Verstappen en Leclerc in duel: 'Nederlander kan weinig doen om snelheidsduivel te beteugelen'

De Grand Prix van Oostenrijk viel afgelopen weekend ten prooi aan Ferrari-coureur Charles Leclerc. Nadat Max Verstappen op zaterdag nog de sprintrace had gewonnen, toonde de rode bolide van Leclerc zich op zondag superieur aan de Red Bull van de Nederlander. Voor de zoveelste keer dit seizoen kruisden de titelkandidaten de degens en ook nu werden allerlei trucjes uit de kast gehaald.

Tijdens de sprintrace waren het vooral de Ferrari-coureurs die met elkaar kibbelden. Leclerc werd door zijn teamgenoot Carlos Sainz gepasseerd, maar pakte deze positie snel weer terug. De Spanjaard had door dat de snelheid van de F1-75 goed genoeg was om te strijden voor de overwinning en zette flink aan. Hierdoor keek Leclerc vooral achterom, in plaats van naar Verstappen voor zich. De conclusie van de zaterdag was voor Ferrari dan ook dat op zondag de aanval op Red Bull moest worden geopend en dat onderlinge gevechten moesten worden gemeden.

Het door de regen schoongespoelde circuit bood, met andere temperaturen dan op de zaterdag, een nieuwe uitdaging. De snelheid ontbrak in de RB18 van Verstappen en bovendien hielden zijn banden het niet lang vol. De Ferrari kwam daarentegen verder tot leven en dus kon een aanval niet lang uitblijven. Na een goede start van de Nederlander ontstond er een klein gat tussen de concurrenten vooraan, maar dit werd snel dichtgereden door Leclerc, die in ronde 8 zijn geluk voor het eerst beproefde. De banden van Verstappen begonnen te slijten en dit maakte de Limburger kwetsbaar.

Eerste aanval gepareerd

In Oostenrijk is het Drag Reduction System een machtig wapen door de drie achtereenvolgende rechte stukken waarbij het mag worden ingezet. Vooral het lange rechte stuk richting bocht 3 vormt een mooie gelegenheid voor een inhaalactie. Dit is dan ook de eerste plek waar Leclerc een inhaalpoging waagt. Op het rechte stuk kruipt de Monegask naar zijn rivaal toe, maar komt net tekort om zijn wagen er in bocht 3 naast te zetten. Echter neemt hij wel een kort 'kijkje' en wijkt zo van de ideale lijn af, hetgeen hem snelheid kost bij het uitgaan van de krappe bocht. Verstappen daarentegen weet dat zijn concurrent net te ver weg zit en kiest voor een goede exit door de bocht breed aan te snijden. Een goede keuze, zo blijkt. Het duurt vervolgens weer twee ronden voor Leclerc weer kan aanvallen.

2-0 voor Verstappen

Op de Red Bull Ring is tractie enorm belangrijk. Met de lange rechte stukken en de soms krappe bochten, is het belangrijk om snel te accelereren. Het is dan ook een rear-limited circuit, waarbij de achterbanden het zwaar te verduren krijgen. Als de banden slijten, is dit sterk te zien op de rechte stukken doordat coureurs snelheid tekort komen ten opzichte van de concurrenten. Juist dit was het geval bij Verstappen, die tractie begon te verliezen richting ronde 10. Leclerc schoot de bochten uit en reed makkelijk naar de staart van de Nederlander toe, die juist moeite had bij het uitkomen van de bochten. Richting bocht 3 is het in ronde 10 wederom zover. Met behulp van DRS op het rechte stuk zit de Ferrari-coureur weer aan de staart van de Red Bull.

De krappe, maar interessante bocht 3 is cruciaal. Doordat de bocht bergop loopt, kunnen coureurs erg laat remmen. Tevens zijn er verschillende lijnen die men kan rijden. Dit maakt het stuk richting bocht 4 ook erg interessant. Leclerc beproeft zijn geluk door zijn Ferrari aan de binnenkant naast Verstappen te schuiven. De Nederlander blijft echter aan de buitenkant van de bocht hangen en kiest voor een goede exit. Doordat de radius van de bocht voor Leclerc erg klein wordt, gaat Verstappen met een voorsprong het volgende rechte stuk op. Aanval afgeslagen, zo lijkt. Echter beschikt Leclerc over DRS en zo kan hij in bocht 4 wederom aanvallen. Buitenom inhalen in de doordraaier is lastig, zo bewees ook Sergio Perez in de openingsronden. Daarom schermt Verstappen sterk de binnenkant af en forceert zijn rivaal zo buitenom. Doordat Leclerc zich verremt, is ook deze aanval geen succes.

Driemaal is scheepsrecht voor Leclerc

In ronde 12 is het dan zo ver. De eerste Ferrari verschalkt Verstappen en neemt zo de leiding over. De bandendegradatie speelt de Nederlander nu echt parten en de overspeed van de Ferrari's begint extreme vormen aan te nemen. Ditmaal is niet bocht 3, maar bocht 4 de plaats waar Leclerc de inhaalactie poogt. Een wijze aanpak, zo blijkt achteraf. Door in bocht 3 vlak achter Verstappen aan te sluiten en te kiezen voor een goede exit, kan Leclerc richting bocht 4 zijn wagen echt naast die van de Nederlander positioneren.

De Red Bull-coureur schermt weliswaar de binnenkant van de bocht af, maar Leclerc valt agressief aan en weet dat de binnenkant de sleutel voor een veilige inhaalactie vormt. Het lijkt alsof Verstappen niet had gerekend op de wel erg laat remmende Monegask, want de spreekwoordelijke deur stond op een stevig kiertje. Doordat de Ferrari een klein beetje doorschiet midden in de bocht, moet Verstappen ook van zijn gas om uit te wijken. Zo kon hij ook niet terugkruisen, waardoor de leiding definitief in handen van Leclerc kwam te liggen.

Realisme bij Verstappen

Doordat Verstappen al vroeg committeerde aan een tweestopper en dus eerder wisselde naar harde banden, was zijn rubber bij de volgende ontmoeting wederom een stuk minder goed dan dat van zijn concurrent. In ronde 33 verschijnt de Ferrari wederom in de spiegels van de Nederlander, die ditmaal gewoon zijn verlies neemt. Immers rijdt Carlos Sainz ook op kleine afstand achter hem en is Leclerc gewoon een tandje te snel. Door te vechten met zijn snellere rivaal zou hij meer tijd verliezen en zo nog een plek verliezen aan Sainz. De deur staat dan ook wagenwijd open in bocht drie. Leclerc mag makkelijk passeren en Verstappen duikt enkele ronden later naar binnen.

De beslissing

Net zoals bij de voorgaande pogingen, speelt de versheid van het rubber een grote rol. De Ferrari van Leclerc geniet wederom veel overspeed en heeft meer tractie. In ronde 53 vindt het racebeslissende duel plaats. Bij het uitkomen van bocht 1 en in aanloop naar bocht 3 rijdt Leclerc met DRS eenvoudig naar de staart van de RB18 toe. In tegenstelling tot de vorige inhaalpogingen, zit de Monegask nu al vroeg naast Verstappen, waardoor de Nederlander de binnenkant van de bocht afschermt. De radius van de bocht wordt zo erg klein voor Verstappen, terwijl Leclerc juist de baan kan benutten voor een goede exit. Met meer tractie, een betere exit en verser rubber voert Leclerc de inhaalactie uit volgens het boekje: de bocht breder aansnijden, eerder op het gas en achterlangs kruisen. In bocht 4 zit de Ferrari er volledig voor en is er niets meer wat Verstappen kan doen.

Wanneer men alle duels in vergelijking trekt, valt vooral op dat de bandenslijtage een grote rol heeft gespeeld. Bij de eerste drie pogingen rijden de mannen op even oude banden en is het nog redelijk spannend. Door echter twee verschillende strategieën en verser rubber voor Leclerc, zijn de laatste pogingen meer een formaliteit. De snelheidsduivel die Ferrari heet, zorgde ervoor dat Verstappen kansloos was en genoegen moest nemen met een tweede plaats. De concurrenten halen in ieder geval de klassieke trucs uit het boekje tevoorschijn en drijven elkaar tot het uiterste, zoals zo vaak dit seizoen. Dit zal niet de laatste keer zijn geweest dat de twee elkaar op de baan tegenkomen en zo mag de F1-wereld zich verheugen op nog vele gewiekste moves.