Hoe Red Bull mogelijk het vuur aan de schenen kan leggen van Ferrari in Miami

Na de kwalificatie van zaterdag is het tijd om de balans op te maken voor de Grand Prix van Miami. Ferrari pakte P1 en P2 in de kwalificatie met de Red Bull Racing-auto's van Max Verstappen en Sergio Pérez op de tweede startrij. De vraag is dus: wie is de favoriet voor de overwinning?

Allereerst beginnen we bij vrijdag, de eerste en tweede vrije trainingen van het raceweekend verliepen rommelig. Diverse coureurs stonden binnen luttele ronden achterstevoren, naast de baan of tegen de muur. Zo ook Verstappen, de Red Bull-coureur schampte de muur bij het uitkomen van bocht 16 en verloor daardoor kostbare trainingstijd omdat zijn versnellingsbak verwisseld moest worden. De glijpartijen van de coureurs zijn vooral te wijten aan het nieuwe asfalt op het stratencircuit van Miami, zeker buiten de ideale lijn ligt nauwelijks rubber op de baan en is het volgens de coureurs spekglad.

Verstappen kwam ook niet in actie tijdens de tweede vrije training en moest zodoende de set-up van teamgenoot Pérez overnemen op zaterdag. De afstelling is de Nederlander maar deels bevallen, want in Q3 maakte Verstappen een fout in zijn laatste ronde en werd zodoende verslagen door de Ferrari's. Toch is er voldoende perspectief voor Verstappen in de race, en zal ook het weer een enorme rol spelen tijdens de 57 ronden op het Miami International Autodrome. Laten we allereerst naar het circuit kijken alvorens de balans op te maken tussen Red Bull en Ferrari.

Het uitdagende circuit van Miami

De organisatie heeft een baan gerealiseerd met alles erop en eraan. Het oorspronkelijke plan was een race door de stad, waarbij de baan ook deels langs de kust zou lopen, zoals in Monaco, maar dat plan werd door omwonenden getorpedeerd. Toch is de organisatie geslaagd in hun opzet om een uitdagend circuit te bouwen. Met behulp van het Britse bedrijf Apex Circuit Design is een circuit gebouwd waar de nadruk is gelegd op het forceren van fouten bij de coureurs, zo zijn er lastige bochtensecties met off-camber hellingshoeken en zijn er twee lange rechte stukken, waarvan de langste liefst 1,2 km bedraagt. Inhalen is samen met de drie DRS-zones dus goed mogelijk op het circuit. Toch zijn er nog een aantal vraagtekens rondom de grip voor de auto's.

De updates van Ferrari vs. de topsnelheid van Red Bull

Het verschil tussen Red Bull en Ferrari zit hem dit seizoen voornamelijk in de hoeveelheid downforce. Het Italiaanse team heeft met haar badkuip-vormige sidepods enorm efficiënte luchtstromen naar de vloer weten te creëren waar via het grondeffect downforce wordt gegenereerd. Bovendien heeft het Italiaanse team updates meegenomen naar Miami die het porpoising vrijwel opgelost hebben bij het team. Daardoor stuiteren Leclerc en Sainz bijna niet meer op het rechte stuk en hebben zo een goede balans om aan te remmen voor de bochten. Het krachtsverschil bij de motoren is vooralsnog onduidelijk, Ferrari gaf Leclerc een verbeterde motor (met naar verluidt 10 extra pk) in Miami maar toch scoort de Monegask geen hoge ogen in de speed traps.

Topsnelheid Grand Prix Miami - kwalificatie

Als we kijken naar de topsnelheden bij de teams zien we dat de Honda-motor van Red Bull Powertrains het beste uit de verf komt. Van de top vijf zijn vier coureurs met de Honda-motor het snelst. Uitschieter is hierbij Alexander Albon, die met zijn Williams een zeer hoge topsnelheid behaalde, wellicht door een lage downforce-afstelling. Pérez en Verstappen gaan ruimschoots aan de leiding. Dit vormt een positief perspectief voor de race voor Verstappen en Pérez. De rechte stukken zijn erg lang en wanneer de Ferrari's niet uit DRS-bereik weg kunnen rijden, zijn ze sitting duck op het rechte stuk tegen de Red Bulls. Wel kunnen we zien dat Leclerc iets sneller is dan Sainz, wat wellicht het verschil van de verbeterde motor aanstipt, maar enorm is het snelheidsverschil niet.

