Windsor vertelt over goede vriend Sir Frank Williams: 'Daar kwam hij zijn bed voor uit'

Vandaag zou de oprichter van het Formule 1-team van Williams, Sir Frank Williams, 81 jaar zijn geworden, ware het niet dat de Britse autosportfanaat eind 2021 op 79-jarige leeftijd te overlijden kwam. Williams was een van de absolute legendes in de sport en zag zijn team maar liefst zestien wereldtitels pakken. In 1986 raakte Williams betrokken bij een auto-ongeluk, waarbij hij een dwarslaesie opliep. F1Maximaal sprak exclusief met Peter Windsor, een goede vriend van Williams die ook op de desbetreffende dag bij Williams in de auto zat. Windsor vertelt vol passie over wat Sir Frank Williams nu zo uniek maakte.

De in 1942 geboren Williams richtte eind jaren zestig Frank Williams Racing Cars op, waarmee de eerste successen in de Formule 1 geboekt werden. Na een overname door hoofdsponsor Walter Wolf startte Williams in 1977 samen met Patrick Head het nu zo bekende Williams Racing op. Het duurde niet lang voordat het team de eerste prijzen veiligstelde: in 1980 pakte Williams zowel de constructeurstitel als de coureurstitel met Alan Jones. In de zestien daaropvolgende jaren volgden nog veel meer successen, aangezien het totaal van negen constructeurstitels Williams enkel onder Ferrari plaatst. Zeven verschillende coureurs pakten coureurskampioenschappen voor Williams: Alan Jones, Keke Rosberg, Nelson Piquet, Nigel Mansell, Alain Prost, Damon Hill en Jacques Villeneuve.

Williams over de zaterdagavond: 'Dit is het beste moment van het weekend'

Peter Windsor maakte in 1972 kennis met Sir Frank Williams, een kennismaking die leidde tot een hechte vriendschap van nagenoeg vijftig jaar lang. Over de vraag of hij iets kan vertellen over hoe Williams als persoon was, hoeft Windsor niet lang na te denken. 'Een absolute racer', zegt Windsor meteen. 'En een hele goede vriend vanaf het moment dat ik hem ontmoette in 1972. We gingen heel vaak samen hardlopen.'

Het absolute hoogtepunt van het weekend voor Sir Frank Williams herinnert Windsor zich nog goed: 'Dat was altijd op zaterdagavond, rond half tien à tien uur, toen de verse motoren voor het eerst opgestart werden', refereert Windsor aan de tijd dat er nog kwalificatiemotoren ingezet werden. 'Frank (Williams, red.) was rond die tijd meestal bij aan het komen van zijn lange hardloopsessie, en luisterde dan naar het geluid van de auto's met opstartende motoren. Hij draaide zich dan vaak om en zei: Dit is het mooiste moment van het weekend, ik houd hier zo van. Dit is waarom ik in de motorsport actief ben. Dát is waar ik zo van houd.'

Windsor leerde Williams oorspronkelijk kennen als journalist, maar raakte verder betrokken bij het Britse team als manager van coureurs Carlos Reutemann en Nigel Mansell. In 1985 werd Windsor als werknemer van Williams verantwoordelijk voor de sponsoring van het Formule 1-team en later, in 1991 en 1992, was Windsor teammanager van het Britse team. Zo zag hij van dichtbij hoe Williams in 1992 op dominante wijze beide kampioenschappen binnenhaalde. 'Hij (Williams, red.) was een hele ethische man', vertelt Windsor. 'Hij hield er niet van om sponsoren bij andere teams weg te kapen. Hij honoreerde altijd zijn contracten met coureurs. Hij had ontzettend veel respect voor zijn collega's, waar ik Enzo Ferrari, Bernie Ecclestone, Ron Dennis en Ken Tyrrell mee bedoel. Hij was een heel respectvolle man.'

'Als hij naar zijn fysiotherapeut geluisterd had, had hij het niet lang volgehouden'

Sir Frank Williams had een echte winnaarsmentaliteit, omschrijft Windsor: 'Hij was heel streng voor zichzelf en zijn teamleden, zelfs als ze wonnen. Hij wilde continu verbeteren. Hij hield niet zo van de maandagochtend na een raceoverwinning. Hij wilde dat iedereen op zijn laatst om acht uur op kantoor was, en op volle kracht werkte voor de volgende race. Hij wilde niet dat er nog feestgevierd werd. Daar had hij geen tijd voor.' Die winnaarsmentaliteit leidde ertoe dat Williams van 1980 tot en met 1997 veruit het meest succesvolle team in de sport was.

In 1986 reed Williams samen met Windsor vanaf het circuit Paul Ricard naar het vliegveld in Nice, toen hij de controle over de auto verloor. Williams liep een dwarslaesie op, maar zelfs dit remde de gepassioneerde teambaas nauwelijks af, deelt Windsor: 'Ik denk dat hij zo herstelde na zijn auto-ongeluk omdat hij gewoon zo snel mogelijk weer terug de Formule 1 in wilde, beslissingen wilde maken en deel wilde uitmaken van de toekomst van de Formule 1 en van zijn eigen team. Die wilskracht zorgde ervoor dat hij verderging. Ik denk dat als hij gedaan had wat de fysiotherapeut hem aanraadde en drie jaar lang in een ziekenhuis alleen maar fysiotherapie had gedaan om te proberen zijn lichaam sterker te maken, dan had hij het waarschijnlijk niet zo lang volgehouden omdat hij niet betrokken geweest zou zijn bij de Formule 1. De Formule 1 is hetgeen waar hij elke dag voor uit zijn bed kwam, daar hield hij van.' Die passie is nog steeds goed terug te zien in het onderstaande filmpje uit 2019, waarin hij op volle snelheid over het circuit van Silverstone raast met Lewis Hamilton.

Williams kon zich de gekste dingen herinneren

Buiten de Formule 1 had Williams ook andere bijzondere passies en talenten. 'Hij hield zo ontzettend veel van geschiedenis. Hij was ook zeer geletterd en meertalig. Hij had een aantal dingen waar hij ontzettend goed in was, maar ook een aantal dingen waar hij niet goed in was. Hij was niet zo goed in het begrijpen van een digitaal horloge of het instellen van een timer bij een video, of het instellen van een alarm voor de hamburgers. Maar hij kon zich nog precies de vliegtuigregistraties herinneren van vliegtuigen waar hij tien jaar eerder in gevlogen had, of het aantal zware kruisers en slagschepen dat betrokken was bij de Slag in de Koraalzee. Hij kon dat zo goed onthouden. Hij kon ook in twee weken een taal leren, ongelofelijk', sluit Windsor af.

Door: Mark Hanselman