Sinds 2012 wordt de Grand Prix van de Verenigde Staten verreden op het hypermoderne Circuit of the Americas in Austin, Texas. In de geschiedenis van de Formule 1 hebben echter veel andere races ook op de kalender gestaan als de Amerikaanse Grand Prix.
Een volledig overzicht maken van alle Grote Prijzen die ooit door Formule 1-wagens zijn betwist vraagt nogal wat research. Er zijn namelijk ook tijden geweest dat er twee of zelfs drie races per Grand Prix-seizoen in Amerika werden verreden. Midden jaren '70 tot vroege jaren '80 zijn een aantal races verreden onder de noemer United States Grand Prix West. Deze races werden zonder uitzondering verreden in Long Beach, Californië. Tegelijkertijd werden er races verreden onder de namen Grand Prix of Dallas (1982), Grand Prix of Detroit (1982-1988) en Caesars Palace Grand Prix (1981-1982) op de bekende strip van Las Vegas. Winnaars van deze races zijn de voor die tijd bekende namen als Carlos Reutemann, Keke Rosberg en Nelson Piquet.
Totdat Max Verstappen de Formule 1 instormde en Nederlands record na Nederlands record verbeterde vond er in één van de bovengenoemde races een kleine Nederlandse autosportmijlpaal plaats. In 1980 kwalificeerde Jan Lammers zich namelijk als vierde voor de United States Grand Prix West van dat jaar, een prestatie die totdat Max Verstappen zichzelf in België 2016 op de voorste startrij kwalificeerde in de boeken is blijven staan als beste startplaats voor een Nederlandse Formule 1-coureur ooit.
De 'normale' United States Grand Prix vond in de jaren dat er in Detroit, Dallas en Las Vegas geracet werd niet plaats. Van 1959 tot 1980 stond de race jaarlijks op de kalender om pas in 1990 terug te keren. In 1959 vond de eerste race plaats op de Sebring Raceway in Florida en deze werd gewonnen door Bruce McLaren. In 1960 vond de race plaats in Californië en dat tekent direct een beetje het probleem dat de US GP altijd gekenmerkt heeft. Er is nooit één locatie geweest die dé Grand Prix heeft gehuisvest. Naast de genoemde banen werd er tot 1980 geracet op Watkins Glen.
In 1989 keerde de naam Grand Prix van de Verenigde Staten terug op de kalender en werd er geracet op een stratencircuit in Phoenix. Deze versie van de Amerikaanse Grand Prix werd drie keer verreden en keerde in 1992 niet terug op de F1-kalender. Pas in 2000 keerde de Formule 1 terug naar de Verenigde Staten. Als nieuwe, vaste locatie voor de Grand Prix van de Verenigde Staten was een akkoord gesloten met de legendarische Indianapolis Motor Speedway, waar op het 'infield' een Formule 1-circuit werd aangelegd. Deze locatie heeft de 'eer' gehad om één van de meest bizarre Formule 1-races aller tijden te huisvesten.
Tijdens het seizoen 2005 is de bandenoorlog tussen Bridgestone en Michelin op zijn hoogtepunt. Beide leveranciers willen elkaar verslaan en dat leidt niet altijd tot de kwalitatief beste banden. Dit zorgt er voor dat op het specifieke 'oval'-gedeelte van dit circuit de banden van Michelin de druk niet aan kunnen. Ralf Schumacher crasht op zaterdagochtend hard en Michelin kan niet garanderen dat er niet meer banden sneuvelen.
Het zorgt het curieuze beeld dat na de warm-up lap 14 van de 20 wagens rechtsaf de pits in rijden en niet plaats nemen op de startopstelling. De race wordt gereden door slechts zes wagens die gebruik maken van Bridgestone-rubber. Ferrari is veel sneller dan Jordan en Minardi en er ontrolt zich een van de grootste kijkfiasco's uit de Formule 1-geschiedenis. Ook aan deze race zit overigens een positief Nederlands tintje: Christijan Albers scoort die dag zijn eerste (en enige) WK-punten in de Formule 1.
Voor de Amerikanen is het echter de druppel die de emmer doet overlopen. Een dergelijk fiasco is het laatste waar ze op zaten te wachten nadat een paar jaar eerder Michael Schumacher de overwinning in de laatste ronde cadeau had gedaan aan Rubens Barrichello in een poging 'gelijktijdig over de finish te komen'. De Amerikaanse organisatoren dienden hun contract uit, maar verlengde de in 2007 aflopende overeenkomst niet.
In 2012 keerde de Formule 1 ten zoveelste male terug naar de Verenigde Staten. Dit keer naar Texas, waar het nieuw ontwikkelde Circuit of the Americas voldeed aan alle eisen en maatstaven die aan een modern Formule 1-circuit gesteld worden. Lewis Hamilton is de absolute koning van Texas. De Brit won vier van de vijf voorgaande edities. Alleen Sebastian Vettel heeft de hegemonie van de Mercedes-coureur weten te doorbreken toen hij in 2013 won namens Red Bull Racing. Laten we hopen voor de spanning in het WK dat de Duitser er opnieuw in slaagt om de wk-leider te verslaan, anders verdwijnt de spanning helemaal uit het wereldkampioenschap 2017.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties