Nederland schaart zich met Verstappen in prachtig rijtje van landen met één F1-kampioen

Max Verstappen werd in Japan voor de tweede keer in zijn Formule 1-carrière kampioen. Hij is de enige Nederlander tot nu toe in de geschiedenis van de koningsklasse van de autosport die een titel wist te winnen. De Red Bull Racing-coureur is niet de eerste die als enige van zijn land kampioen werd in de Formule 1. F1Maximaal zocht uit welke coureurs hem voorgingen.

Op de huidige grid bevindt zich nog een coureur die als enige van zijn land kampioen werd in de Formule 1. Dit is niemand minder dan Fernando Alonso. De Alpine-coureur is tweevoudig wereldkampioen en hij werd dat in 2005 en 2006. Daarmee wist hij net als Verstappen zijn titel in het volgende seizoen te prolongeren. Laten we hopen voor de Nederlander dat het niet zoals bij de Spanjaard maar bij twee wereldtitels blijft.

2005 - Eerste wereldtitel Alonso

Alonso maakt zijn debuut in de koningsklasse van de autosport in 2001. De Spanjaard is negentien jaar als hij de kans bij Minardi krijgt. Hoewel hij geen punten weet te scoren maakt hij toch een goede indruk, het levert hem een contract als testcoureur op bij Renault voor het volgende seizoen. Na één seizoen als testcoureur wordt Alonso gepromoveerd en mag hij het zitje van Jenson Button overnemen.

Met een zesde en vierde plaats in het coureurskampioenschap begint Alonso aan het seizoen 2005. In negentien races weet de Renault-coureur zeven keer te winnen. Daarnaast pakt hij ook zes keer poleposition en zien we hem vijftien keer op het podium verschijnen. Hij is 24 jaar en 58 dagen als hij op dat moment de jongste wereldkampioen in de geschiedenis van de Formule 1 wordt, een record dat tot daarvoor op naam stond van Emerson Fittipaldi. Later weten Lewis Hamilton en Sebastian Vettel het record van de Spanjaard over te nemen.

2006 - Alonso beslist spannende strijd met  Schumacher in zijn voordeel

Alonso is vastbesloten om in het seizoen 2006 opnieuw kampioen te worden. Hij raakt verwikkeld in een lastige strijd met Ferrari-coureur Michael Schumacher die bezig is aan zijn laatste seizoen in de Formule 1. Als de betrouwbare Ferrari van Schumacher hem in de steek laat door motorproblemen in de een-na-laatste race van het seizoen, in Japan, stevent de Spanjaard af op een nieuwe titelzege.

In de slotrace in Brazilië moet de Duitser om de titel te winnen als eerste over de streep komen en mag Alonso niet bij de eerste acht eindigen. De Ferrari-coureur sluit zijn laatste Formule 1 Grand Prix in stijl af, door vanaf de laatste plaats tot de vierde plaats door te dringen na een lekke band. Genoeg voor de titel was het niet, want Alonso eindigde op de tweede plaats en werd daarmee voor het tweede jaar op rij kampioen. Zeven zeges, zes polepositions en veertien podiumplaatsen in achttien races laten zien wat voor een geweldig seizoen de Spanjaard achter de rug heeft.

1985- Prost overklast concurrentie

Alain Prost is de enige Fransman in de geschiedenis die wereldkampioen werd in de Formule 1. Prost werd vier keer wereldkampioen en had een felle rivaliteit met Ayrton Senna. De Fransman wordt gezien als één van de beste coureurs aller tijden.

In 1985 werd Prost voor het eerst kampioen en wist dit te doen met een ruime voorsprong. Hij rijdt dat seizoen voor McLaren waar hij zijn succesvolste jaren kende in zijn loopbaan. In zestien races weet Prost vijf keer te winnen. De McLaren-coureur is daarnaast twee keer de snelste in de kwalificatie en elf keer te bewonderen op het podium. Genoeg om met een voorsprong van twintig punten op de Italiaan Michele Alboreto van Ferrari wereldkampioen te worden.

1986 - Prost herhaalt kunststukje 

Het volgende seizoen heeft de Fransman meer concurrentie in de strijd om de titel. Williams-coureurs Nelson Piquet en Nigel Mansell zijn de grootste concurrenten van de McLaren-coureur in 1986. Prost valt in de eerste race in Brazilië uit door motorproblemen. De race wordt gewonnen door Piquet. Ook de tweede Grand Prix in Spanje is nog geen succes voor de Fransman. Hij wordt derde en ziet Mansell tweede worden. De Braziliaan Piquet moet opgeven door motorproblemen.

In de twee races daarna, in San Marino en Monaco, weet de Fransman wel te winnen. Ook in Oostenrijk en de laatste race van het seizoen in Australië pakt Prost de winst. Doordat hij weinig uitvalt en vaak het podium weet te halen herhaalt Prost zijn kunststukje. Hij prolongeert zijn titel en is nu tweevoudig-wereldkampioen. Het verschil met nummer twee Mansell is twee punten en met nummer drie Piquet drie punten. Prost wist in 1989 en 1993 weer kampioen te worden. Meer daarover en over de rivaliteit met Senna kan je lezen in dit artikel van F1Maximaal.

1951-1957 - Fangio wordt één van de succesvolste coureurs aller tijden

De Argentijn Juan Manuel Fangio is één van de beste coureurs die de Formule 1 ooit gekend heeft. De coureur werd in de beginjaren van de sport vijfvoudig-wereldkampioen. Fangio flikte dit voor het eerst in 1951 en wist vervolgens vanaf 1954 tot 1957 opnieuw kampioen te worden. Hij is de enige Argentijn die een Formule 1-titel achter zijn naam heeft staan.

1979 - Scheckter bereikt hoogtepunt van zijn carrière

De Zuid-Afrikaan Jody Scheckter bereikt in 1979 het hoogtepunt van zijn carrière. De Ferrari-coureur grijpt zijn eerste en enige titel in de Formule 1. Scheckter weet dat jaar drie keer een race te winnen en staat zes keer op het podium. In Monaco pakte hij zijn enige poleposition van dat jaar. Het seizoen erop presteert de Zuid-Afrikaan dramatisch en eindigt hij negentiende in het coureurskampioenschap. Scheckter besloot na afloop van dat seizoen zijn stuur aan de wilgen te hangen.

1997 - Villeneuve piekt in tweede jaar in Formule 1

1997 is het tweede Formule 1-seizoen voor Jacques Villeneuve. De Canadees weet in 1995 kampioen te worden in de IndyCar en maakt het seizoen daarop de overstap naar de Formule 1. Bij Williams wordt hij in zijn eerste seizoen knap tweede in het klassement. Het seizoen daarop piekt Villeneuve met een kampioenschap. De Canadees blinkt vooral uit in de kwalificaties, aangezien hij tien keer pole pakt. Met zeven overwinningen en acht podiumplaatsen in zeventien races is Villeneuve kampioen.

Het verschil met Schumacher is drie punten. De twee coureurs zijn een maatje te groot voor de rest van het veld, het verschil met nummer drie Heinz-Harald Frentzen is immers 39 punten. De volgende seizoenen gaat het niveau omhoog in de Formule 1 en weet Villeneuve weinig meer klaar te spelen. Hij weet geen overwinning meer te bereiken en sluit in 2006 zijn carrière af.