Column | Mick Schumacher wordt de onrust bij Haas de baas

Er wordt gevreesd dat alle tumult in en rondom het Formule 1-team van Haas negatief zal afgeven op Mick Schumacher. Dat is natuurlijk klinkklare onzin. Als er één coureur is die van van jongs af aan weet hoe om te gaan met genadeloze druk en hevige media-aandacht, dan is hij het wel. Sterker, het is alleen maar goed dat Mick zich in deze situatie bevindt.

Haas heeft het maar niet makkelijk, zoveel is duidelijk. Na een daverend debuut in de F1 en een prachtig 2018 kwam er een abrupt einde aan de opwaartse mars die het Amerikaanse team had ingezet. De komst van Rich Energy moest een volgende stap in de goede richting worden, maar we weten allemaal hoe dat verhaal afliep.

Twee jaar en heel wat koppijn later heeft Haas haar slechtste seizoen achter de rug, maar zijn de vooruitzichten toch fleurig. Hoe dat kan? Vraag het de familie Mazepin, welke op een Strolliaanse wijze is gearriveerd in de koningsklasse van de autosport. Het team uit Kannapolis heeft haar identiteit en geloofwaardigheid enigszins opgegeven voor lijfsbehoud. Een nobele, maar zeker polariserende keuze. Het is een beslissing waar velen, mijns inziens, onterecht over vallen. Een financieel gezond team? Meer van dat, alstublieft.

Kopzorgen

De promotie van Nikita Mazepin, die met zijn discutabele gedrag evenveel headlines scoort naast de baan als erop, en de bagage die de jongen met zich meeneemt, is iets dat Gene Haas en Günther Steiner voor lief zullen moeten nemen. De kopzorgen evengoed. Lang voor het nieuwe seizoen al kan de renstal – en de social media manager in het specifiek – rekenen op de ene na de andere scheldkanonnade vanwege het aantrekken van de jonge Rus.

De familie Mazepin doet zichzelf, evenals zakenpartner Haas, ook geen gunst door de nieuwe F1-bolide doodleuk om te toveren in een rijdende advertentie voor Moeder Rusland, terwijl er een wereldwijde verbanning van alle afbeeldingen van de Russische vlag van kracht is gegaan op internationale sportaangelegenheden.

De pasta van Oma Rossella

Het mag dan de onrust ten top zijn bij Haas, de kans dat dit alles Schumacher ook maar een beetje aantast, is minuscuul. De kersverse Formule 2-kampioen weet als geen ander hoe hij met genadeloze druk en hevige media-aandacht om moet gaan: dat doet hij immers zijn gehele loopbaan al. Een tumultueus debuut in de F1 bij een instabiel team, naast een drukteschopper – gooi het maar op de stapel.

Als zoon van de tot voor kort enige zevenvoudig wereldkampioen in de sport heeft Mick namelijk een geprivilegieerde jeugd geleid. Niet alleen met de welvaart en het alomvattende netwerk van vader Michael zat hij gebakken, ook de immense kennis van zijn papa werd hem bijgebracht. De winnaarsmentaliteit kreeg hij vrijwel letterlijk met de paplepel ingegoten door Oma Rossella, de Italiaanse grootmoeder die menig Ferrari-coureur over de vloer kreeg in haar restaurant te Maranello. Mick kan de pasta waarschijnlijk nog proeven, gezien de ettelijke testronden die zijn vader op Fiorano reed om zijn strijdwapen fijn te slijpen.

Mick in de voetsporen van zijn vader: de jonge FDA-pupil, nu actief voor Haas, mag de Grand Prix-winnende Ferrari SF71H aan de tand voelen op het circuit van Fiorano, een circuit dat hij kent als zijn broekzak. (Foto: Ferrari F1 Media)

De familie Schumacher mag Mick aanvankelijk dan hebben beschermd voor het mediamonster door hem onder de meisjesnaam van moeder Carina zijn eerste kartraces te laten rijden (en winnen), mettertijd is de deze week 22 jaar oud geworden jongeman ontpopt tot een meer dan capabele coureur. Dankzij een verblindende gedrevenheid, toewijding en professionaliteit is Mick in zekere zin de ideale F1-coureur van deze tijd, ondanks de fantastisch grote spotlights waaronder hij heeft moeten presteren.

Mick redt zich wel

Vergis je dan ook niet in het verschijnsel dat Mick in voorbije jaren wat traag op gang is gekomen in de lagere disciplines. Verhalen van valsspelerij bekken natuurlijk lekker weg, maar zijn in wezen kolder. Geholpen door een zuiver analytisch brein, de steun en kennis van de succesvolle Ferrari Driver Academy en een schijnbaar eindeloze weerbaarheid tegen aversie – mede voortkomend uit het tragische skiongeluk van zijn vader – redt Mick zich uit iedere situatie waarin hij terechtkomt.

Mick's opstap naar de Formule 1 is daarom meer dan verdiend. Als een heuse dieselmotor komt hij op gang en eenmaal goed en wel opgewarmd is er geen houden aan de talentvolle Duitser.

Misschien is het daarom maar beter dat Mick op deze manier, in een toch wat bizarre omgeving, in de F1 debuteert: zo kan (en zal) hij voor goed een einde kunnen brengen aan geluiden van criticasters die menen dat het succes alleen om zijn naam is komen aanwaaien. Verwacht dus maar grote dingen van deze klinische coureur, want wat er ook gebeurt: Mick kan het wel aan.

Door: Harry Verolme