Afgelopen zondag behaalde Fernando Alonso zijn honderdste podiumfinish. Nadat we in het eerste deel van deze special de carrière van de Spanjaard samenvatten in cijfers en statistieken, wordt in deel twee en drie naar bijzondere podiumprestaties van Alonso gekeken. Twintig actieve jaren in de koningsklasse van de autosport worden teruggebracht tot de twintig meest bijzondere podiums. In dit deel tellen we af van twintig tot elf.
20: Podium 29, Grand Prix van Spanje in 2006, P1
In 2006 arriveerde Alonso als regerende wereldkampioen en kampioenschapsleider op zijn thuiscircuit. De fans, die massaal waren komen opdagen, werden zowel op zaterdag als zondag beloond. Vanaf poleposition leidde de destijds 24-jarige Spanjaard 54 van de 66 ronden en wist hij zijn leiding in het kampioenschap uit te breiden via een dominante zege met ruim achttien seconden voorsprong op titelrivaal Michael Schumacher.
19: Podium 54, Grand Prix van Bahrein in 2010, P1
Na McLaren eind 2007 gedesillusioneerd verlaten te hebben, maakte Alonso twee magere jaren mee bij Renault, alvorens hij in 2010 de overstap maakte naar Ferrari om daar Kimi Räikkönen te vervangen. Waar Alonso op de zaterdag van de openingsrace in Bahrein nog Sebastian Vettel en teamgenoot Felipe Massa moest voorlaten, rekende de Spanjaard bij de start met zijn teamgenoot af. Toen Vettel in de slotfase te maken kreeg met een remprobleem en terugzakte naar de vierde plek, lag de zege voor Alonso voor het oprapen. Met teamgenoot Massa als nummer twee begon de Spanjaard op perfecte wijze bij zijn nieuwe werkgever.
18: Podium 3, Grand Prix van Spanje in 2003, P2
Na zijn debuutjaar bij Minardi in 2001 was Alonso in 2002 reservecoureur bij Renault. In 2003 keerde hij terug op de grid en begon hij zijn jaar geweldig met drie podiumplekken tijdens de eerste vijf races. Een van de hoogtepunten aan het begin van het jaar was de thuisrace van Alonso, waar hij als derde van start ging achter beide Ferrari’s. Met een undercut wist hij Rubens Barrichello voorbij te snellen om uiteindelijk als tweede achter Michael Schumacher over de streep te komen. Door zijn tweede plek klom Alonso naar de derde plek in de stand, met slechts zeven punten achterstand op leider Räikkönen. Over het hele jaar bekeken kwam de Renault echter tekort om kans te maken op het kampioenschap.
Lees ook
Alonso na getouwtrek in illuster rijtje: Aston Martin-coureur laat zien altijd en overal te scoren
17: Podium 14, Grand Prix van Europa in 2005, P1
2005 was het eerste jaar waarin Alonso het materiaal had om te strijden voor de titel. Ferrari kende een teleurstellend jaar, waardoor Alonso het in zijn Renault moest opnemen tegen de vaak snellere maar onbetrouwbaardere McLaren van Kimi Räikkönen. Tijdens de Grand Prix van Europa op de Nürburging ontvouwde zich een waar spektakel, met maar liefst acht wisselingen voor de leiding.
Waar McLaren Räikkönen op een twee-stopper zette, bezocht Alonso drie keer de pitstraat. De druk op Räikkönen werd steeds groter, zeker toen hij last kreeg van vibraties op zijn oude banden. Met het einde in zicht brak de voorwielophanging van de Fin in de laatste ronde. Zo kon Alonso een cruciale zege pakken, terwijl zijn concurrent puntloos achterbleef.
16: Podium 1, Grand Prix van Maleisië in 2003, P3
Het eerste podium van een coureur zal altijd bijzonder zijn, en in het geval van Alonso volgde dat eerste podium een dag na zijn eerste poleposition. Met een goede start hield Alonso zijn leidende positie vast en zag hij teamgenoot Jarno Trulli en wereldkampioen Michael Schumacher elkaar schade bezorgen. Alonso had niet voldoende snelheid om de McLaren van Kimi Räikkönen en de Ferrari van Rubens Barrichello achter zich te houden, maar eindigde wel als derde op het podium.