De strategie in Miami is een raadsel voor de teams

Niet alleen Verstappen heeft het probleem van een gebrek aan data, de meeste coureurs zeggen niet of nauwelijks een long run-programma te hebben afgewerkt. Dit speelt de Nederlander mogelijk in de kaart, want ten opzichte van de andere teams heeft Verstappen dus niet een heel groot nadeel met betrekking tot long run-data. Voorafgaand aan de Grand Prix leek het erop dat het circuit mild zou zijn voor de banden, daarbij vooral kijkend naar de lange rechte stukken en vrij vloeiende lay-out. De langzamere secties lijken echter langzamer dan verwacht. Daarbij komt het gebrek aan grip op het nieuwe asfalt, wat volgens Pirelli-motorsportchef Mario Isola ook wordt veroorzaakt door afbrokkelende steentjes van het asfalt, ervoor zorgt dat de coureurs enorm gaan glijden en zodoende aanspraak maken op hun banden.

Een andere factor voor de banden is het weer in Miami. Het zal tijdens de race enorm heet zijn met zo'n 33 graden en de asfalttemperatuur werd gemeten op zo'n 50 graden. Het vormt een andere oorzaak voor de schade aan het wegoppervlak, het asfalt smelt letterlijk weg en krijgt bovendien een enorm gewicht te verwerken van de hoge downforce-auto's. De baan is dus glad en wanneer de coureurs zich ook maar een beetje buiten de ingerubberde ideale lijn begeven, zelfs spekglad. Voor de race zal dit een enorme uitdaging vormen, want als je wil inhalen of in gevecht bent met een andere coureur, zal één van de twee van de racelijn af moeten wijken om zijn concurrent voorbij te steken. Dit zal op het rechte stuk niet zo'n probleem zijn, maar bij het aanremmen voor de bocht is tractie zeer wenselijk. Zonder grip kan de remweg tegenvallen en zomaar tientallen meters langer zijn, wat zomaar een tiende of twee kan kosten. Voor Formule 1-begrippen is dat een eeuwigheid en hiervan zal de verdedigende auto, die op de racelijn blijft, profiteren.

De kans op safetycars en rode vlaggen is enorm

Volgens de berekeningen van Pirelli zal een twee-stopper de snelste strategie herbergen over de 57 ronden lange race. Toch blijft dit nog een groot vraagteken. Mocht de race van start tot finish zonder safety cars of rode vlaggen verlopen, dan zou de twee-stopper inderdaad de snelste weg naar de finish zijn. Maar gezien de bovenstaande feiten rondom de grip-niveaus op de baan en het karakter van het circuit om fouten bij coureurs te forceren, zouden de teams ten minste één safety car in moeten calculeren. Zelfs de kans op een rode vlag is zeer groot, gezien hoe smal de baan is in sommige sectoren. En laten dat nou nét de lastigste sectoren zijn.

Dit betekent dat je als team deze situaties dus moet incalculeren. De meest voor de hand liggende strategie zou dan zijn om op de medium- of harde band te starten waarbij de coureur kan 'wachten' op een incident en dan de pits in kan duiken. Incidenten bij de start zullen een pitstop niet lonen, omdat je dan je baanpositie kwijt bent en in het verkeer rijdt. Voor Red Bull zou dan een split strategy tussen Verstappen en Pérez mogelijk een logische keuze zijn. Je zet één van de twee op de harde band en de ander op de mediumband, daarbij kan er één met de leidende Ferrari mee qua strategie en de ander doet het tegenovergestelde.

Al met al zal het een zeer enerverende race worden in Miami. Met de sterke DRS over lange rechte stukken en de lastige bochtensecties op gladde baan zullen zowel Ferrari als Red Bull hun sterke punten kennen op het stratencircuit van Miami. Red Bull kan wel profiteren van haar topsnelheid waardoor het wat rustiger aan kan doen in het bochtenwerk, aangezien het Oostenrijkse team deze tijd terugwint op het rechte stuk. Mogelijk kan Verstappen zo zijn banden wat sparen en via een safety car of een rode vlag een gratis stop maken. Vooral is het belangrijk voor de Nederlander geen fouten te maken en binnen 10 à 15 seconden van de Ferrari's te blijven. In Miami Vice is niet alleen in de stad alles mogelijk, maar ook op haar uitdagende stratencircuit.

Door: Jasper Sala

Wedden dat Verstappen de GP van Miami wint? Ontvang 2,5 keer je inzet! Let op: Gokken kan verslavend zijn, speel bewust 18+, hands24x7.nl.