgt Windsor. 'Er zit een bocht voor en na het rechte stuk, en hoe korter je die bochten maakt, hoe langer je het rechte stuk maakt. Er valt net zoveel tijd te vinden tussen de bochten als in de bochten. De absolute topcoureurs denken bij het benaderen van een bocht dus niet alleen eraan hoe ze zo snel mogelijk door de bocht geen kunnen rijden. Er ligt tegenwoordig zoveel focus op minimumsnelheden en rempunten, maar dit soort graphics zijn naar mijn mening heel misleidend.' De snelste rondetijd bereik je namelijk niet door je apex-snelheid zo hoog mogelijk te houden, of door zo laat mogelijk te remmen.

De frictiecirkel

Om precies uit te leggen wat Verstappen doet, haalt Windsor oud-coureur de werkwijze van Mark Donague aan, een voormalig Formule 1-coureur en ingenieur die in 1975 kwam te overlijden. 'Hij zei dat je bij het insturen van een bocht altijd de tractie onder het remmen moet afwegen tegen de tractie bij het sturen. Daarmee bedoelde hij dat je niet zo laat mogelijk in een rechte lijn moet remmen, en daarna moet insturen met veel zijwaartse G-krachten; je moet die transitie juist zo geleidelijk mogelijk laten verlopen, naadloos zelfs. Alexander Albon doet dit ook heel erg goed', meent Windsor, die vindt dat de Thai beter is dan vaak wordt gedacht.

Tekst loopt verder onder de afbeelding.

Mark (Donohue, red.) had het altijd over de frictiecirkel (voor een grafische weergave, klik hier, red.). Aan de bovenkant van de cirkel heb je acceleratie, onderaan heb je het remmen, en links en rechts heb je de zijwaartse belasting bij de bochten. Een coureur die het remmen en het accelereren niet tegen elkaar afweegt, zal eerst van de bovenkant (acceleratie, red.) naar het midden van de cirkel gaan (geen acceleratie, remmen, of zijwaartse druk, red.), en daarna pas insturen. Dat is niet de snelste manier van rijden. Je wil die lijn juist zo dicht mogelijk bij de buitenkant van de cirkel houden, en dat is precies waar het om draait bij het rijden van korte bochten.'

De overgangszone

Na het uitleggen van de eerste stap, gaat Windsor verder met stap twee: 'Het echte punt van de korte bochten is niet deze afweging, maar dat draait om het moment waarop een geweldige coureur, zoals Max, deze afweging maakt. Wat Verstappen doet, is dat hij naar een overgangszone remt, waarin hij alles doet: hij laat de auto roteren, en creëert de juiste hoek op dat moment om te zorgen voor een geweldige diagonale exit uit de bocht. Hij probeert alles samen te laten komen in die overgangszone, en voor en na de bocht maximaliseert hij dus de twee rechte stukken.'

Vervolgens legt 'professor' Windsor uit dat die overgangszone voor de apex van de bocht moet liggen, 'de geometrische apex', zoals Windsor het noemt. 'Iedereen die naar een raceschool is geweest, weet dat je in principe de rechte stukken verlengt, en de hoek in tweeën deelt, om de geometrische apex van de bocht te vinden (voor een grafische weergave, klik hier, red.). Veel jonge coureurs hebben geleerd om die apex van de bocht te nemen, en de meeste coureurs ontwikkelen daar een gevoel voor. Je rijdt eigenlijk de kortst mogelijke lijn van buiten naar binnen naar buiten. Dit is wat de meeste coureurs, zelfs nu in 2023, nog steeds doen.'

Ter verduidelijking: als Windsor zegt dat Verstappen korte bochten rijdt, bedoelt hij dus niet dat de Nederlander een krappere lijn door de bocht rijdt en dus minder meters aflegt. Wat Verstappen juist doet, is zo lang mogelijk met het rechte stuk voor de bocht bezig zijn, en zich zo snel mogelijk weer te richten op het rechte stuk na de bocht, waardoor hij dus zo kort mogelijk bezig is met de bocht zelf.

Tekst loopt verder onder de afbeelding.

De valse apex

De echte topcoureurs richten zich niet op die traditionele apex, maar op een 'valse apex', zoals Jim Clark het ooit noemde. 'Deze overgangszone vindt over het algemeen plaats voor de geometrische apex. 'Dat heeft niet alleen te maken met het ingaan van de bocht, maar ook met de exit van de bocht. Je wil de auto zo laten roteren, dat deze perfect gepositioneerd is voor de exit van de bocht. Het is lastig om dit bij de geometrische apex te doen, omdat je tijd nodig hebt om de auto te positioneren en te roteren. Je wil dus het moment kiezen dat de minste nadelen oplevert als het aankomt op het roteren van de auto voor de bocht, en het zorgen voor de juiste exit angle.'

Waarom remt Verstappen zo vroeg?

Verstappen mag zijn bochten dan wel zo kort mogelijk maken, tóch remt hij ook al vroeg, legt Windsor uit. 'Een ander belangrijk punt om over Max aan te geven, is dat ondanks dat hij van nature het rechte stuk voor de bocht verlengt, hij niet zozeer bezig is om ultralaat te remmen. Natuurlijk remt hij zo laat als het gevoel van de auto hem toestaat om te doen, maar zijn eerste prioriteit is altijd om de remmen héél lichtjes aan te tikken om te zorgen dat het gewicht van de auto naar voren verplaatst wordt, om te zorgen dat de auto stabiel wordt. Dat zorgt ervoor dat de efficiëntie van het remmen wordt gemaximaliseerd.'

'Op dit moment weet hij in zijn hoofd al waar het rotatiepunt is waar hij naartoe remt', vervolgt de 71-jarige analist. 'Hij richt zich heel bewust op die overgangszone, dat heeft hij al zo vaak gedaan. Voor hem is dat heel natuurlijk: hij denkt er niet bewust aan, maar hij voelt gewoon het oppervlak van de weg aan. Hij remt niet zo laat mogelijk. Hij kijkt niet naar het honderdmeterbord, wetende dat zijn teamgenoot pas bij 87 of 92 meter remde. Dat is irrelevant voor Max, want hij kijkt naar het rotatiepunt. Ik zeg vaak dat Max vroeg remt, omdat hij de remmen al vroeg aantikt om de auto in balans te brengen, voordat hij echt hard remt. Hij verlengt hierdoor het rechte stuk zo'n twee autolengtes', concludeert Windsor in het eerste deel van zijn analyse. In het tweede deel van de Verstappen-analyse gaat Windsor verder in op hoe Verstappen zijn auto manipuleert en roteert in die overgangszone.