15: Podium 44, Grand Prix van Europa in 2007, P1
De Grand Prix van Europa in 2007 op de Nürburgring was een ware klassieker. De regen kwam vlak na de start met bakken naar beneden, waardoor het hele veld, op één man na, meteen de pitstraat moest opzoeken voor regenbanden. Alleen Markus Winkelhock, die eenmalig de vervanger was van de ontslagen Christijan Albers, was op regenbanden vertrokken en vond zichzelf terug aan de leiding. Het regende uiteindelijk zo hard dat ook regenbanden onvoldoende waren en de ene na de andere coureur van het asfalt gleed.
Na een rode vlag ontpopte zich een spannend gevecht om de zege tussen Ferrari-coureur Felipe Massa en McLaren-coureur Fernando Alonso. Alonso werkte zich uiteindelijk met enig contact langs de Braziliaan en kon zo op weg naar de eindstreep. Na de race ontstond nog een verhitte discussie tussen de twee concurrenten, maar de zege bleef van Alonso.
14: Podium 60, Grand Prix van Singapore in 2010, P1
De Grand Prix van Singapore in 2010 is statistisch gezien de meest dominante prestatie van Alonso, omdat het zijn enige grand slam in de Formule 1 is: poleposition, elke ronde van de wedstrijd leiden en dus winnen, plus de snelste ronde. In praktijk was het echter minder dominant dan de recordboeken lijken aan te geven.
Alonso had in zijn eerste jaar als Ferrari-coureur 61 ronden en twee uur lang de Red Bull van Sebastian Vettel in zijn versnellingsbak en mocht geen moment verslappen. Dat deed Alonso dus niet, en uiteindelijk had hij bij de finish een marge van slechts twee tienden van een seconde op zijn Duitse concurrent.
13: Podium 98, Grand Prix van Qatar in 2021, P3
De derde plek die Alonso in 2021 in Qatar behaalde is zijn enige podiumklassering in dienst van Alpine, en de eerste sinds zijn comeback. Gridstraffen van Valtteri Bottas en Max Verstappen promoveerden Alonso van de vijfde naar de derde startplek.
Een goede start hielp Alonso richting de tweede plek achter Lewis Hamilton. Max Verstappen was onhoudbaar en haalde Alonso al na enkele ronden in, maar Valtteri Bottas had een slechte start gehad en moeite met inhalen, terwijl Pérez in de tweede Red Bull vanaf een elfde positie moest komen na een slechte kwalificatie. Bottas was al kansloos om Alonso nog in te halen toen hij in de slotfase uitviel, terwijl Pérez Alonso snel naderde aan het einde van de race, maar net tekort kwam om de Spanjaard in te halen.
12: Podium 59, Grand Prix van Italië in 2010, P1
Eén van de meest bijzondere dingen die een coureur kan bereiken in de Formule 1 is op Monza winnen in een Ferrari. Alonso lukte het in 2010 bij zijn eerste poging als Ferrari-coureur. Na een knappe poleposition verloor hij de leiding aan Jenson Button bij de start, maar hield hij de druk er vol op bij de Brit. Bij de tweede pitstopronde sloeg Alonso toe en wist hij Button te passeren en de rest van de race leidend uit te rijden. Met teamgenoot Massa op de derde plek was het voor de Italianen een feestelijke dag.
11: Podium 12, Grand Prix van San Marino in 2005, P1
De Grand Prix van San Marino vond in 2005 plaats op het Italiaanse circuit van Imola. Alonso was het seizoen bijzonder sterk begonnen met twee overwinningen tijdens de eerste drie races, maar de vierde race gaf Alonso een extra uitdaging. Als tweede gestart, had de Spanjaard vanaf het begin al met te kampen met minder motorvermogen.
Toen de leidende Räikkönen stilviel, erfde Alonso de leiding. De zege was echter nog niet binnen, want de als dertiende gestarte Michael Schumacher had zijn weg door het veld gebaand en naderde Alonso snel. Een ongelofelijk spannend gevecht om de zege volgde, waarbij Alonso ondanks zijn problemen wist stand te houden.
Houd F1Maximaal ook morgen in de gaten om onze selectie van de tien meest bijzondere podiumfinishes van Fernando Alonso terug te vinden in het laatste deel van deze driedelige Fernando Alonso-Special!
Door: Mark Hanselman
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties