Gaat het teamorder-fiasco van Ferrari zich herhalen bij Leclerc en Sainz?

Waar Charles Leclerc en Carlos Sainz aan elkaar gewaagd waren in 2021, lijken de verhoudingen tussen de twee coureurs van Ferrari nu heel duidelijk te zijn. Leclerc is de leider in het kampioenschap met 51 punten voorsprong op zijn teamgenoot, die vijfde staat in het klassement. Er wordt al gespeculeerd over mogelijke teamorders bij Ferrari nu Sainz de aansluiting naar zijn teamgenoot niet lijkt te vinden. Bij menig Ferrari-, maar vooral Rubens Barrichello-fan, zorgt het woord ‘teamorders’ nog voor nachtmerries.

Het is 13 mei 2001 en David Coulthard leidt de Grand Prix van Oostenrijk. Beide Ferrari’s bezetten de laatste podiumplekken met Barrichello op de tweede plek en Michael Schumacher op plek drie. Dat lijkt dan ook de einduitslag te worden van de race, maar Jean Todt, teambaas van Ferrari destijds, had andere plannen. ‘Laat Michael aan je voorbijgaan voor het kampioenschap’, krijgt Barrichello te horen over de boordradio. Vlak voor de finishvlag viel voor de Braziliaan, ging hij van zijn gas af en kon Schumacher aan hem voorbij. Een vreemd voorval, want teamorders waren destijds geen zeldzame gebeurtenis, maar de Grand Prix van Oostenrijk was pas de zesde race van het seizoen.

De Italiaanse renstal besloot het nog bonter te maken. Precies 364 dagen later besloot Ferrari precies hetzelfde te doen. Ditmaal was de keuze van de Scuderia nog opzienbarender, aangezien Barrichello aan de leiding van de race lag. De toenmalig Ferrari-coureur was dat weekend simpelweg beter dan teamgenoot Schumacher, want hij mocht ook starten vanaf poleposition. Toch moest Barrichello de Duitser opnieuw aan zich voorbij laten gaan. De tweede overwinning voor Barrichello van zijn carrière leek een zekerheid, maar hij volgde de orders van zijn team op. Het publiek was het er niet mee eens en Schumacher eigenlijk ook niet. Hij weigerde om op de hoogste plek op het podium te staan en dat leverde Ferrari uiteindelijk een boete van 1 miljoen euro op. In de laatste race van het seizoen wilde Schumacher tegelijkertijd over de eindstreep komen, maar dat lukte niet. Hij gaf de overwinning op en Barrichello won de race.

Teamorder 2002: pijnlijk en onbegrijpelijk

De teamorder die Ferrari in 2002 gaf, zou harder zijn aangekomen bij Barrichello dan de teamorder van 2001. De keuze van Ferrari was dan ook onbegrijpelijk. Barrichello had in de openingsfase ontzettend veel pech, want in vier van de eerste vijf races wist de coureur de eindstreep niet te halen vanwege betrouwbaarheidsproblemen. Hij wist alleen te finishen tijdens de Grand Prix van San Marino en toen kwam hij als tweede over de streep, en dat terwijl het seizoen nog redelijk mooi begon, want in Australië mocht hij starten van poleposition. Desondanks kon hij de vier races die volgden niet tippen aan de tijden van Schumacher. De gemiddelde achterstand van Barrichello tijdens de kwalificaties was 0,390 seconde, waarbij Schumacher ook nog eens drie keer pole pakte.

De zevenvoudig wereldkampioen was in 2002 ontzettend dominant. Barrichello moest natuurlijk wel eerst uitvallen tijdens de Grand Prix van Australië, maar alle andere weekenden was hij sneller dan zijn teamgenoot. De Duitser wist vier van de eerste vijf races op te winnen en in Brazilië stond hij ook gewoon op het podium (dat deed hij overigens dat seizoen elke race, red.). Schumacher had in de openingsfase alleen wat te duchten van de twee Williams-coureurs Juan Pablo Montoya en Ralf Schumacher. Om te voorkomen dat een mogelijke inhaalslag van Williams de Ferrari-rijder nog fataal zou worden, besloot de Italiaanse renstal Barrichello op te offeren door zijn teamgenoot te laten winnen. De achterstand van Montoya was toen al 21 punten, terwijl Barrichello een achterstand van 38 punten had. Een beetje sympathieke teambaas had de ongelukkige Barrichello zijn overwinning gegund.

Situatie 2001 herhaalt zich

De uitgangspunten na de eerste vijf races van 2001 en dit seizoen zijn vergelijkbaar. Dat geldt voor de vergelijking tussen Sainz en Barrichello, en Leclerc en Schumacher, maar ook voor de vergelijking tussen Max Verstappen en niemand minder dan David Coulthard. Schumacher voerde na vijf races de ranglijst aan in de Formule 1. De coureur wist drie races te winnen, eenmaal als tweede over de streep te komen en hij kende één uitvalbeurt. Door de puntentelling destijds stond de coureur op 36 punten. Als we Leclercs resultaten met dezelfde schaal meten, had hij in totaal 33 punten gehad. Schumacher had dus net iets meer punten in vergelijking met de Monegask nu, en de voormalige coureur scoorde in de eerste vijf Grands Prix ook vier polepositions; één meer dan Leclerc dit jaar.

Schumacher had in de openingsfase niet zoveel te duchten van zijn teamgenoot, maar hij moest wel oppassen voor McLaren-coureur Coulthard. Leclerc wordt momenteel ook niet echt bedreigd door Sainz, maar wel door Verstappen in de Red Bull-auto. Het gat tussen Schumacher en Coulthard was na vijf races vijf punten. Met dezelfde puntentelling was het verschil tussen Leclerc en Verstappen drie punten geweest. Bovendien pakte Verstappen dit seizoen één keer poleposition en Coulthard pakte in de eerste vijf Grands Prix van 2001 ook één keer pole. Er zijn slechts een paar kleine verschilletjes tussen de twee rijders. Coulthard wist wel alle vijf de races te finishen, maar hij wist slechts één keer te winnen.

Barichello 2001 vs. Sainz 2022

De gelijkenissen tussen de openingsfases van Barrichello in 2001 en Sainz dit jaar zijn heel duidelijk. Vooral de finishes in de eerste vijf races zijn opvallend. Beide coureurs eindigden twee keer op de derde plek, één keer op de tweede plek en twee keer vielen de beide rijders uit. Met de puntentelling die gehanteerd werd in 2001 stonden de Ferrari-rijders op veertien punten. Voor Barrichello betekende dat een achterstand van 22 punten op zijn teamgenoot, terwijl Sainz met 19 punten achter zijn teamgenoot had gestaan. Wel stond Barrichello destijds op de derde plek in het kampioenschap, terwijl Sainz nu pas op de vijfde plek is te vinden. Dat komt vooral door het feit dat in 2001 veel coureurs door mechanische problemen de eindstreep niet eens wisten te halen.

In 2001 reed Barrichello zijn tweede seizoen voor Ferrari en ook Sainz verrijdt op het moment zijn tweede jaar bij de Scuderia. Toch verliep het eerste jaar bij de Italiaanse renstal voor de coureurs heel anders. Schumacher werd wereldkampioen in 2000 en dat is natuurlijk niet te evenaren door een teamgenoot. Sainz eindigde daarentegen in zijn eerste jaar bij Ferrari hoger in het kampioenschap dan teamgenoot Leclerc. De Spanjaard heeft dus al laten zien dat hij het maximale uit zijn Ferrari-bolide kan halen. Barrichello liet in zijn eerste seizoen zien dat hij een duidelijke nummer twee was. Bovendien is het de achterstand een stuk kleiner bij Sainz dan dat het bij Barrichello het geval was in de eerste vijf races van het seizoen. De achterstand van de Braziliaan was gemiddeld 0,312 seconde, terwijl Sainz, hoe raar dat ook klinkt, gemiddeld slechts 0,042 seconde achter zijn teamgenoot zit. Dat komt grotendeels door de snelste tijden van de coureurs in Imola. De snelste tijden werden gereden in Q2 en toen was Sainz sneller dan Leclerc.

Nu is de vraag natuurlijk: gaat Mattia Binotto hetzelfde doen als Todt? De situaties van 2001 en 2022 zijn immers vergelijkbaar. Een Ferrari-coureur die het kampioenschap leidt, een coureur van een ander team die het gevecht aangaat met de leider in het klassement en de tweede Ferrari-rijder die wat achterloopt. Het zal voor Binotto vast vervelend zijn dat de aankomende race de Grand Prix van Spanje is. Het is de thuisrace van Sainz, dus zelfs al wil de Ferrari-teambaas teamorders doorvoeren dan moet hij goed nadenken. Spanje gaat het hem niet in dank afnemen als hij aan Sainz vertelt dat hij een plek op het podium op moet geven aan Leclerc, bijvoorbeeld. Sainz heeft bovendien laten zien dat hij geen duidelijke nummer twee hoeft te zijn bij Ferrari. Het seizoen duurt nog lang, maar met Verstappen in het kielzog van Leclerc is de teamorder-knop snel ingedrukt.

Door: Mike van Weert