F1 Techniek | Prestatiewisselingen bij Ferrari mede veroorzaakt door 'chemische' grip

Iedere Grand Prix nemen de teams nieuwe onderdelen mee om de bolides zo veel mogelijk te optimaliseren. We hielden je natuurlijk al op de hoogte van de laatste technische snufjes in ons verzamelartikel, nu licht F1Maximaal je iedere Grand Prix de meest in het oog springende technische ontwikkelingen uit en leggen we uit hoe ze werken. Deze week leggen we uit waarom Ferrari in Baku competitief was, maar in Frankrijk juist niet.

De bolide van de Italiaanse renstal vliegt dit jaar qua prestaties alle kanten op. In Monaco en Baku was de SF21 nog podiumwaardig, maar tijdens de Grand Prix van Frankrijk vielen Charles Leclerc en Carlos Sainz kansloos buiten de punten door de gematigde racesnelheid op zondag.

Het lijkt er gelijk op dat Ferrari op een 'normaal' circuit ineens niet meer meedoet aan de voorkant van het veld, maar dit is een beetje een vertekend beeld. Tijdens de Grand Prix van Spanje eindigden de coureurs namelijk 'prima' als vierde en zevende. De achilleshiel van de Scuderia is niet per se de lay-out van het circuit, maar het kleine window van de bandentemperatuur, evenals de 'chemische' grip.

Welke soorten grip zijn er?

Er zijn verschillende soorten grip bij een Formule 1-bolide. zo kennen we de mechanische en aerodynamische grip. Laatstgenoemde is grip door de luchtstromen langs de auto, de mechanische grip is kortgezegd de grip die ontstaat hoe de banden en bandentemperatuur samenwerkt met het chassis van de bolide.

Het is belangrijk dat de temperatuur van de buitenkant van de band overeen komt met de binnentemperatuur (core-temperatuur). Als de kern namelijk niet op bedrijfstemperatuur is, kan de band de buigkrachten niet aan die nodig is voor betere mechanische grip.

En wat is chemische grip?

Het is niet gelijk dat er stofjes worden toegevoegd aan de banden waardoor ze ineens blijven plakken, zoals de naam 'chemische grip' bijna doet vermoeden. De banden reageren echter wel op bepaalde wijze met het asfalt. Logischerwijs hoe gladder het asfalt is, hoe lastiger het is om grip te vinden. Zogeheten ingerubberd asfalt bevordert de grip ook.

Zo zagen we tijdens de Grand Prix van Portugal in 2020 al dat het circuit gladder was door een vernieuwde asfalt laag. Tientallen auto's moesten in de avond- en nachtelijke uren van het GP-weekend het asfalt inrubberen door simpelweg rondjes over het circuit te rijden, zodat het griplevel ietsje hoger werd.

Waarom heeft Ferrari hier last van?

Ferrari heeft erg veel moeite met de sweet spot vinden van de banden, de temperatuur precies zó krijgen dat de grip optimaal is. Op de vorige circuits lukte dit nog aardig, maar aangekomen in Paul Ricard zagen we op zondagochtend een regenrace bij de Formule 1. De regenbuien in de nacht en ochtend hebben het circuit aardig 'schoongespoeld', waardoor de teams minder profijt hebben van de 'chemische' grip, en daardoor de banden lastiger op hun optimale temperatuur krijgen.

Het window bij de banden van Ferrari is naar zeggen van de renstal zelf erg klein, wat betekent dat het onder normale omstandigheden al best lastig is dit voor elkaar te krijgen. De omstandigheden in Frankrijk waren echter zo ongunstig, dat het niet lukte om de juiste temperatuur te vinden. Hierdoor waren Sainz en Leclerc aardig kansloos in de race, maar betekent het dus niet gelijk dat Ferrari op elk circuit slecht is.